Υποτίμησαν τη χώρα αντί του ευρώ και έβγαλαν πλεόνασμα με το χρέος, την ανεργία και την ύφεση να χτυπάνε κόκκινο.
Η πολιτική και επικοινωνιακή εκμετάλλευση του πρωτογενούς
πλεονάσματος δεν έχει προηγούμενο, αφού η κυβέρνηση και το οικονομικό
επιτελείο έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα να μας πείσουν πως όλη αυτή η
δημιουργική λογιστική ήταν επίτευγμα 5-6 τεχνοκρατών της ελληνικής
κυβέρνησης.
Τις τελευταίες ημέρες η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος έχει αγγίξει τα όρια του πολιτικού πανηγυριού από τους κυβερνώντες. Καλό είναι να υπενθυμίσουμε πως φτάσαμε ως εδώ και ποιος πλήρωσε το «μάρμαρο» για να βγει η χώρα στις αγορές.
Παραθέτοντας λοιπόν τους αριθμούς και κάνοντας τις συγκρίσεις με το 2009 προκύπτει ξεκάθαρα πως το success story είναι επίτευγμα του ελληνικού λαού και των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων που «μάτωσαν» σκληρά σε αντίθεση με τους έχοντες και κατέχοντες.
Η χώρα κατάφερε να σηκώσει κεφάλι όχι βεβαίως εξαιτίας των παρεμβάσεων του Στουρνάρα, του Σαμαρά και του Βενιζέλου, αλλά εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δανειστές και το εν Ελλάδι πολιτικό προσωπικό συνέτριψαν τα εισοδήματα των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Για να φτάσουμε μέχρι εδώ, έστω και με λογιστικές αλχημείες συνέβησαν τα ακόλουθα:
-Το κόστος από τους μισθούς και τις συντάξεις έπεσε από τα 22,2 δισ. που ήταν το 2009 στα 17,7 δισ. το 2013 με βίαιες και απάνθρωπες περικοπές
-Τα φορολογικά μέτρα που επιβλήθηκαν από το 2010 μέχρι το 2013 άγγιξαν τα 24,7 δισ.!
-Το κόστος για την ασφάλιση την περίθαλψη και την κοινωνική προστασία έπεσε από τα 17, 2 δισ. που ήταν το 2009 στα 15, 9 δισ. το 2013, στερώντας από χιλιάδες συνανθρώπους μας το δικαίωμα της αξιοπρεπούς περίθαλψης.
- Οι καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν από 3,8 δισ. το 2009 στα 2,3 δισ. το 2013 αφού ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν μπορεί να διαθέσει χρήματα ούτε για τα απολύτως απαραίτητα.
- Το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων έπεσε από τα 9,5 δισ. που ήταν το 2009 στα 6,6 δισ. για το 2013.
-Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους Ιδιώτες έφτασαν τα 4,5 δισ., που σημαίνει ότι για όλο το διάστημα της κρίσης το κράτος έκανε στάση πληρωμών με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα χιλιάδες λουκέτα στις επιχειρήσεις που περίμεναν να πληρωθούν από το δημόσιο.
-Ταυτόχρονα, οι οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο εκτινάχθηκαν στα ύψη, αφού οι... εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών συνέτριψαν την ρευστότητα στην αγορά. Έτσι λοιπόν από τα 33,5 δισ. που ήταν οι οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο, το 2013 έφτασαν στο αστρονομικό ποσό των 62,3 δισ.!
-Το ΑΕΠ της χώρας, όσα παράγουμε όλοι μαζί, έπεσε από τα 231 δισ. που ήταν το 2009 στα 182 δισ. το 2013.
-Παράλληλα, το χρέος της χώρας αυξήθηκε για το ίδιο διάστημα από 299 δισ. σε 319 δισ.
Επί της ουσίας δηλαδή, οι μέντορες των λογιστικών αλχημειών, αντί να μειώσουν το χρέος μείωσαν το ΑΕΠ με αποτέλεσμα ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να φαίνεται μικρότερος σε ποσοστά επί τις εκατό!
-Για το ίδιο διάστημα, από το 2009 μέχρι το 2013 η ανεργία εκτινάχτηκε από το 9,5% στο 28%, ενώ η ύφεση από το -2% έφτασε στο -3,8% αν και στο μεσοδιάστημα όλων αυτών των ετών ξεπέρασε και το - 4%.
Όλη αυτή την εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας της χώρας που έγινε διότι δεν μπορούσε να υποτιμηθεί το νόμισμα του ευρώ, η κυβέρνηση σήμερα μας την παρουσιάζει ως success story και ως επίτευγμα συγκεκριμένων ανθρώπων.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό η κυβέρνηση να επιδίδεται σε προεκλογικούς πανηγυρισμούς ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι ο λαός πλήρωσε πολύ ακριβά το πλεόνασμα με θυσίες στις οποίες δεν έχει υποβληθεί τόσο πιεστικά καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Περιττό βέβαια να σημειώσουμε ότι οι αρχές της Κοινοτικής και πολιτικής αλληλεγγύης που διέπουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα πήγαν περίπατο στην περίπτωση της Ελλάδας, ενώ είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι καμία από τις ελληνικές κυβερνήσεις της κρίσης δεν πραγματοποίησε καμία διαπραγμάτευση, αφού το πρόγραμμα των δανειστών περί εσωτερικής υποτίμησης της χώρας εφαρμόστηκε στο ακέραιο χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση.
