Όταν τον Φεβρουάριο του 2004 ο φοιτητής του Harvard, Mark Zuckerberg «έκλεψε» σύμφωνα με τις κατηγορίες των Cameron Winklevoss, Tyler Winklevoss και Divya Natura την ιδέα τους για την δημιουργία ενός κοινωνικού δικτύου μέσα στο πλαίσιο του Harvard, ίσως να μην φανταζόταν τη φρενίτιδα που θα επακολουθούσε.
Με περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο χρήστες παγκοσμίως, το facebook αποτελεί και θα αποτελεί για πολύ καιρό ακόμα το top μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Με το πέρασμα των χρόνων, διάφορα μέσα τέτοιου είδους έκαναν την εμφάνιση τους, προκαλώντας μια προσωρινή τρέλα, που με την έλευση του Facebook κατέληξαν στη λίστα με τα «δεν είναι πλέον της μόδας». Από το Hi-5 στο myspace, και από το Msn στο skype. Μόνος wannabe ανταγωνιστής
το twitter. Τι είναι, όμως, άραγε αυτό που κάνει το Facebook τόσο δημοφιλές;
Like me, why don’t you like me?
Μια από τις έννοιες που πρόσθεσε το Facebook, στο λεξιλόγιο μας και κυρίως στην ζωή μας. Πόσες φορές δεν ακούσαμε ένα ανέκδοτο από έναν φίλο μας και απαντήσαμε με τον αντίχειρα στην ανάλογη θέση λέγοντας Like; Από την άλλη, η σημαντικότερη επίδραση του Like έχει να κάνει με τις φωτογραφίες, τις δημοσιεύσεις, τους συνδέσμους, τις ενημερώσεις κατάστασης. Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός χρηστών θεωρεί την απόκτηση Like επιχείρηση. Γι’ αυτό και πολλές φωτογραφίες προφίλ είναι – ας το πω κόσμια – ακατάλληλου περιεχομένου, για να κερδίσουν όσα περισσότερα «μου αρέσει» μπορούν. Είναι ένα κόλπο να ξεγελάσουμε τις ανασφάλειες μας και να δείξουμε στον κόσμο, αλλά κυρίως στον εαυτό μας πως αρέσουμε. Έχει χαθεί προ πολλού ο καιρός όπου τα κομπλιμέντα μας έκαναν να μένουμε ξάγρυπνοι από τη χαρά μας. Ένα like αρκεί για να μείνουμε νηστικοί για μέρες. Όπως επίσης η έλλειψη ενός Like αρκεί να πέσουμε σε κατάθλιψη και να νευριάσουμε άνευ λόγου. «Όσα like και να πάρεις, αν δεν σου βάλει like αυτός/ή που θες, τίποτα δεν έχει νόημα».
Azapacia ενωμένα, ποτέ νικημένα!
Μόδα που δεν λέει να σβήσει. Βλέπεις μια πολύ ωραία φωτογραφία της 15χρονης ξαδέρφης σου και λες «πω πω, πως μεγάλωσε έτσι η μικρή βρε; Ομόρφυνε το κορίτσι μας». Και πάνω που είσαι έτοιμη να σχολιάσεις, βλέπεις από κάτω 35 σχόλια των συμμαθητών της και ανακαλύπτεις πως υπάρχει μια καινούρια γλώσσα που κυκλοφορεί στην πιάτσα των δημοτικών και των γυμνασίων. «AzapAci mOooo, ta cpac riiii!», «po po omorφiά moυ!!!», «pcixooolini moo poco ce latreuw egw? Kollitec gia panta!! ki ac touc allouc na lene»! Σου πέφτουν τα μαλλιά. Μετά τα greeklish η ελληνική γλώσσα παίρνει την κατιούσα με κύριο λόγο… αυτό; Προφανώς. Όταν, βέβαια, η 15χρονη ξαδέρφη γίνει 18 θα ξεχάσει τέτοιου είδους διαλέκτους. Έχει δώσει, όμως, ήδη τα σκήπτρα στην επόμενη φουρνιά, που θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την «ιδιαιτερότητα» της. Από την άλλη υπάρχουν και οι χρήστες της… αργκό! Ο συνδυασμός ελληνικών και αγγλικών λέξεων είναι σήμα κατατεθέν, ενώ οι λατινικοί χαρακτήρες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε είδους δημοσίευσης.
«Στείλε μου λίγο σανό για τα αλογάκια μου»
Όταν οι ειδοποιήσεις σου φτάνουν στα ύψη και κάτω αριστερά ξεπετάγονται σαν σαπουνόφουσκες τα αιτήματα για τα εκατοντάδες παιχνίδια του Facebook η λύση είναι μια. Αποκλεισμός εφαρμογών! «Γιάννης Γιαννάκης has sent you a request at Ας φτιάξουμε κουραμπιέδες». Αν και έχει πέσει τώρα τελευταία, όχι αρκετά, αλλά σε σχέση με παλαιότερα χρόνια το Farmville δεν αποτελεί πλέον εμμονή. Εκατομμύρια χρήστες είχαν εθιστεί στην τεχνητή φάρμα, στην ουτοπική πόλη, στο ψεύτικο τους εστιατόριο, στις πλαστές μαφιόζικες συμμορίες, στα φτιαχτά πάρτι με βαμπίρ. Εθισμός κανονικότατος, με ορισμένους να ξοδεύουν και υπέρογκα ποσά για να αγοράσουν πριν από τον γείτονα εκείνον τον υπέροχο φράχτη με τις χρυσές λεπτομέρειες στις άκρες! Ενώ, η τελευταία τάση, πέρα από τα δεκάδες παιχνίδια που δημιουργούνται καθημερινά, είναι η κοινότητα του Dod. Τάβλι, Μπιρίμπα, ξερή, tichu και πολλά άλλα, με παίκτες όπου μετά από κάθε παιχνίδι συζητούν στο lobby με γνωστούς και άγνωστους για διάφορα θέματα. Πιο διάφορα πεθαίνεις!
«Βοήθησε τον μικρό Κωστάκη να φτιάξει το κάστρο των Playmobil με ένα like και μια Κοινοποίηση»
Και αυτό είναι το λιγότερο. Πόσα παιδάκια νομίζετε ότι έχουμε ταΐσει στην Αφρική με το πάτημα ενός like και με την κοινοποίηση της «συγκινητικής» αυτής κίνησης; Κανένα. Προωθητικές σελίδες και ομάδες που προσπαθούν να ανέβουν, δημοσιεύουν καθημερινά διάφορες προσπάθειες να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή, να βρει μια οικογένεια το «χαμένο» της παιδί, να μαζευτούν λεφτά για κάποιο σκοπό και γιατί όχι να σωθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Σελίδες μούφα που μας κάνουν να νιώθουμε «σωστοί» γιατί νομίζουμε πως με ένα Like βοηθάμε. Ή μήπως δεν το πιστεύουμε; Κατά βάθος γνωρίζουμε πως η βοήθεια δεν γίνεται μέσα από το facebook, ούτε το Internet, όπως ακριβώς και επαναστάτης δεν γίνεσαι με το να γράψεις στο status σου για την κατάσταση της χώρας. Υπάρχουν, όμως, και σελίδες που εξυπηρετούν σκοπούς, οργανώσεις και ιδέες που θέλουν να περάσουν σωστά μηνύματα και πληροφορούν για αληθινές ιστορίες. Και αυτές οι σελίδες δεν είναι άλλες από τις φιλοζωικές, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και άλλων θεσμών που προσπαθούν να «συγκινήσουν» τον κόσμο μαζικά. Και δεν υπάρχει πιο μαζικός τρόπος ενημέρωσης από το Facebook.
Η Τασούλα βρίσκεται στην τοποθεσία «Καμπινές» με την Μαρία και άλλους 5.
Fan των check-in ενώστε τα σπαθιά σας. Μια από τις εφαρμογές του Facebook, με πολλές ερμηνείες. Κυρίως ως προς την χρήση τους. Η κοινοποίηση παρουσίας γίνεται, συνήθως για 3 λόγους. 1ον θέλεις να ξέρει ο Μάρκος που είσαι για να ξέρει κι αυτός από πού να περάσει «τυχαία». 2ον θέλεις να ξέρει όλος ο κόσμος που είσαι, τι κάνεις, με ποιους, πόση ώρα κάτσατε, τι ήπιατε, τι φάγατε. Η ψευδαίσθηση του «περνάω καλά και αυτό φαίνεται από τα check-in μου». 3ον Το κάνω για να το κάνω. Συνήθως ξεκινάει σαν πλάκα, σε μια τοποθεσία που δεν υπάρχει, σε άλλη πόλη πολλές φορές, με ανθρώπους που μπορεί να μην είστε καν κοντά. Υπάρχει, όμως, και μια 4η κατηγορία. Οι παθητικοί κοινοποιητές παρουσίας! Από το κρεβάτι τους όταν ξυπνήσουν, μέχρι και την τουαλέτα τους πριν κοιμηθούν. Δώσε check in στο λαό!
You have one new friend request.
Muhamedoj Javanouar: 0 κοινοί φίλοι. Το καλύτερο αίτημα φιλίας, αυτό που σου ανοίγει την καρδιά και λες «ναι, έχω πέραση και στο εξωτερικό»! Το χειρότερο δεν με τα αιτήματα αυτά είναι άλλο. Κάνεις add έναν γνωστό σου, είτε φίλο φίλου που βγήκατε μια φορά, είτε κάποιο συμφοιτητή, είτε κάποιον που μπάνισες σε ένα μπαρ. Όλα καλά μέχρι εδώ. Τον βλέπεις έξω, αμηχανία επικρατεί στον χώρο. Σε θυμάται; Να χαιρετήσεις; Θα χαιρετήσει αυτός πρώτος; Βασικά σε έχει δεχτεί; Ααα νομίζω έχει πατήσει «Όχι τώρα». Σιγά μην τον χαιρετήσω. 200 φίλοι στο Facebook, 24 χαιρετισμοί στο δρόμο.
Όσο μόδα και να είναι, όσο έξυπνο και να το θεωρούν κάποιοι, το Facebook, αποτελεί ξεκάθαρα μια βασική αιτία για την αποξένωση των ανθρώπων και την αλλαγή στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο καφές αντικαταστάθηκε από το chat, η κλασική μπιρίμπα σε σπίτι πάνω στην πράσινη τσόχα, αντικαταστάθηκε από την τσόχα του dod και η αγάπη κρίνεται από τα Like, τα comments και τα Share.
Άτιμε Zuckerberg, μας έκανες κανονικούς «χρήστες»!
Πηγή Με περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο χρήστες παγκοσμίως, το facebook αποτελεί και θα αποτελεί για πολύ καιρό ακόμα το top μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Με το πέρασμα των χρόνων, διάφορα μέσα τέτοιου είδους έκαναν την εμφάνιση τους, προκαλώντας μια προσωρινή τρέλα, που με την έλευση του Facebook κατέληξαν στη λίστα με τα «δεν είναι πλέον της μόδας». Από το Hi-5 στο myspace, και από το Msn στο skype. Μόνος wannabe ανταγωνιστής
το twitter. Τι είναι, όμως, άραγε αυτό που κάνει το Facebook τόσο δημοφιλές;
Like me, why don’t you like me?
Μια από τις έννοιες που πρόσθεσε το Facebook, στο λεξιλόγιο μας και κυρίως στην ζωή μας. Πόσες φορές δεν ακούσαμε ένα ανέκδοτο από έναν φίλο μας και απαντήσαμε με τον αντίχειρα στην ανάλογη θέση λέγοντας Like; Από την άλλη, η σημαντικότερη επίδραση του Like έχει να κάνει με τις φωτογραφίες, τις δημοσιεύσεις, τους συνδέσμους, τις ενημερώσεις κατάστασης. Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός χρηστών θεωρεί την απόκτηση Like επιχείρηση. Γι’ αυτό και πολλές φωτογραφίες προφίλ είναι – ας το πω κόσμια – ακατάλληλου περιεχομένου, για να κερδίσουν όσα περισσότερα «μου αρέσει» μπορούν. Είναι ένα κόλπο να ξεγελάσουμε τις ανασφάλειες μας και να δείξουμε στον κόσμο, αλλά κυρίως στον εαυτό μας πως αρέσουμε. Έχει χαθεί προ πολλού ο καιρός όπου τα κομπλιμέντα μας έκαναν να μένουμε ξάγρυπνοι από τη χαρά μας. Ένα like αρκεί για να μείνουμε νηστικοί για μέρες. Όπως επίσης η έλλειψη ενός Like αρκεί να πέσουμε σε κατάθλιψη και να νευριάσουμε άνευ λόγου. «Όσα like και να πάρεις, αν δεν σου βάλει like αυτός/ή που θες, τίποτα δεν έχει νόημα».
Azapacia ενωμένα, ποτέ νικημένα!
Μόδα που δεν λέει να σβήσει. Βλέπεις μια πολύ ωραία φωτογραφία της 15χρονης ξαδέρφης σου και λες «πω πω, πως μεγάλωσε έτσι η μικρή βρε; Ομόρφυνε το κορίτσι μας». Και πάνω που είσαι έτοιμη να σχολιάσεις, βλέπεις από κάτω 35 σχόλια των συμμαθητών της και ανακαλύπτεις πως υπάρχει μια καινούρια γλώσσα που κυκλοφορεί στην πιάτσα των δημοτικών και των γυμνασίων. «AzapAci mOooo, ta cpac riiii!», «po po omorφiά moυ!!!», «pcixooolini moo poco ce latreuw egw? Kollitec gia panta!! ki ac touc allouc na lene»! Σου πέφτουν τα μαλλιά. Μετά τα greeklish η ελληνική γλώσσα παίρνει την κατιούσα με κύριο λόγο… αυτό; Προφανώς. Όταν, βέβαια, η 15χρονη ξαδέρφη γίνει 18 θα ξεχάσει τέτοιου είδους διαλέκτους. Έχει δώσει, όμως, ήδη τα σκήπτρα στην επόμενη φουρνιά, που θα προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διατηρήσει την «ιδιαιτερότητα» της. Από την άλλη υπάρχουν και οι χρήστες της… αργκό! Ο συνδυασμός ελληνικών και αγγλικών λέξεων είναι σήμα κατατεθέν, ενώ οι λατινικοί χαρακτήρες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε είδους δημοσίευσης.
«Στείλε μου λίγο σανό για τα αλογάκια μου»
Όταν οι ειδοποιήσεις σου φτάνουν στα ύψη και κάτω αριστερά ξεπετάγονται σαν σαπουνόφουσκες τα αιτήματα για τα εκατοντάδες παιχνίδια του Facebook η λύση είναι μια. Αποκλεισμός εφαρμογών! «Γιάννης Γιαννάκης has sent you a request at Ας φτιάξουμε κουραμπιέδες». Αν και έχει πέσει τώρα τελευταία, όχι αρκετά, αλλά σε σχέση με παλαιότερα χρόνια το Farmville δεν αποτελεί πλέον εμμονή. Εκατομμύρια χρήστες είχαν εθιστεί στην τεχνητή φάρμα, στην ουτοπική πόλη, στο ψεύτικο τους εστιατόριο, στις πλαστές μαφιόζικες συμμορίες, στα φτιαχτά πάρτι με βαμπίρ. Εθισμός κανονικότατος, με ορισμένους να ξοδεύουν και υπέρογκα ποσά για να αγοράσουν πριν από τον γείτονα εκείνον τον υπέροχο φράχτη με τις χρυσές λεπτομέρειες στις άκρες! Ενώ, η τελευταία τάση, πέρα από τα δεκάδες παιχνίδια που δημιουργούνται καθημερινά, είναι η κοινότητα του Dod. Τάβλι, Μπιρίμπα, ξερή, tichu και πολλά άλλα, με παίκτες όπου μετά από κάθε παιχνίδι συζητούν στο lobby με γνωστούς και άγνωστους για διάφορα θέματα. Πιο διάφορα πεθαίνεις!
«Βοήθησε τον μικρό Κωστάκη να φτιάξει το κάστρο των Playmobil με ένα like και μια Κοινοποίηση»
Και αυτό είναι το λιγότερο. Πόσα παιδάκια νομίζετε ότι έχουμε ταΐσει στην Αφρική με το πάτημα ενός like και με την κοινοποίηση της «συγκινητικής» αυτής κίνησης; Κανένα. Προωθητικές σελίδες και ομάδες που προσπαθούν να ανέβουν, δημοσιεύουν καθημερινά διάφορες προσπάθειες να σωθεί μια ανθρώπινη ζωή, να βρει μια οικογένεια το «χαμένο» της παιδί, να μαζευτούν λεφτά για κάποιο σκοπό και γιατί όχι να σωθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Σελίδες μούφα που μας κάνουν να νιώθουμε «σωστοί» γιατί νομίζουμε πως με ένα Like βοηθάμε. Ή μήπως δεν το πιστεύουμε; Κατά βάθος γνωρίζουμε πως η βοήθεια δεν γίνεται μέσα από το facebook, ούτε το Internet, όπως ακριβώς και επαναστάτης δεν γίνεσαι με το να γράψεις στο status σου για την κατάσταση της χώρας. Υπάρχουν, όμως, και σελίδες που εξυπηρετούν σκοπούς, οργανώσεις και ιδέες που θέλουν να περάσουν σωστά μηνύματα και πληροφορούν για αληθινές ιστορίες. Και αυτές οι σελίδες δεν είναι άλλες από τις φιλοζωικές, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και άλλων θεσμών που προσπαθούν να «συγκινήσουν» τον κόσμο μαζικά. Και δεν υπάρχει πιο μαζικός τρόπος ενημέρωσης από το Facebook.
Η Τασούλα βρίσκεται στην τοποθεσία «Καμπινές» με την Μαρία και άλλους 5.
Fan των check-in ενώστε τα σπαθιά σας. Μια από τις εφαρμογές του Facebook, με πολλές ερμηνείες. Κυρίως ως προς την χρήση τους. Η κοινοποίηση παρουσίας γίνεται, συνήθως για 3 λόγους. 1ον θέλεις να ξέρει ο Μάρκος που είσαι για να ξέρει κι αυτός από πού να περάσει «τυχαία». 2ον θέλεις να ξέρει όλος ο κόσμος που είσαι, τι κάνεις, με ποιους, πόση ώρα κάτσατε, τι ήπιατε, τι φάγατε. Η ψευδαίσθηση του «περνάω καλά και αυτό φαίνεται από τα check-in μου». 3ον Το κάνω για να το κάνω. Συνήθως ξεκινάει σαν πλάκα, σε μια τοποθεσία που δεν υπάρχει, σε άλλη πόλη πολλές φορές, με ανθρώπους που μπορεί να μην είστε καν κοντά. Υπάρχει, όμως, και μια 4η κατηγορία. Οι παθητικοί κοινοποιητές παρουσίας! Από το κρεβάτι τους όταν ξυπνήσουν, μέχρι και την τουαλέτα τους πριν κοιμηθούν. Δώσε check in στο λαό!
You have one new friend request.
Muhamedoj Javanouar: 0 κοινοί φίλοι. Το καλύτερο αίτημα φιλίας, αυτό που σου ανοίγει την καρδιά και λες «ναι, έχω πέραση και στο εξωτερικό»! Το χειρότερο δεν με τα αιτήματα αυτά είναι άλλο. Κάνεις add έναν γνωστό σου, είτε φίλο φίλου που βγήκατε μια φορά, είτε κάποιο συμφοιτητή, είτε κάποιον που μπάνισες σε ένα μπαρ. Όλα καλά μέχρι εδώ. Τον βλέπεις έξω, αμηχανία επικρατεί στον χώρο. Σε θυμάται; Να χαιρετήσεις; Θα χαιρετήσει αυτός πρώτος; Βασικά σε έχει δεχτεί; Ααα νομίζω έχει πατήσει «Όχι τώρα». Σιγά μην τον χαιρετήσω. 200 φίλοι στο Facebook, 24 χαιρετισμοί στο δρόμο.
Όσο μόδα και να είναι, όσο έξυπνο και να το θεωρούν κάποιοι, το Facebook, αποτελεί ξεκάθαρα μια βασική αιτία για την αποξένωση των ανθρώπων και την αλλαγή στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο καφές αντικαταστάθηκε από το chat, η κλασική μπιρίμπα σε σπίτι πάνω στην πράσινη τσόχα, αντικαταστάθηκε από την τσόχα του dod και η αγάπη κρίνεται από τα Like, τα comments και τα Share.
Άτιμε Zuckerberg, μας έκανες κανονικούς «χρήστες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .