Ἕξις δευτέρα φύσις…
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Ἕξις δευτέρα φύσις…
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Γιὰ τὸν προορισμό τοῦ Ἑλληνικοῦ Έθνους ἡ Τύχη καὶ ἡ Φύση εἶχαν συμφωνήσει.
Ἀπὸ τοὺς μὲν προγόνους κληρονομήσαμε μέγα ὄνομα, ἀπὸ τοὺς δὲ πατέρες ἐλεύθερη γῆ.
Ἡ εὐτυχία ὅμως δὲν κράτησε πολύ.
Ἀπὸ ἱδρύσεως τοῦ ἑλλαδικοῦ κρατιδίου φυτέψαμε στὴ γῆ μας ἀγκάθια ἀντὶ γιὰ ἀμπέλια.
Ἀποκοιμηθήκαμε Ἕλληνες καὶ ξυπνήσαμε σκλάβοι νεοέλληνες.
Καταληφθήκαμε ἀπὸ τὴν μέθη ποὺ πλήττει τοὺς νεοφώτιστους.
Καὶ σήμερα, ἐξακολουθοῦμε νὰ θαυμάζουμε τὰ ἁλυσοδεμένα μας χέρια.
Τὰ ἐξαίσια ἀποκτήματα καὶ κοινωνικά μας ἐπιτεύγματα.
Ὅπως οἱ νεόπλουτοι στρέφονται στὰ ἄχρηστα καὶ περιττὰ, ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ἀποδεχθήκαμε τὰ κόμματα, τὶς ὑπηρεσίες καὶ τὰ ἰνστιτοῦτα.
Καὶ λησμονήσαμε τὸν Τρόπο.
Τὸν Πλάτανο γύρω ἀπὸ τὸν ὁποῖο ψηφίζαμε Θυσία ὑπὲρ Πατρίδος.
Ξεχάσαμε τὰ καλὰ σχολειὰ ὅπου μαθαίναμε σωστὰ Ἑλληνικά.
Καί, μαζί με τοὺς νέους τρόπους καὶ τὸ χρῆμα, ἦρθε καὶ ἡ περιφρόνηση πρὸς κάθε τὶ ποὺ θυμίζει τὸ γηγενὲς παρελθόν.
Σπεύσαμε νὰ κλωτσήσουμε τὴν εὐσέβεια, τὴν αὐταπάρνηση, τὴν περίσσεια πατριωτισμοῦ.
Τὰ ἀρχέγονα αἰσθήματα ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ ἕνα καὶ μόνον. Τὸν πόθο τῆς εὐρωπαϊκῆς εὐζωΐας.
Ἀρκούμεθα στὰ μαρμάρινα κενοτάφια τοῦ Πολιτικοῦ μας βίου. Τῆς Ἐπιστήμης, τῶν Τεχνῶν καὶ τῶν Γραμμάτων.
Συγκεντρώνουμε ὅλη μας τὴν προσπάθεια καὶ σκέψη στὴν ἀπόκτηση μιᾶς εὐζωΐας τὴν ὁποία θεωροῦμε καὶ ἐπιδιώκουμε ὡς πραγματική.
Ἡ ἐπιδίωξη μέχρι τὴν κατάκτηση καὶ τὴν ἱκανοποίηση τοῦ ἑπόμενου ἐφήμερου ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀπορροφηθοῦν ὅλες οἱ διανοητικὲς μας δυνάμεις.
Δὲν ἔχουμε οὔτε ἀρματωλοὺς, οὔτε ἐπαναστάτες.
Ἔχουμε φρόνιμους καὶ ἐλεγχόμενους ἀνθρώπους ποὺ βρίσκουν γλυκόπιοτο τὸ περιεχόμενο τῆς κάθε εἰσαγόμενης μποτίλιας.
Βρίσκουν ἄσκοπη τὴν μεταφυσικὴ ἀναζήτηση καὶ ὄχι κατεπείγουσα τὴν σωτηρία τῆς Ἑλλάδος.
Πόσο μᾶλλον ὅταν οἱ ἀπαιτούμενες γιὰ τὸν Σκοπὸ θυσίες ὑπερβαίνουν τὸ μέτρον τοῦ ἐφικτοῦ.
Τὸ Νόημα φαίνεται νὰ ἔχει χάσει τὸν προσανατολισμὸ του.
Καὶ ὅμως.
Οἱ ἄξεστοι Ἕλληνες Ἐπαναστάτες, οἱ ἀγωνιζόμενοι νυχθημερὸν γιὰ νὰ κληροδοτήσουν σὲ ἐμᾶς ἀνθρώπινη ὑπόσταση, δὲν εἶχαν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸν ἰό τῆς Δύσης.
Εἶχαν ἕνα εὐκρινὲς καὶ ἁπλὸ ἰδεῶδες.
Τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Θυσία ὑπὲρ Πατρίδος.
Ὡς ἐκ τούτου, παρήγαγαν Ἔργο.
Στὸν Τρόπο ἀντικατοπτρίζονται τὰ αἰσθήματα καὶ οἱ πόθοι τῶν Ἐλευθέρων.
Καὶ τῶν δούλων.
Σὲ μία ἐπίμονα ἀπομυθωτικὴ κοινωνία, ὅπου τὸ μέτρο πολιτισμοῦ προσδιορίζεται ἀποκλειστικά ἀπὸ τὴν ἐπιβίωση τῆς οἰκονομίας, τὸ ὕψιστο διακύβευμα παραμένει ἡ Μύηση στὸν Τρόπο.
Ἡ ἀντιπροσωπευτικότητα, τὸ ἀξιοσέβαστο, οἱ τρόποι ἀσκήσεως, τὰ ὅρια καὶ ἡ νομιμοποίηση τῆς Ἐξουσίας, συνιστοῦν τὴν καρδιὰ τῆς Πολιτείας.
Ἡ Πολιτεία δὲν προκύπτει ἀπὸ πολιτικὰ παζαρέματα.
Συμπεριφορές ποὺ ἐδράζουν στὸν φόβο καὶ ἐκδηλώνονται μὲ ἐκχωρήσεις, δίχως σχέδιο κοινωνικῆς ἀναδόμησης, εἶναι μὴ ἀποδεκτές.
Δὲν μποροῦμε νὰ ἐξετάσουμε τὴν Ἑλληνική Πολιτεία παρὰ μόνον μέσα ἀπό τὰ μάτια τοῦ ἀνθρώπου ποὺ ἀπορρίπτει τὴν βαρβαρότητα.
Ἡ Ἀρχὴ τῆς Πολιτείας συνίσταται στὴν ὁριοθέτηση τοῦ Τρόπου.
Στὴν ρήξη μὲ τὸν περιβάλλοντα ὑπόκοσμο καὶ τὴν ἀπαγκίστρωση ἀπὸ τὴν πλάνη.
Ἡ Ἀρετή δὲν ἐπιστρατεύεται.
Διδάσκεται.
Ἐξ' οὗ καὶ ὁ ρόλος τῆς Παιδείας στὸ πλαίσιο τῆς σύλληψης τοῦ καινούργιου Κόσμου.
Καιρὸς νὰ γίνει ἡ Ἰδέα ἀγωγὸς τῆς πράξης.
Ἀτυχοῦντι συνάχθου.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
https://shmantikanea.blogspot.com/2020/11/blog-post_80.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .