Τελειώνει και το 2013. Το έτος του Άδωνη, του Βορίδη, του Βενιζέλου, του Στουρνάρα, του Σαμαρά. Ήταν πράγματι οι πρωταγωνιστές της χρονιάς που πέρασε. Αυτοί που είχαν και έχουν ακόμα (δυστυχώς) στα χέρια τους τις τύχες, το παρόν, αλλά και το μέλλον μας.
Η συγκυβέρνηση, αναλογιζόμενη την τύχη των συνεταίρων στις επικείμενες εκλογές, τις σπρώχνει όσο πιο μακρυά μπορεί. Φοβάται πλέον τον λαό, ο οποίος κατάλαβε ότι το 2012 τα κόμματα αυτά, αλλά και τα ΜΜΕ,
που είναι υποταγμένα στη μνημονιακή πολιτική, τους κορόιδεψαν, τους φόβισαν, τους παραπλάνησαν. Για να καταλάβει κανείς πού πάει ο τόπος μας αρκεί να σταθεί σε γεγονότα των τελευταίων ημερών, ακόμα και αν «ξεχάσει» τα προηγούμενα.
που είναι υποταγμένα στη μνημονιακή πολιτική, τους κορόιδεψαν, τους φόβισαν, τους παραπλάνησαν. Για να καταλάβει κανείς πού πάει ο τόπος μας αρκεί να σταθεί σε γεγονότα των τελευταίων ημερών, ακόμα και αν «ξεχάσει» τα προηγούμενα.
Έτσι ο παρατηρητής βλέπει:
1) Την αιθαλομίχλη να πνίγει τις πόλεις και το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι υπουργικές αποφάσεις που απαγορεύουν την κίνηση των σχολικών (σε περίοδο βέβαια διακοπών), την διακοπή της λειτουργίας των βιομηχανιών, που δεν υπάρχουν βέβαια εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, την καθιέρωση μονών - ζυγών στα φορτηγά. Παράλληλα κάνει έκκληση στους πολίτες να μην ανάβουν τα τζάκια, για να περιοριστεί το πρόβλημα. Φυσικά ούτε σκέψη να γίνει πιο φτηνό το πετρέλαιο και να εκλείψει ή να περιοριστεί ο καρκίνος που άθελά μας εισπνέουμε. Στην σύσκεψη υπό τον κ. Σαμαρά ο κ. Στουρνάρας έπεισε τους λοιπούς ότι το μέτρο της εξίσωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης αποδίδει. Και ας έχει αποδειχθεί ότι το μέτρο απέτυχε παταγωδώς. Η Κυβέρνηση δεν κάνει πίσω σε κανένα από τα μέτρα που λήφθηκαν τα τελευταία χρόνια σε βάρος των Ελλήνων. Αυτό θα πει σκληρή μνημονιακή πολιτική, από την οποία δεν μπορούν να υπάρχουν παρεκκλίσεις. Όμως η στάση αυτή του αρμόδιου Υπουργού αλλά και του Πρωθυπουργού είναι ποινικά κολάσιμη. Η πολιτική αυτή εκθέτει τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού (και όχι μόνο) σε κινδύνους για την υγεία τους, αλλά και την ζωή τους. Αδικήματα που διώκονται αυτεπάγγελτα. Ακούσατε κάποιον Εισαγγελέα να κάνει κάτι, όπως εκ καθήκοντος υποχρεούται, ακόμα και αν γνωρίζει ότι όλοι αυτοί οι υπαίτιοι καλύπτονται πίσω από ασυλίες που τους δίνει η ιδιότητά τους;
2) Στο τελευταίο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε παραμονές των Χριστουγέννων και αφορούσε στον φόρο των ακινήτων και στην άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμό, πέρασε υπό μορφή τροπολογίας διάταξη, με την οποία αναβάλλεται για ένα χρόνο ακόμα(!!!!) η θεσμοθετημένη από πέρυσι υποχρέωση των ΜΜΕ να πληρώνουν στο Δημόσιο ως φόρο το 20% των εισπράξεών τους από διαφημίσεις. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό κονδύλι, το οποίο θα κερδίσουν οι καναλάρχες σε βάρος όλων μας. Διαμαρτυρήθηκε κανείς γι’ αυτήν την ευνοϊκή μεταχείριση λίγων προνομιούχων πολιτών σε βάρος των υπολοίπων;; Μα θα μου πείτε, χωρίς τον κ. Πρετεντέρη, τον Πορτοσάλτε, τον Ευαγγελάτο και άλλα παπαγαλάκια η Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αποκοιμίζει και να φοβίζει τους πολίτες. Πώς λοιπόν να μην έχει στα πούπουλα τους καναλάρχες, που παράλληλα είναι και οι εργολάβοι που μονοπωλιακά πλέον παίρνουν τα όσα λίγα έργα εκτελούνται στη χώρα μας;;
3) Το φαινόμενο Λιάπη ξάφνιασε άραγε τον μέσο Έλληνα; Προφανώς όχι. Τούτο διότι η άποψη που έχουμε πλέον για τους πολιτικούς που κυβέρνησαν και κυβερνούν τον τόπο μας είναι η χείριστη. Άλλωστε ποια αναλογία μπορεί να βρει κανείς στα 4.000 € που «γλύτωσε» ο Λιάπης σε σχέση με τα εκατομμύρια που μοιράστηκαν σε πολιτικούς, στρατιωτικούς και άλλους παρατρεχάμενους, όπως καταγγέλλει ο Κάντας;
Επειδή δεν θέλω να φύγει με απαισιοδοξία ο χρόνος, θα αναφέρω και δύο γεγονότα παρήγορα, που βρίσκονται σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω. Το πρώτο αφορά την στάση στη βουλή του Β. Πολύδωρα. Ομολογώ ότι ποτέ δεν τον εκτίμησα ως πολιτικό. Ταυτίστηκε και αυτός με το σάπιο σύστημα, Όμως, το ότι έστω και την τελευταία στιγμή κατάλαβε ότι η μνημονιακή πολιτική «φέρνει πείνα στα παιδιά μας» και «καταστρέφει τον τόπο», δείχνει ότι υπάρχουν περιθώρια αυτό να το «δουν» και κάποιοι ακόμα που εξακολουθούν να στηρίζουν αυτήν ακριβώς την πολιτική, οι οποίοι πριν ψηφιστούν νέα μέτρα διαρρηγνύουν κάθε φορά τα ιμάτιά τους για να υποταχτούν την κρίσιμη στιγμή της ψηφοφορίας στα κελεύσματα του αρχηγού τους.
Το δεύτερο περιστατικό αφορά στην απόφαση που έλαβε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά να διακοπεί η έκτιση της ποινής του Σάββα Ξηρού, προκειμένου να νοσηλευθεί στο Νοσοκομείο, γιατί κινδυνεύει η ζωή του. Θα μου πείτε τι πιο φυσιολογικό, νόμιμο και ανθρώπινο από μια τέτοια απόφαση. Όμως το κλίμα που είχαν δημιουργήσει οι απόψεις του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, οι δηλώσεις του ότι ο κακός Ξηρός δεν δικαιούται ανθρώπινης μεταχείρισης, κάνει την απόφαση αυτή ορόσημο θάρρους, αξιοπρέπειας και αληθινής ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος μας, ιδίως σήμερα κάτω από τις συνθήκες που ζούμε.
Επειδή κατά καιρούς έχω κάνει κριτική στην στάση της λειτουργίας της Δικαιοσύνης (το κάνω άλλωστε και στην αρχή του κειμένου αυτού) θεωρώ χρέος μου να τονίσω την παλικαριά των άγνωστων σε μένα λειτουργών της Θέμιδας με την σημαντική αυτή απόφασή τους..thebest.gr