...ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ…??
Περπατούσε στο όμορφο μονοπάτι δίπλα στην παραλία, φτιαγμένο ειδικά για περιπατητές, χαμένος μέσα στην ομορφιά της θάλασσας, των ήχων, των δέντρων…
…δίπλα, λίγο πιο πέρα, ο πολύβουος δρόμος με τα αυτοκίνητα να τρέχουν βιαστικά στον προορισμό τους…
..δεν είχε προορισμό…μονάχα περπατούσε, μύριζε και γευότανε όλα τα δώρα από την ηλιόλουστη μέρα…
..πότε πότε συναντούσε κάποια χαμόγελα και καλημέρες από τους απέναντι περιπατητές…ο χρόνος απουσίαζε…και όχι μόνο αυτός…
Μπορεί άραγε ένα άρρωστο και γερασμένο κορμί να έχει αθλητικές επιδόσεις?
Μπορεί ένα άρρωστο μυαλό γεμάτο αταξία και σύγχυση να γεννήσει κάτι υγιές και αρμονικό?
Μπορεί μια κοινωνία άρρωστη, ανταγωνιστική και βίαιη να λειτουργήσει ηθικά, δίκαια και ειρηνικά?
Τι είναι η κοινωνία?
Ποιοι είναι? Οι «άλλοι»?
Είσαι έξω από την κοινωνία?
Δεν είσαι η κοινωνία?
Μήπως η αρρώστια «κατοικεί» μέσα μας χωρίς να έχουμε καν την επίγνωσή της από τη συνήθεια όλων όσων για ζωή έχουμε μάθει?
Όλων αυτών που υπάρχουν μέσα στη σκέψη μας και επεξεργαζόμαστε συνεχώς αποφασίζοντας αν θα κάνουμε ετούτο ή το άλλο?
Τι κουβαλάει η σκέψη μας άλλο από ότι στο παρελθόν έγινε?
Δεν κουβαλάει ό,τι έχει ήδη καταγράψει σαν λόγια, εμπειρίες…?
Δεν είναι σαν μια μνήμη ηλεκτρονικού υπολογιστή?
Μα η ζωή, η πραγματική ζωή που συμβαίνει μονάχα στον παρόντα χρόνο, δεν είναι ένα πρόγραμμα…
δεν μπορείς μέσα από ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεις και επεξεργάζεσαι με βάση τη μνήμη σου, δηλαδή το παρελθόν, να είσαι ελεύθερος…
Άραγε μπορεί η αρρώστια να «δει» την αρρώστια της και να γιατρευτεί?
Τι να χρειάζεται? Τι να απαιτείται?
Αν η αρρώστια «κατοικεί» μέσα σ έναν περιορισμένο εαυτό μπορεί να δει το όλον?
Άραγε, πως μπορεί ο εαυτός να αποκτήσει τέτοια νοημοσύνη που θα τον βγάλει μια και καλή από την αρρώστια και τον ίδιο τον περιορισμένο του εαυτό?
Μήπως αυτός είναι ο άγνωστος δρόμος της γιατρειάς του άρρωστου?
Ένα τεράστιο κύμα χτύπησε στα βράχια και υψώθηκε πάνω από 10 μέτρα…εντυπωσιάστηκε…
…δεν είχε ιδέα πόση ώρα περπατούσε και δεν ένοιωθε καθόλου κουρασμένος.
Η αίσθηση του χασίματος και το αντίκρισμα αυτής της ομορφιάς τον είχαν κυριέψει…
ΤΑΣΟΣ Π.
ΠΑΝΓΑΙΑ – VENUS PROJECT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .