Κι ενώ όλοι αναζητούν λύσεις στο πολιτικό αδιέξοδο ξεκαθαρίζει ότι τα πολιτικά κόμματα και οι ηγέτες τους κατ ουσίαν ζουν στον αιώνα της αυταρχικοτητας. Της ουσιαστικής πολιτικής αυταρχικότητας. Ουδείς εκ των νέων και παλαιών ηγετών-πλην ίσως του Σαμαρά που ζητά συνεργασίες και συμφωνίες-δεν κάνουν ένα βήμα πίσω στα όσα έχουν πει προεκλογικά. Λες και θα είναι οι πρώτοι που θα τροποποιήσουν θέσεις και απόψεις τους. Δεν το πράττουν για λόγους πολιτικής
σοβαρότητας η διατήρησης σταθερών αξιών και σεβασμού των αρχών τους. Οχι. Το κάνουν πεισματικά αυταρχικά φθάνοντας στο χείλος του γκρεμού μια χώρα που οι κάτοικοι της φαίνεται ότι δεν θέλουν να σωθούν…