Μ' άδειασες, μέσα σε λίγα λεπτά με εκτέλεσες
τα λόγια σου κοφτερά σπαθιά που στόχο έβρισκες
παρέλυσα, όσο κι αν προσπαθούσα να μιλήσω λέξη δεν έβγαινε
σαν τον πιο σκληρό εκτελεστή που πριν σκοτώσει μαχαίρι έδειχνε
Λόγο, στο λόγο, βρέθηκα υπόλογη για τη ζωή σου
έμεινα άφωνη, δεν μπορούσα να δώσω κάποια εξήγηση γι αυτή την οργή σου
μου μίλησες ωμά, με λόγια σαν αυτά που σκοτώνουν
τα έχασα, ένοιωθα τις λέξεις σου το αίμα μου να παγώνουν
Κι όμως πίστευα τόσα χρόνια ότι σε γνώριζα πολύ καλά
και ξαφνικά βρέθηκα μπροστά σ' έναν άγνωστο, που έβλεπα για πρώτη φορά
μου ανέτρεψες ότι είχα ζήσει και πίστευα μέχρι σήμερα
μου ακύρωσες το κόσμο μου όλο, σ' αλήθειες , ψέματα, όρους και σύνορα
Ένιωσα άγριο μαστίγωμα στη ψυχή μου
δε μ' άφησες ούτε καν περιθώρια να υπερασπιστώ τη σιωπή μου
μ' έκρινες ένοχη, ενώ εγώ ήμουν μια ολόκληρη ζωή το μεγάλο θύμα
κλείνοντας πίσω σου τη πόρτα, μου έκοψες της ζωής το νήμα...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .