Ηταν στις 23 Απριλίου του 2010 όταν ο τότε πρωθυπουργός
Γιώργος Παπανδρέου από το ακριτικό Καστελόριζο ανακοίνωσε την προσφυγή
της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και την ένταξη της χώρας
στον φαύλο κύκλο των μνημονίων.
Σε 11 μέρες από σήμερα θα «γιορτάσουμε» την τέταρτη επέτειο αυτής της
ανακοίνωσης που άλλαξε τα δεδομένα δεκαετιών και υποθήκευσε το μέλλον
μας αλλά και το μέλλον των παιδιών μας για πολλές δεκαετίες. Βέβαια από
τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο μύλο της χώρας και τίποτα
πλέον δεν είναι ίδιο. Με λίγες μέρες διαφορά «γιορτάσαμε» και την
επάνοδο της χώρας
στις αγορές, μετά την επιτυχημένη έκδοση ομολόγων που έλαβε χώρα στις 10 Απριλίου. Υπήρξαν πολλά αρνητικά αλλά και ορισμένα θετικά που δεν θα μπορούσαν να γίνουν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Όμως μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αβεβαιότητας στο οποίο είχε περιέλθει η χώρα λόγω της κρίσης διαρκείας, έστω και κάτω από συνθήκες έντονης αμφισβήτησης, αρχίζουν να διαμορφώνονται κάποια δεδομένα τα οποία δείχνουν ότι έστω και λίγο, τα πράγματα βελτιώνονται. Και αυτά δεν είναι άλλα από την επίτευξη σημαντικού πρωτογενούς πλεονάσματος και «επιστροφή» μέρους του στους κοινωνικά ασθενείς.
Αυτές οι εξελίξεις αποτυπώνουν τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθεί τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ομολογουμένως με μεγάλο κόστος, και που είναι ικανή, αν δεν υπάρξουν παρεκκλίσεις και απρόοπτα, να οδηγήσει σταδιακά τη χώρα εκτός μνημονίων. Και για να είμαστε ειλικρινείς, μάλλον δικαιώνεται ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς καθώς οι εξαγγελίες αρχίζουν να γίνονται πράξη. Μπορεί να μην επαναπροσλαμβάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, μπορεί να μην επαναφέρουν στη ζωή χιλιάδες επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, αλλά είναι η πρώτη φορά από την επιβολή των μνημονίων στη χώρα μας που κάτι επιστρέφεται στην κοινωνία και που αρχίζει έμπρακτα να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και την ελληνική οικονομία συνολικότερα.
Βέβαια υπήρξαν και οι ωφελημένοι από την υπόθεση μνημόνιο. Στην πλειονότητα τους ξένοι που πόνταραν στο στοίχημα ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα «θα γυρίσει» βρέθηκαν με σημαντική ρευστότητα στη διάθεση τους και εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες του εκποίησης των ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ξένα επιχειρηματικά σχήματα, αλλά και σχήματα με ελληνική συμμετοχή που έχουν δραστηριότητες στο εξωτερικό προσπάθησαν να βρουν και βρήκαν επαφές και τρόπους εντός και εκτός κυβέρνησης για να έχουν το προβάδισμα στην διαδικασία πώλησης των κρατικών επιχειρήσεων και ακινήτων.
Όμως χωρίς αμφιβολία, όσο και να φανεί... προκλητικό, επήλθαν και κοσμογονικές αλλαγές στην συμπεριφορά του κράτους και της πολιτείας απέναντι σε αυτούς που για χρόνια παράμεναν στο απυρόβλητο. Υπουργοί, επιχειρηματίες, celebrities και άλλα δημόσια πρόσωπα και διαχειριστές δημοσίου χρήματος, άνθρωποι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων τόσο σε πολιτικό όσο και οικονομικό-επιχειρηματικό επίπεδο, βρέθηκαν πίσω από τα κάγκελα. Αδιανόητο πριν λίγα χρόνια. Στρατιές κρατικοδίαιτων λειτουργών, που θησαύριζαν βρίσκονται στο στόχαστρο των αρχών. Λουφατζήδες δημόσιοι υπάλληλοι και εργατοπατέρες βρέθηκαν εκτός δημοσίου. Η τρόικα και ασφαλώς η κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά που ανέλαβε το πολιτικό κόστος, σε μεγάλο βαθμό έκοψαν τον ομφάλιο λώρο του κράτους με τους «νταβατζήδες». Φαίνεται λοιπόν ότι ήρθε η ώρα αυτό το κατεστημένο να τελειώσει. Και η έξοδος στις αγορές είναι το πρώτο βήμα.
Time line
Φεβρουάριος- Μάρτιος 2010: Δύο πακέτα μέτρων λιτότητας με αυξήσεις ΦΠΑ, ΕΦΚ σε καύσιμα, οινοπνευματώδη, τσιγάρα και περικοπές στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο να αμβλυνθούν οι πιέσεις των αγορών.
11 Μαρτίου 2010: Η τελευταία έκδοση 10ετούς ομολόγου, απ' όπου αντλήθηκαν 5 δις ευρώ, με απόδοση 6,25%. Μόλις ένα μήνα πριν την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης.
9, 22 Απριλίου 2010: Υποβάθμιση από FITCH και MOODY'S. Οι δύο ξένοι επενδυτικοί οίκοι έχοντας πλέον ξεκαθαρίσει το τοπίο και διακρίνοντας ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει το χρέος της υποβαθμίζουν την χώρα μας με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες
23 Απριλίου 2010: Ο Γ. Παπανδρέου ζητά επισήμως σχέδιο διάσωσης, με πακέτο χρηματοδότησης από Ευρωπαϊκή Ένωση, ΕΚΤ και ΔΝΤ, που βάζει πλέον και επισήμως το Ταμείο στα δρώμενα της Ευρωζώνης. Από το ακριτικό Καστελόριζο ανακοινώνεται ότι η χώρα μας μπαίνει υπό επιτροπεία των δανειστών της
27 Απριλίου 2010: Η S&P υποβαθμίζει τα ελληνικά ομόλογα στην κατηγορία «σκουπίδια» και μια ημέρα αργότερα το spread με το γερμανικό 10ετές ξεπερνά για πρώτη φορά τις 1.000 μονάδες. Μια κατάσταση που συντηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα και που απέκλεισε και το σύνολο των μεγάλων επιχειρήσεων από την διεθνή και εγχώρια ρευστότητα
2 Μαίου 2010: Ο Γ. Παπανδρέου συμφωνεί με τους δανειστές, που πλέον θα αποκαλούνται «Τρόικα» σε χρηματοδοτική βοήθεια ύψους 110 δις ευρώ, με αντίτιμο περικοπές 30 δις ευρώ σε βάθος 3ετίας. Η κυβέρνηση ανακοινώνει τα νέα, πρωτοφανή μέτρα λιτότητας και ο όρος «Μνημόνιο» μπαίνει στη ζωή των Ελλήνων
4,5 και 6 Μαίου 2010: Πρωτόγνωρες διαδηλώσεις στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις, που σημαδεύονται από τον εμπρησμό της MARFIN και τον θάνατο 3 ανθρώπων. Η Βουλή υπερψηφίζει τα μέτρα λιτότητας με 172 ψήφους και την υποστήριξη του ΛΑΟΣ
7 Ιουλίου 2010: Ψηφίζεται το νέο Ασφαλιστικό, με βασικό χαρακτηριστικό την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες στα 65 έτη. Εντονες οι αντιδράσεις των κοινωνικών φορέων, ανησυχία για τις εξελίξεις σε εργαζόμενους και αφαλισμένους
Ιανουάριος- Μάιος 2011: Αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις από τους τρεις Οίκους Αξιολόγησης. Σοκ από την αποκάλυψη δια στόματος Τρόικας ότι πρέπει να γίνουν αποκρατικοποιήσεις 50 δις ευρώ. Το κίνημα των «αγανακτισμένων» κάνει την εμφάνιση του με φόντο τα νέα μέτρα λιτότητας που απαιτεί η Τρόικα
17 Ιουνίου 2011: Ανασχηματισμός από τον Γ. Παπανδρέου, που συμπαρασύρει και τον έως τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Τη θέση του παίρνει ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής της επιβολής του Χαρατσιού στους λογαριασμούς της ΔΕΗ
29 Ιουνίου 2011: Το νέο πακέτο λιτότητας με περικοπές μισθών και νέους φόρους, όπως η έκτακτη εισφορά, υπερψηφίζεται με ισχνή πλειοψηφία 155 βουλευτών, ενώ έξω από τη Βουλή σημειώνονται βίαιες συγκρούσεις της αστυνομίας με διαδηλωτές
21 Ιουλίου 2011: Οι δανειστές συμφωνούν σε ένα δεύτερο πακέτο βοήθειας με 110 δις ευρώ επιπλέον αλλά και συμμετοχή των ιδιωτών με περίπου 50 δις ευρώ έως τα μέσα του 2014. Πρόκειται ουσιαστικά για τις πρώτες αποφάσεις περί «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων
11 Σεπτεμβρίου 2011: Στη ζωή των Ελλήνων μπαίνει για πρώτη φορά το αποκαλούμενο «χαράτσι» της ΔΕΗ- Δύο μήνες αργότερα ψηφίζεται ένα ακόμα πακέτο μέτρων λιτότητας, σε κλοιό διαδηλωτών
27 Οκτωβρίου 2011: Η έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους οδηγεί τους δανειστές στην απόφαση να αυξήσουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας στα 130 δις ευρώ, ενώ οι ιδιώτες «πείθονται» για «κούρεμα» 50% στα ομόλογα που διακρατούν. Στη πορεία των διαπραγματεύσεων τους επόμενους μήνες, το «κούρεμα» θα φτάσει στο 74%
31 Οκτωβρίου 2011: Σαν βόμβα σκάει η είδηση ότι ο Γ. Παπανδρέου σκοπεύει να κάνει δημοψήφισμα για τα νέα μέτρα λιτότητας που θα συνοδεύουν το δεύτερο Μνημόνιο. Σε μια θυελλώδη συνάντηση, Σαρκοζί και Μέρκελ διαμηνύουν στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι εάν δεν ψηφιστούν τα μέτρα, δεν πρόκειται να συνεχιστεί η χρηματοδοτική βοήθεια
4- 6 Νοεμβρίου 2011: Σκιά πρόωρων εκλογών και κυβερνητική κρίση. Ο Γ. Παπανδρέου παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης, αφού έχουν δοθεί εν τω μεταξύ διαβεβαιώσεις στους Ευρωπαίους ότι δεν πρόκειται να γίνει δημοψήφισμα. Ο Γ. Παπανδρέου συμφωνεί με τον αρχηγό της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Σαμαρά, σε κυβέρνηση συνασπισμού για την έγκριση του δεύτερου πακέτου βοήθειας και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Ο Λ. Παπαδήμος αναλαμβάνει Πρωθυπουργός και διαβεβαιώνει τους δανειστές ότι θα εφαρμοστεί η συμφωνία πριν γίνουν εκλογές. Στις 24 Νοεμβρίου δεσμεύεται επί της συμφωνίας και ο Α. Σαμαράς
6- 7 Δεκεμβρίου 2011: Η νέα κυβέρνηση περνάει το νέο πακέτο λιτότητας, εν μέσω βίαιων διαδηλώσεων. Στόχος του Προϋπολογισμού για το 2012 είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος
9-15 Φεβρουαρίου 2012: Μαραθώνιες διαβουλεύσεις με την Τρόικα για το νέο πακέτο μέτρων λιτότητας, με χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους. Εγκαταλείπει την κυβέρνηση ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ. Για πρώτη φορά η ανεργία σπάει το «φράγμα» του 20%. Μια εβδομάδα αργότερα το EUROGROUP εγκρίνει το δεύτερο πακέτο βοήθειας, με κεντρικό στόχο, πλέον, τη μείωση του Χρέους στο 120,5% του ΑΕΠ έως το 2020. Με την ανταλλαγή ομολόγων, το Χρέος «κουρεύεται» πάνω από 100 δις ευρώ. Η πολιτική αβεβαιότητα είχε εκτινάξει εν τω μεταξύ το επιτόκιο του ελληνικού 10ετούς στο 36,55%, ανοίγοντας έτσι την «ψαλίδα» με το γερμανικό στα επίπεδα- ρεκόρ των 3.476 μονάδων βάσης
6 Μαΐου 2012: Εκλογές με νίκη της Ν.Δ. αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Κατάρρευση των εκλογικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για πρώτη φορά κάνει αισθητή την εκλογική της παρουσία η Χρυσή Αυγή. Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός έως τις επαναληπτικές εκλογές ορίζεται ο Π. Πικραμμένος.
7 Μαϊου: Η πολιτική αβεβαιότητα ξαναφουντώνει τα σενάρια για GREXIT. Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου «βουτάει» κάτω από τις 500 μονάδες, ενώ και το spread αγγίζει τις 3.000 ομάδες βάσης. Μεγάλη φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες.
17 Ιουνίου 2012: Εκλογές με νίκη της Ν.Δ. αλλά και πάλι χωρίς αυτοδυναμία, παρά το μπόνους των εδρών του εκλογικού νόμου. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Α. Σαμαράς σχηματίζει κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνει ο Γ. Στουρνάρας.
Νοέμβριος 2012: Τον Νοέμβριο- πιο νωρίς από όσο συνήθως- η κυβέρνηση περνάει από τη Βουλή έναν ακόμα «σκληρό» Προϋπολογισμό. Στις 27 του ίδιου μήνα το EUROGROUP δεσμεύεται ότι αμέσως μόλις η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη μείωση του Χρέους
28 Απριλίου 2013: Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις με τη Τρόικα και την απαίτηση για «εμπροσθοβαρή» μέτρα λιτότητας για τη διετία 2013- 2014, η κυβέρνηση περνάει νέο «πακέτο», στο οποίο προβλέπονται για πρώτη φορά και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (15.000 έως το τέλος του 2014)
11 Ιουνίου 2013: Η κυβέρνηση κλείνει την ΕΡΤ και δέκα ημέρες αργότερα η ΔΗΜΑΡ, που έχει ήδη διαχωρίσει τη θέση της σε πολλά ζητήματα οικονομικής πολιτικής, αποχωρεί από τη κυβέρνηση συνασπισμού..
Σεπτέμβριος 2013- Μάρτιος 2014: Μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, πριν από την επίτευξη συμφωνίας. Το υπουργείο Οικονομικών έχει για πρώτη φορά το πλεονέκτημα ότι τα στοιχεία του Προϋπολογισμού διαψεύδουν τις εκτιμήσεις των δανειστών. Για πρώτη φορά επιτυγχάνεται ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος και μάλιστα έναν χρόνο νωρίτερα, ενώ αναστρέφεται και η αρνητική εικόνα στο Ισοζύγιο Πληρωμών. Οι ανεπίσημες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πήχη του πλεονάσματος στα σχεδόν 3 δις ευρώ. Ανακοινώσεις από τη κυβέρνηση για κοινωνικό μέρισμα 525 εκατ. ευρώ
10 Απριλίου 2014: Η Ελλάδα βγήκε στις αγορές. Αντλησε 3 δισεκατομμύρια ευρώ με επιτόκιο 4,75%
Περισσότερα στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί σήμερα σε όλα τα περίπτερα της χώρας με αποκαλύψεις και εκπληκτικές προσφορές
στις αγορές, μετά την επιτυχημένη έκδοση ομολόγων που έλαβε χώρα στις 10 Απριλίου. Υπήρξαν πολλά αρνητικά αλλά και ορισμένα θετικά που δεν θα μπορούσαν να γίνουν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Όμως μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αβεβαιότητας στο οποίο είχε περιέλθει η χώρα λόγω της κρίσης διαρκείας, έστω και κάτω από συνθήκες έντονης αμφισβήτησης, αρχίζουν να διαμορφώνονται κάποια δεδομένα τα οποία δείχνουν ότι έστω και λίγο, τα πράγματα βελτιώνονται. Και αυτά δεν είναι άλλα από την επίτευξη σημαντικού πρωτογενούς πλεονάσματος και «επιστροφή» μέρους του στους κοινωνικά ασθενείς.
Αυτές οι εξελίξεις αποτυπώνουν τα αποτελέσματα της πολιτικής που ακολουθεί τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ομολογουμένως με μεγάλο κόστος, και που είναι ικανή, αν δεν υπάρξουν παρεκκλίσεις και απρόοπτα, να οδηγήσει σταδιακά τη χώρα εκτός μνημονίων. Και για να είμαστε ειλικρινείς, μάλλον δικαιώνεται ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς καθώς οι εξαγγελίες αρχίζουν να γίνονται πράξη. Μπορεί να μην επαναπροσλαμβάνουν τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, μπορεί να μην επαναφέρουν στη ζωή χιλιάδες επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, αλλά είναι η πρώτη φορά από την επιβολή των μνημονίων στη χώρα μας που κάτι επιστρέφεται στην κοινωνία και που αρχίζει έμπρακτα να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και την ελληνική οικονομία συνολικότερα.
Βέβαια υπήρξαν και οι ωφελημένοι από την υπόθεση μνημόνιο. Στην πλειονότητα τους ξένοι που πόνταραν στο στοίχημα ότι κάποια στιγμή η Ελλάδα «θα γυρίσει» βρέθηκαν με σημαντική ρευστότητα στη διάθεση τους και εκμεταλλεύτηκαν τις ευκαιρίες του εκποίησης των ιδιωτικών και δημόσιων επιχειρήσεων. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ξένα επιχειρηματικά σχήματα, αλλά και σχήματα με ελληνική συμμετοχή που έχουν δραστηριότητες στο εξωτερικό προσπάθησαν να βρουν και βρήκαν επαφές και τρόπους εντός και εκτός κυβέρνησης για να έχουν το προβάδισμα στην διαδικασία πώλησης των κρατικών επιχειρήσεων και ακινήτων.
Όμως χωρίς αμφιβολία, όσο και να φανεί... προκλητικό, επήλθαν και κοσμογονικές αλλαγές στην συμπεριφορά του κράτους και της πολιτείας απέναντι σε αυτούς που για χρόνια παράμεναν στο απυρόβλητο. Υπουργοί, επιχειρηματίες, celebrities και άλλα δημόσια πρόσωπα και διαχειριστές δημοσίου χρήματος, άνθρωποι που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων τόσο σε πολιτικό όσο και οικονομικό-επιχειρηματικό επίπεδο, βρέθηκαν πίσω από τα κάγκελα. Αδιανόητο πριν λίγα χρόνια. Στρατιές κρατικοδίαιτων λειτουργών, που θησαύριζαν βρίσκονται στο στόχαστρο των αρχών. Λουφατζήδες δημόσιοι υπάλληλοι και εργατοπατέρες βρέθηκαν εκτός δημοσίου. Η τρόικα και ασφαλώς η κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά που ανέλαβε το πολιτικό κόστος, σε μεγάλο βαθμό έκοψαν τον ομφάλιο λώρο του κράτους με τους «νταβατζήδες». Φαίνεται λοιπόν ότι ήρθε η ώρα αυτό το κατεστημένο να τελειώσει. Και η έξοδος στις αγορές είναι το πρώτο βήμα.
Time line
Φεβρουάριος- Μάρτιος 2010: Δύο πακέτα μέτρων λιτότητας με αυξήσεις ΦΠΑ, ΕΦΚ σε καύσιμα, οινοπνευματώδη, τσιγάρα και περικοπές στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο να αμβλυνθούν οι πιέσεις των αγορών.
11 Μαρτίου 2010: Η τελευταία έκδοση 10ετούς ομολόγου, απ' όπου αντλήθηκαν 5 δις ευρώ, με απόδοση 6,25%. Μόλις ένα μήνα πριν την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης.
9, 22 Απριλίου 2010: Υποβάθμιση από FITCH και MOODY'S. Οι δύο ξένοι επενδυτικοί οίκοι έχοντας πλέον ξεκαθαρίσει το τοπίο και διακρίνοντας ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει το χρέος της υποβαθμίζουν την χώρα μας με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες
23 Απριλίου 2010: Ο Γ. Παπανδρέου ζητά επισήμως σχέδιο διάσωσης, με πακέτο χρηματοδότησης από Ευρωπαϊκή Ένωση, ΕΚΤ και ΔΝΤ, που βάζει πλέον και επισήμως το Ταμείο στα δρώμενα της Ευρωζώνης. Από το ακριτικό Καστελόριζο ανακοινώνεται ότι η χώρα μας μπαίνει υπό επιτροπεία των δανειστών της
27 Απριλίου 2010: Η S&P υποβαθμίζει τα ελληνικά ομόλογα στην κατηγορία «σκουπίδια» και μια ημέρα αργότερα το spread με το γερμανικό 10ετές ξεπερνά για πρώτη φορά τις 1.000 μονάδες. Μια κατάσταση που συντηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα και που απέκλεισε και το σύνολο των μεγάλων επιχειρήσεων από την διεθνή και εγχώρια ρευστότητα
2 Μαίου 2010: Ο Γ. Παπανδρέου συμφωνεί με τους δανειστές, που πλέον θα αποκαλούνται «Τρόικα» σε χρηματοδοτική βοήθεια ύψους 110 δις ευρώ, με αντίτιμο περικοπές 30 δις ευρώ σε βάθος 3ετίας. Η κυβέρνηση ανακοινώνει τα νέα, πρωτοφανή μέτρα λιτότητας και ο όρος «Μνημόνιο» μπαίνει στη ζωή των Ελλήνων
4,5 και 6 Μαίου 2010: Πρωτόγνωρες διαδηλώσεις στην Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις, που σημαδεύονται από τον εμπρησμό της MARFIN και τον θάνατο 3 ανθρώπων. Η Βουλή υπερψηφίζει τα μέτρα λιτότητας με 172 ψήφους και την υποστήριξη του ΛΑΟΣ
7 Ιουλίου 2010: Ψηφίζεται το νέο Ασφαλιστικό, με βασικό χαρακτηριστικό την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες στα 65 έτη. Εντονες οι αντιδράσεις των κοινωνικών φορέων, ανησυχία για τις εξελίξεις σε εργαζόμενους και αφαλισμένους
Ιανουάριος- Μάιος 2011: Αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις από τους τρεις Οίκους Αξιολόγησης. Σοκ από την αποκάλυψη δια στόματος Τρόικας ότι πρέπει να γίνουν αποκρατικοποιήσεις 50 δις ευρώ. Το κίνημα των «αγανακτισμένων» κάνει την εμφάνιση του με φόντο τα νέα μέτρα λιτότητας που απαιτεί η Τρόικα
17 Ιουνίου 2011: Ανασχηματισμός από τον Γ. Παπανδρέου, που συμπαρασύρει και τον έως τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Τη θέση του παίρνει ο Ε. Βενιζέλος, ο οποίος ήταν και ο εμπνευστής της επιβολής του Χαρατσιού στους λογαριασμούς της ΔΕΗ
29 Ιουνίου 2011: Το νέο πακέτο λιτότητας με περικοπές μισθών και νέους φόρους, όπως η έκτακτη εισφορά, υπερψηφίζεται με ισχνή πλειοψηφία 155 βουλευτών, ενώ έξω από τη Βουλή σημειώνονται βίαιες συγκρούσεις της αστυνομίας με διαδηλωτές
21 Ιουλίου 2011: Οι δανειστές συμφωνούν σε ένα δεύτερο πακέτο βοήθειας με 110 δις ευρώ επιπλέον αλλά και συμμετοχή των ιδιωτών με περίπου 50 δις ευρώ έως τα μέσα του 2014. Πρόκειται ουσιαστικά για τις πρώτες αποφάσεις περί «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων
11 Σεπτεμβρίου 2011: Στη ζωή των Ελλήνων μπαίνει για πρώτη φορά το αποκαλούμενο «χαράτσι» της ΔΕΗ- Δύο μήνες αργότερα ψηφίζεται ένα ακόμα πακέτο μέτρων λιτότητας, σε κλοιό διαδηλωτών
27 Οκτωβρίου 2011: Η έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού Χρέους οδηγεί τους δανειστές στην απόφαση να αυξήσουν το δεύτερο πακέτο βοήθειας στα 130 δις ευρώ, ενώ οι ιδιώτες «πείθονται» για «κούρεμα» 50% στα ομόλογα που διακρατούν. Στη πορεία των διαπραγματεύσεων τους επόμενους μήνες, το «κούρεμα» θα φτάσει στο 74%
31 Οκτωβρίου 2011: Σαν βόμβα σκάει η είδηση ότι ο Γ. Παπανδρέου σκοπεύει να κάνει δημοψήφισμα για τα νέα μέτρα λιτότητας που θα συνοδεύουν το δεύτερο Μνημόνιο. Σε μια θυελλώδη συνάντηση, Σαρκοζί και Μέρκελ διαμηνύουν στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι εάν δεν ψηφιστούν τα μέτρα, δεν πρόκειται να συνεχιστεί η χρηματοδοτική βοήθεια
4- 6 Νοεμβρίου 2011: Σκιά πρόωρων εκλογών και κυβερνητική κρίση. Ο Γ. Παπανδρέου παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης, αφού έχουν δοθεί εν τω μεταξύ διαβεβαιώσεις στους Ευρωπαίους ότι δεν πρόκειται να γίνει δημοψήφισμα. Ο Γ. Παπανδρέου συμφωνεί με τον αρχηγό της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Σαμαρά, σε κυβέρνηση συνασπισμού για την έγκριση του δεύτερου πακέτου βοήθειας και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Ο Λ. Παπαδήμος αναλαμβάνει Πρωθυπουργός και διαβεβαιώνει τους δανειστές ότι θα εφαρμοστεί η συμφωνία πριν γίνουν εκλογές. Στις 24 Νοεμβρίου δεσμεύεται επί της συμφωνίας και ο Α. Σαμαράς
6- 7 Δεκεμβρίου 2011: Η νέα κυβέρνηση περνάει το νέο πακέτο λιτότητας, εν μέσω βίαιων διαδηλώσεων. Στόχος του Προϋπολογισμού για το 2012 είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος
9-15 Φεβρουαρίου 2012: Μαραθώνιες διαβουλεύσεις με την Τρόικα για το νέο πακέτο μέτρων λιτότητας, με χιλιάδες διαδηλωτές στους δρόμους. Εγκαταλείπει την κυβέρνηση ο Γ. Καρατζαφέρης και ο ΛΑΟΣ. Για πρώτη φορά η ανεργία σπάει το «φράγμα» του 20%. Μια εβδομάδα αργότερα το EUROGROUP εγκρίνει το δεύτερο πακέτο βοήθειας, με κεντρικό στόχο, πλέον, τη μείωση του Χρέους στο 120,5% του ΑΕΠ έως το 2020. Με την ανταλλαγή ομολόγων, το Χρέος «κουρεύεται» πάνω από 100 δις ευρώ. Η πολιτική αβεβαιότητα είχε εκτινάξει εν τω μεταξύ το επιτόκιο του ελληνικού 10ετούς στο 36,55%, ανοίγοντας έτσι την «ψαλίδα» με το γερμανικό στα επίπεδα- ρεκόρ των 3.476 μονάδων βάσης
6 Μαΐου 2012: Εκλογές με νίκη της Ν.Δ. αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Κατάρρευση των εκλογικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για πρώτη φορά κάνει αισθητή την εκλογική της παρουσία η Χρυσή Αυγή. Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός έως τις επαναληπτικές εκλογές ορίζεται ο Π. Πικραμμένος.
7 Μαϊου: Η πολιτική αβεβαιότητα ξαναφουντώνει τα σενάρια για GREXIT. Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου «βουτάει» κάτω από τις 500 μονάδες, ενώ και το spread αγγίζει τις 3.000 ομάδες βάσης. Μεγάλη φυγή καταθέσεων από τις τράπεζες.
17 Ιουνίου 2012: Εκλογές με νίκη της Ν.Δ. αλλά και πάλι χωρίς αυτοδυναμία, παρά το μπόνους των εδρών του εκλογικού νόμου. Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Α. Σαμαράς σχηματίζει κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνει ο Γ. Στουρνάρας.
Νοέμβριος 2012: Τον Νοέμβριο- πιο νωρίς από όσο συνήθως- η κυβέρνηση περνάει από τη Βουλή έναν ακόμα «σκληρό» Προϋπολογισμό. Στις 27 του ίδιου μήνα το EUROGROUP δεσμεύεται ότι αμέσως μόλις η Ελλάδα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη μείωση του Χρέους
28 Απριλίου 2013: Μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις με τη Τρόικα και την απαίτηση για «εμπροσθοβαρή» μέτρα λιτότητας για τη διετία 2013- 2014, η κυβέρνηση περνάει νέο «πακέτο», στο οποίο προβλέπονται για πρώτη φορά και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων (15.000 έως το τέλος του 2014)
11 Ιουνίου 2013: Η κυβέρνηση κλείνει την ΕΡΤ και δέκα ημέρες αργότερα η ΔΗΜΑΡ, που έχει ήδη διαχωρίσει τη θέση της σε πολλά ζητήματα οικονομικής πολιτικής, αποχωρεί από τη κυβέρνηση συνασπισμού..
Σεπτέμβριος 2013- Μάρτιος 2014: Μαραθώνιες διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, πριν από την επίτευξη συμφωνίας. Το υπουργείο Οικονομικών έχει για πρώτη φορά το πλεονέκτημα ότι τα στοιχεία του Προϋπολογισμού διαψεύδουν τις εκτιμήσεις των δανειστών. Για πρώτη φορά επιτυγχάνεται ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος και μάλιστα έναν χρόνο νωρίτερα, ενώ αναστρέφεται και η αρνητική εικόνα στο Ισοζύγιο Πληρωμών. Οι ανεπίσημες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον πήχη του πλεονάσματος στα σχεδόν 3 δις ευρώ. Ανακοινώσεις από τη κυβέρνηση για κοινωνικό μέρισμα 525 εκατ. ευρώ
10 Απριλίου 2014: Η Ελλάδα βγήκε στις αγορές. Αντλησε 3 δισεκατομμύρια ευρώ με επιτόκιο 4,75%
Περισσότερα στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί σήμερα σε όλα τα περίπτερα της χώρας με αποκαλύψεις και εκπληκτικές προσφορές