Βάζουμε χέρι στον κουμπαρά των παιδιών

Νίκος Τσιαμτσίκας

Ολοένα και περισσότεροι γονείς, απευθύνονται πλέον στο ταχυδρομικό ταμιευτήριο για να ανοίξουν τον κουμπαρά των παιδιών, αλλά όχι για να καταθέσουν τα ψιλά που έχουν βάλει μέσα στις γιορτές ως χαρτζιλίκι στα παιδιά, οι ίδιοι, οι νονοί, οι συγγενείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες, αλλά για να τα κρατήσουν προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του νοικοκυριού.

Η εικόνα γονέων που προσέρχονται στα γκισέ όχι για να καταθέσουν αλλά για να κάνουν ανάληψη μέρους ή ολόκληρου του ποσού, από τον κουμπαρά των παιδιών, τείνει να γίνει ρουτίνα για τους υπαλλήλους των τραπεζών.

Έτσι, το χαρτζιλίκι από τον κουμπαρά του παιδιού γίνεται, πάνες, γάλατα, και ψωμί ή μετατρέπεται σε μερικά λίτρα βενζίνης για να καταφέρουν οι γονείς να κινήσουν το όχημα της οικογένειας.

Τα ψιλά που χωράνε σε έναν πολύ γεμάτο κουμπαρά, σαν αυτό της φωτογραφίας, που ανοίγει μόνο με κλειδί που διαθέτουν οι υπάλληλοι του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, δεν μπορεί να ξεπερνούν τα 100 ευρώ. Όμως, κυρίως, κατά το τέλος του μήνα, ακόμη και τα μισά από αυτά, μπορούν να ξελασπώσουν τα οικονομικά της οικογένειας, μέχρι να μπει (αν υπάρχει) ο επόμενος μισθός ή το επίδομα ανεργίας...

Η ιδέα της αποταμίευσης έχει εδώ και καιρό πάει περίπατο, αφού η κρίση, τείνει να σπάσει, χωρίς μάλιστα αντικατάσταση, όλους τους κουμπαράδες των παιδιών στις οικογένειες.

«Φταίμε κι εμείς» μας έλεγε το πρωί, υπάλληλος υποκαταστήματος του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου στην Πετρούπολη. «Θα μπορούσαμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στις κάθε είδους επιλογές μας».

Η φτώχεια πάντως δεν αποτελεί επιλογή κανενός οικογενειάρχη, αποτελεί ωστόσο μια καθημερινή πραγματικότητα που δεν παλεύεται μόνο με επίρριψη ή ανάληψη ευθυνών, αλλά με λύσεις οι οποίες ζητούνται επιτακτικώς, καθώς για πολλές οικογένειες, οι οποίες εδώ και καιρό έχουν καταναλώσει όλο το "λίπος", έχουν ξύσει και τον πάτο και δεν πάει παρακάτω...zougla.gr