«Οι νέοι είναι η καλύτερη "μετοχή" της Ελλάδας, δεν πρέπει να πουληθεί»

Στην ελληνική αγορά τα τελευταία χρόνια επικρατεί ένα κλίμα ρευστό και αβέβαιο. Οι νέοι έχουν όρεξη για δουλειά αλλά όχι ευκαιρίες
Το εργασιακό του μέλλον στη μακρινή Αυστραλία ετοιμάζεται να αναζητήσει ο Αντώνης Κοντολέων. Στη χώρα μας, εδώ και τέσσερα χρόνια αδυνατεί να βρει δουλειά πάνω στο αντικείμενο των σπουδών του (είναι εικονολήπτης), αλλά και οποιαδήποτε σταθερή επαγγελματική ευκαιρία που θα του εξασφάλιζε τα προς το ζην.

Ετσι, έπειτα από αλλεπάλληλες απογοητεύσεις και ταλαιπωρίες με ασυνεπείς εργοδότες, αποφάσισε στα 26 του χρόνια να εγκαταλείψει την Ελλάδα της κρίσης και να μεταναστεύσει στην -πολλά υποσχόμενη- Αυστραλία, εντός του Νοεμβρίου.
Αποφασισμένος να κυνηγήσει το όνειρό του και να μη μείνει αγκυλωμένος στην «εθνική μιζέρια» και έχοντας ως σύμμαχο την οικογένειά του, ο Αντώνης εξηγεί στην «Εργασία» πόσο δύσκολη ήταν η απόφαση να φύγει από την πατρίδα του και κατηγορεί το ελληνικό κράτος ότι διώχνει τα παιδιά του...
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΡΙΝΟΥ
amarinou@pegasus.gr

Πώς κρίνεις τις συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική αγορά εργασίας την τελευταία τριετία και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για έναν νέο άνεργο να πει «φεύγω στο εξωτερικό»;
Στην ελληνική αγορά τα τελευταία χρόνια επικρατεί ένα κλίμα ρευστό και αβέβαιο. Ο κόπος και οι ώρες που δουλεύουν σήμερα οι Ελληνες εργαζόμενοι δεν ανταμείβονται ανάλογα και αυτό είναι άδικο.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν δεν υπήρχαν και οι γονείς να μας υποστηρίζουν, τι θα κάναμε...
Ωστόσο, πρέπει να μην το βάλουμε κάτω και να τολμήσουμε να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας!
Δεν το κρύβω, πως η απόφαση να φύγω στο εξωτερικό με τρομάζει, καθώς δεν ξέρω τι θα αντιμετωπίσω εκεί, από άποψη εργασιακού περιβάλλοντος. Παρ' όλο αυτά τολμώ να ρισκάρω, έπειτα από πολλή σκέψη και καλή προετοιμασία. Ρισκάρω για κάτι καλύτερο, από αυτό που ζούμε εδώ.
Εχεις βρει κάποια δουλειά εκεί; Είναι ανάλογη των προσόντων σου;
Υπάρχουν κάποιες προτάσεις με τη βοήθεια των γνωστών μου εκεί, αλλά δεν έχει γίνει κάποια συμφωνία ακόμα. Θα ήθελα να είμαι εκεί, προτού αποφασίσω.
Επιθυμία μου είναι να βρω κάτι πάνω στον τομέα μου, αλλά είμαι διαθέσιμος να κάνω οποιαδήποτε εργασία βρω, αρχικά.
Εχει ακουστεί πως η κυβέρνηση της Αυστραλίας είναι πολύ αυστηρή με όσους Ελληνες μετέβησαν εκεί χωρίς βίζα εργασίας. Ακόμη και με τους τουρίστες, που δεν έχουν αρκετά χρήματα ώστε να δικαιολογήσουν μια πολυήμερη παραμονή τους εκεί; Εχεις ενημερωθεί σχετικά, από το αρμόδιο υπουργείο Μετανάστευσης;
Εχω ενημερωθεί, αλλά η δική μου περίπτωση είναι διαφορετική λόγω της υπηκοότητας.
Θα ήθελες να επιστρέψεις κάποια στιγμή στην Ελλάδα;
Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου, όσο και αν θέλουν να τη καταστρέψουν. Αγαπώ την Ελλάδα και φεύγω με σκοπό να γυρίσω όταν μπορέσω, προκειμένου να κάνω κάτι δικό μου εδώ.
Είναι δύσκολο να αφήνεις πίσω ανθρώπους που αγαπάς, θέλουν όμως το καλό μου και πάντα θα με περιμένουν.
Τι μήνυμα θα έστελνες στους Ελληνες πολιτικούς;
Θα τους έλεγα ότι η δική μας γενιά είναι η καλύτερη «μετοχή» του ελληνικού κράτους, με σίγουρα κέρδη στο παρόν και στο μέλλον. Δεν θα έπρεπε να χαρίζεται δωρεάν σε ξένους (με τη μετανάστευση), ούτε να πουλιέται κοψοχρονιά (με την κακοπληρωμένη εργασία) ούτε να πετιέται στο καλάθι των αχρήστων (με την ανεργία).
Γιατί τελικά το πιο πολύτιμο αγαθό που διαθέτει ένα κράτος είναι το ανθρώπινο δυναμικό του και κυρίως οι νέοι του.
Και οι σημερινοί νέοι στην Ελλάδα και τα προσόντα έχουν και την όρεξη για δουλειά, αλλά όχι τις ευκαιρίες.
Ελπίζω να μη γυρίσω κάποτε σε μια Ελλάδα που θα έχει μεν σωθεί, αλλά που δε θα κατοικείται από κανέναν.
Ελλάδα χωρίς Έλληνες, είναι σώμα δίχως ψυχή.
Προσφέρονται πολλές ευκαιρίες μακριά από την ευρωπαϊκή κρίση
Τι σε ώθησε να πάρεις την απόφαση να μεταναστεύσεις και γιατί επέλεξες την Αυστραλία;
Πρόκειται για μια χώρα που προσφέρει πολλές ευκαιρίες, είναι μακριά από την ευρωπαϊκή κρίση και τυγχάνει να έχω συγγενείς εκεί.
Η γιαγιά και ο παππούς μου είχαν φύγει και εκείνοι μετανάστες στην Αυστραλία, οπότε έχω την υπηκοότητα από τη μητέρα μου που γεννήθηκε εκεί. Ωστόσο είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύω Αυστραλία, μακριά από οικογένεια και φίλους.
Σήμερα πολλοί νέοι προετοιμαζόμαστε να ζήσουμε αυτή την εμπειρία, με τη διαφορά ότι εμείς μεγαλώσαμε και τα είχαμε όλα, ενώ εκείνοι είχαν μάθει στη φτώχεια και στην πείνα...
Θεωρώ λοιπόν πως η δική μου γενιά θα δυσκολευτεί περισσότερο να προσαρμοστεί σε έναν άλλο τρόπο ζωής στο εξωτερικό, σε σύγκριση με τους παππούδες μας..ethnos.gr