Έστω και σαν σκέψη αυτό που πήγαν να κάνουν αλλά τελικά δεν έγινε οι πολιτικοί αρχηγοί των δυο άλλοτε μεγάλων κομμάτων είναι γελοίο και καταδεικνύει το μέγεθος της απελπισίας τους. Επιχειρώντας να διατηρήσουν τις θέσεις τους ως πρόεδροι σε δυο πλέον προβληματικά κόμματα πήγαν να εκχωρήσουν την εμπιστοσύνη που τους έδωσε ο ελληνικός λαός σε δοτούς δήθεν πνευματικούς δήθεν προσωπικότητες της καθημερινότητάς μας. Φαντασθείτε πως θα
κτυπούσαν τα τηλέφωνα τους όλη την ημέρα για να τους επιβάλλουν τα διαπλεκομενα τους δικούς τους καθηγητές, ιπποκόμους πνευματικούς ανθρώπους. Κι όλα αυτά για να μην χάσουν τις θέσεις τους. Τέτοια ξευτιλα…Φθάσαμε στο σημείο να λέμε ευτυχώς που πάμε σε εκλογές.