Όλα γύρω μου σιωπηλά, βουβά
και στη σκέψη μου εσύ
μια φωτογραφία σου κρεμασμένη στο τοίχο παλιά
κι η απουσία σου μεσ΄τη σιωπή μία κραυγή
Άγριος θεριστής παραμόνευε στη στροφή του δρόμου
κι ένα μεσημέρι πάγωσε ξαφνικά η εικόνα στο πλάνο ζωής
μ΄ είχε στήσει καρτέρι στα χαρακώματα του πόνου
αόρατος φονιάς, του σύμπαντος, της σιωπής
Ύπουλο θεριό που παραμονεύει το πεπρωμένο
ιστός αράχνης που μας παγιδεύει μεθοδικά
ο καθρέφτης της αγάπης μας τζάμι σπασμένο
τα όνειρά μας πέτρινα περιστέρια βουβά
Τα χνάρια σου ματωμένες στάλες πάνω στη ψυχή μου
που πάνω τους καθρεφτίζεσαι εσύ
αναπολώ ότι πιο όμορφο πήρε ο χρόνος απ' τη ζωή μου
και τώρα βιώνω νύχτα ατέρμονη χωρίς χαραυγή
Κρυφός φονιάς ο καιρός που μας βρήκε
με βίαιο τρόπο σε πήρε από μένα πολύ μακριά
βουβός ο μεγάλος πόνος, ήχο, δεν είχε
μ' άφησε πέτρινο άγαλμα χωρίς λαλιά....
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .