Μόνος Μένω
Μόνος κοιμάμαι.
Γωνία απόφασης και παραίτησης.
Έναντι συναισθήματος.
Σπάνια μου χτυπούν το κουδούνι
κάτι παλιόπαιδα αναμνήσεις,
βιαστικά μου μιλούν από το θυροτηλέφωνο
και τρέχουν πάλι προς αυτούς
που άφησαν το άγγιγμα να ωριμάσει.
Μόνος μένω.
Κάποτε μέναμε μαζί
αλλά δεν αντέξαμε
τα δάνεια της βίας μου.
Μεγάλη η δόση κάθε μήνα
κι εσύ με έναν ελάχιστο μισθό,
όσο σου έδινε το χάδι για να συντηρηθείς.
Μόνος μιλάω.
Και είναι η σιωπή σαν φίλη παιδική
με τα παιχνίδια της επίτηδες απλωμένα
στο πάτωμα
να τα πατάω και να πέφτω συνέχεια επάνω της.
Μόνος ξυπνάω.
Γιατί κάποτε τόλμησα να σου ζητήσω
να κοιμηθούμε μαζί....
http://taxamenaepeisodia.wordpress.com