Οι ηγέτες φαίνονται στα δύσκολα

ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ  
Ειλικρινά απορώ με ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ή πολιτικής προέλευσης. Η κυβέρνηση δεν έχει παρά ζωή ολίγων εβδομάδων, η χώρα βρίσκεται στη δυσχερέστερη θέση της μακρόχρονης ιστορίας της, οι πολίτες δοκιμάζονται καθημερινά, και ωστόσο υπάρχουν πολιτικοί που θεωρούν ότι η εξουσία προσφέρεται ακόμα προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσωπικές τους
ανάγκες.
Ο πρωθυπουργός καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να καταστήσει σαφές, προς όλες τις κατευθύνσεις, πως ο κυβερνητικός συνασπισμός που προέκυψε από τις εκλογές του Ιουνίου δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο ενός κόμματος. Ωστόσο ορισμένοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι η συμμετοχή τους στην προσπάθεια έχει εθνικό και όχι κομματικό χαρακτήρα. Προφανώς αιωρούνται στο κενό μιας εποχής που φεύγει και μιας άλλης που έρχεται.
Είναι θέμα χρόνου κάποιοι απ’ αυτούς να μείνουν στο παρελθόν και να σβήσουν μαζί του. Κάποιοι άλλοι να πέσουν στο κενό, και οι υπόλοιποι να πηδήξουν στο μέλλον που τρέχει γρηγορότερα απ’ τις πολιτικές εξελίξεις. Οι ηγέτες των κομμάτων που έκαναν την υπέρβαση, πρωτοφανή για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα, πολύ σύντομα θα κληθούν να αποφασίσουν με ποιους θα πορευθούν στη νέα εποχή. Οι δύσκολες εποχές απαιτούν δύσκολες αποφάσεις, από ηγέτες που φαίνονται στα δύσκολα.
Ο Αντώνης Σαμαράς, κατά κύριο λόγο, συνεπικουρούμενος από τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Φώτη Κουβέλη, έχει αναλάβει μια δύσκολη εθνική αποστολή με όποιο προσωπικό και κομματικό κόστος. Κι αυτό φρόντισε να το καταστήσει σαφές μέσα κι έξω απ’ το κόμμα του απ’ την πρώτη στιγμή. Με την προχθεσινή του ομιλία στη βουλή, κυρίως με τη δευτερολογία του, έδειξε ότι δεν πρόκειται να παρεκκλίνει απ’ αυτό τον εθνικό στόχο. Μακάρι και τα στελέχη του κόμματός του να έχουν τον ίδιο σκοπό. Θα φανεί σύντομα. Θα ήταν όμως κρίμα αυτή η τελευταία ευκαιρία για την Ελλάδα, να χαθεί εξ αιτίας κομματικών εγωισμών και μωροφιλόδοξων επιδιώξεων.

statesmen.gr