Newsbomb.gr.
Τις τελευταίες ημέρες η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος έχει αγγίξει τα όρια του πολιτικού πανηγυριού από τους κυβερνώντες. Καλό είναι να υπενθυμίσουμε πως φτάσαμε ως εδώ και ποιος πλήρωσε το «μάρμαρο» για να βγει η χώρα στις αγορές.
Παραθέτοντας λοιπόν τους αριθμούς και κάνοντας τις συγκρίσεις με το 2009 προκύπτει ξεκάθαρα πως το success story είναι επίτευγμα του ελληνικού λαού και των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων που «μάτωσαν» σκληρά σε αντίθεση με τους έχοντες και κατέχοντες.
Η χώρα κατάφερε να σηκώσει κεφάλι όχι βεβαίως εξαιτίας των παρεμβάσεων του Στουρνάρα, του Σαμαρά και του Βενιζέλου, αλλά εξαιτίας του γεγονότος ότι οι δανειστές και το εν Ελλάδι πολιτικό προσωπικό συνέτριψαν τα εισοδήματα των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.
Για να φτάσουμε μέχρι εδώ, έστω και με λογιστικές αλχημείες συνέβησαν τα ακόλουθα:
-Το κόστος από τους μισθούς και τις συντάξεις έπεσε από τα 22,2 δισ. που ήταν το 2009 στα 17,7 δισ. το 2013 με βίαιες και απάνθρωπες περικοπές
-Τα φορολογικά μέτρα που επιβλήθηκαν από το 2010 μέχρι το 2013 άγγιξαν τα 24,7 δισ.!
-Το κόστος για την ασφάλιση την περίθαλψη και την κοινωνική προστασία έπεσε από τα 17, 2 δισ. που ήταν το 2009 στα 15, 9 δισ. το 2013, στερώντας από χιλιάδες συνανθρώπους μας το δικαίωμα της αξιοπρεπούς περίθαλψης.
- Οι καταναλωτικές δαπάνες μειώθηκαν από 3,8 δισ. το 2009 στα 2,3 δισ. το 2013 αφού ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού δεν μπορεί να διαθέσει χρήματα ούτε για τα απολύτως απαραίτητα.
- Το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων έπεσε από τα 9,5 δισ. που ήταν το 2009 στα 6,6 δισ. για το 2013.
-Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους Ιδιώτες έφτασαν τα 4,5 δισ., που σημαίνει ότι για όλο το διάστημα της κρίσης το κράτος έκανε στάση πληρωμών με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τα χιλιάδες λουκέτα στις επιχειρήσεις που περίμεναν να πληρωθούν από το δημόσιο.
-Ταυτόχρονα, οι οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο εκτινάχθηκαν στα ύψη, αφού οι... εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών συνέτριψαν την ρευστότητα στην αγορά. Έτσι λοιπόν από τα 33,5 δισ. που ήταν οι οφειλές των ιδιωτών προς το δημόσιο, το 2013 έφτασαν στο αστρονομικό ποσό των 62,3 δισ.!
-Το ΑΕΠ της χώρας, όσα παράγουμε όλοι μαζί, έπεσε από τα 231 δισ. που ήταν το 2009 στα 182 δισ. το 2013.
-Παράλληλα, το χρέος της χώρας αυξήθηκε για το ίδιο διάστημα από 299 δισ. σε 319 δισ.
Επί της ουσίας δηλαδή, οι μέντορες των λογιστικών αλχημειών, αντί να μειώσουν το χρέος μείωσαν το ΑΕΠ με αποτέλεσμα ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ να φαίνεται μικρότερος σε ποσοστά επί τις εκατό!
-Για το ίδιο διάστημα, από το 2009 μέχρι το 2013 η ανεργία εκτινάχτηκε από το 9,5% στο 28%, ενώ η ύφεση από το -2% έφτασε στο -3,8% αν και στο μεσοδιάστημα όλων αυτών των ετών ξεπέρασε και το - 4%.
Όλη αυτή την εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας της χώρας που έγινε διότι δεν μπορούσε να υποτιμηθεί το νόμισμα του ευρώ, η κυβέρνηση σήμερα μας την παρουσιάζει ως success story και ως επίτευγμα συγκεκριμένων ανθρώπων.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό η κυβέρνηση να επιδίδεται σε προεκλογικούς πανηγυρισμούς ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι ο λαός πλήρωσε πολύ ακριβά το πλεόνασμα με θυσίες στις οποίες δεν έχει υποβληθεί τόσο πιεστικά καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Περιττό βέβαια να σημειώσουμε ότι οι αρχές της Κοινοτικής και πολιτικής αλληλεγγύης που διέπουν το ευρωπαϊκό εγχείρημα πήγαν περίπατο στην περίπτωση της Ελλάδας, ενώ είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι καμία από τις ελληνικές κυβερνήσεις της κρίσης δεν πραγματοποίησε καμία διαπραγμάτευση, αφού το πρόγραμμα των δανειστών περί εσωτερικής υποτίμησης της χώρας εφαρμόστηκε στο ακέραιο χωρίς καμία απολύτως παρέκκλιση.
Newsbomb.gr.