Προχτές το βράδυ χάζευα την πιο μικρή μου κόρη καθώς κοιμόταν και ξαφνικά με έπιασε αγωνία και τρόμος για το μέλλον της. Αμέσως σκέφτηκα και τα άλλα μικρά μου και τι θα μπορέσουν να κάνουν με την ζωή που τους αφήνουμε να διαχειριστούν. Σκέφτηκα αμέσως τι δύσκολες στιγμές θυμάμαι να πέρασα εγώ και φυσικά διαπίστωσα ότι οι καλές στιγμές ήταν πιο πολλές μιας και συνολικά δεν μας έλειψε τίποτε. Όταν ήμουν πιο μικρός και δεν υπήρχαν χρήματα, πηγαίναμε σε ένα σουπερ μαρκετ και ξεφορτώναμε φορτηγά και καλύπταμε κάποιες ανάγκες. Εδώ και πολλά χρόνια για να έβρισκες δουλειά σε σουπερ μάρκετ έπρεπε να έχεις γνωστό β(ο)υλευτή αλλιώς προκοπή δεν είχε. Παλιότερα όταν δεν έβρισκα (μετά τον στρατό) δουλειά στο αντικείμενο μου, μπόρεσα άνετα και δούλεψα σιδεράς σε οικοδομές. Πιο μετά κατάφερα να βρω δουλειά σε μια εταιρεία που αν και έκανα και άσχετες δουλειές, κατάφερα να αξιοποιήσω το πτυχίο μου. Περιττό να σας πω ότι έχω κάνει και άλλες δουλειές (βοηθός σερβιτόρου, ηχολήπτης, ξεφόρτωμα φορτηγών στην λαχαναγορά….) και δόξα τον Θεό πάντα βγαίναν καλά λεφτά και ξελασπώναμε. Σε αυτά τα πλάσματα τα οποία θα πάρουν τα πράγματα από τα χέρια μας τι παραδίνουμε (τουλάχιστον όσοι δεν είμαστε λαμόγια και βολεμένοι με αρπαχτές)? Τους αφήνουμε στην καλύτερη των περιπτώσεων σε μια κοινωνία που έχει τους αισχρά πλούσιους και τους ξεπουλημένους του κερατά και από την άλλη μεριά αυτούς που δεν θα μπορούν να σηκώσουν κεφάλι με τίποτα. Τους αφήνουμε σε μια δουλειά (που αν υπάρχει και αυτή) δεν θα τους δίνει ούτε καν τα έξοδα διαβίωσης. Τους αφήνουμε σε ηγέτες που σκίζονται για την σωτηρία μας αλλά πως στο διάολο γίνεται και η ζωή μας γίνεται χειρότερη ενώ η δικιά τους διαβίωση πολύ καλύτερη, είναι ένα θέμα που θα πρέπει να το εξηγήσω πειστικά στα παιδιά μου. Επίσης θα πρέπει να τους εξηγήσω το γιατί αν και ήξερα ποιοι στο διάολο βάλανε τόσο χρέος στις πλάτες μας, δεν έκανα κάτι και δέχτηκα να πληρώσω όλα τα κερατιάτικα που κάθε εταιρεία τους έδινε κάτω από το τραπέζι. Επίσης θα πρέπει να τους εξηγήσω πως δέχτηκα να μην τους αφήσουμε καμία επιλογή όταν εμείς όπως προανέφερα είχαμε τόσες. Κυριολεκτικά καμένη γη αφήνουμε στα παιδιά μας. Έχω αρχίσει να ανησυχώ μήπως σε λίγο καιρό δεν μπορώ να τους εξασφαλίσω και την τροφή τους. Ίσως να ακούγομαι υπερβολικός. Ακούγομαι????????
www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .