Ένα ψέμα ήσουν...

Το όνομά σου πλέον πιο μακρινό από ποτέ ...Με την απόσταση του χρόνου ξεθώριασε κι η μορφή σου...Τόσες υποσχέσεις, τόσα ψέματα ...γιατί; Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα ντυμένες με τα πιο φανταχτερά χρώματα, όνειρα ...πύργοι στην άμμο που στο πρώτο φύσημα του αγέρα.... γκρεμίστηκαν ...λόγια πλάνα, γιατί τόσο ψέμα;
Ελέγχομαι καθημερινά. Πού φταίω, δε βρίσκω.

Κράτησα τα λόγια σου γιατί ήθελα να σε πιστέψω, να πιστέψω όλα όσα όμορφα μου έλεγες, ονειρεμένες εικόνες ζωγράφιζες με τα λόγια σου ,ταξίδια μαγευτικά, σε παραδεισένιους τόπους με ταξίδευες, υποσχέσεις πολλές, με είχε συνεπάρει αυτό το ταξίδι , κι ας ήξερα βαθιά μέσα μου ότι ήσουν ένα ψέμα, ότι όλα ήταν λόγια πλασματικά αέρινα...Κράτησα την αναπνοή μου στο παραμύθι σου, γιατί ήθελα να φτάσεις μέχρι το τέλος...
ευτυχώς κράτησα και την απόσταση
Σου είχα τότε πει- αν είσαι ψέμα, θα με πεθάνεις, αν είσαι αλήθεια, θα με αναστήσεις
.....Μέρες τώρα ψάχνω την ψυχή μου. 

Μαρίζα Τσιτμή