Κι ήταν η ατμόσφαιρα φορτισμένη αλλά, για έναν περίεργο λόγο, δεν ένιωθες πένθος να μπαίνει στα πνευμόνια σου, όχι, δεν ήταν πόνος από θάνατο τούτος ο αέρας που ανέμιζε τις δεκάδες παρατεταγμένες σημαίες. Θα ‘λεγες ότι στα δάκρυα διέκρινες κάμποσες σταγόνες υπερηφάνειας να κυλάνε πάνω στα ροζιασμένα μάγουλα των τεθλιμμένων. Δεν είχα ξαναπετύχει ποτές μου τέτοια περίεργη κηδεία. Έβλεπες παντού χρώματα γαλανόλευκα, απλωμένα ανάμεσα σε κεριά κι ανθρώπους, μηνύματα με κεφαλαία, αρχαιοπρεπή γράμματα, που σχημάτιζαν λέξεις εμφατικές. ΗΡΩΑΣ και ΑΘΑΝΑΤΟΣ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ. Και αντί για μνήμη αιώνια του αξιομακάριστου, άκουγες στα ψιθυριστά κατάρες και αναθέματα για την πεθαμένη Ελλάδα. Ήτανε, στ’ αλήθεια, σα να μη θάβανε άνθρωπο εκείνη την ημέρα. Ήταν σαν να θάβανε Δημοκρατία ολόκληρη.
Όσο κι αν ήθελες να μείνεις αδιάφορος, δεν μπορούσες παρά να νιώσεις την περιέργειά σου να εξάπτεται κι αναρωτιόσουν να μάθεις ποιος κηδεύεται κι έχει προκαλέσει τέτοια έξαρση συναισθημάτων. Έκανα να πλησιάσω αλλά δεν ήταν δυνατόν να δω το πρόσωπό του, έτσι όπως είχαν σκεπάσει όλο το φέρετρο με μιαν απαστράπ
[Κομμένο μήνυμα] Προβολή ολόκληρου του μηνύματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .