Ο φωτογράφος Amos Chapple γύρισε από την πολιτεία Meghalaya στην Ινδία, ένα εξωτικό μέρος που λέγεται πως είναι το πιο βροχερό μέρος του πλανήτη,  με υπέροχες εικόνες στις αποσκευές του. Το συγκεκριμένο χωριό δέχεται 11.862 χιλιοστά βροχής τον χρόνο και οι εργάτες αναγκάζονται να φορούν ολόσωμες ομπρέλες κατασκευασμένες από μπαμπού και φύλλα μπανανιάς προκειμένου να προστατευθούν.

Ένα καόμη χαρακτηριστικό που κάνει το Meghalaya  να ξεχωρίζει, είναι οι οι ''ζωντανές γέφυρες'' οι οποίες συνδέουν τις υγρές πεδιάδες. Για αιώνες, οι ντόπιοι επεξεργάζονται τις ρίζες των καουτσουκόδεντρων να αναπτύσσονται με τέτοιον τρόπο ώστε να δημιουργούν φυσικές γέφυρες, οι οποίες διαρκούν πολύ περισσότερο από τις ξύλινες κατασκευές που σαπίζουν μέσα σε λίγα χρόνια.
Βροχή που σφυροκοπά μια στέγη στο χωριό στις 6 Ιουλίου του 2014. Κατά τη διάρκεια των δυο πιο έντονων περιόδων των μουσώνων, τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο, το Mawsynram μαστίζεται κατά μέσο όρο από 6.985 χιλιοστά βροχής, ενώ η Νέα Υόρκη δέχεται 1.524 χιλιοστά τον χρόνο.
Τρεις εργάτες περπατούν στο Mawsynram κάτω από τις παραδοσιακές ομπρέλες των Khasi γνωστές και ως ‘’κναπ’’. Κατασκευασμένες από μπαμπού και φύλλα μπανανιάς, τα κναπ προτιμούνται καθώς επιτρέπουν τις εργασίες που χρειάζονται ελεύθερα και τα δυο χέρια καθώς και επειδή είναι σε θέση να σταθούν ακόμα και με έντονους ανέμους οι οποίοι μαστίζουν την περιοχή κατά τη διάρκεια των μεγάλων θυελλών.
Εργάτες που φοράνε κναπ καθαρίζουν κατολίσθηση μετά από μια νύχτα έντονης βροχόπτωσης στο Mawsynram. Οι βασικές εργασίες επιδιόρθωσης είναι αδύνατες κατά τη διάρκεια των μουσώνων αλλά οι συγκεκριμένοι άντρες είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον να διατηρούν τους δρόμους προσπελάσιμους μέχρι τον Οκτώβρη που λήγει η περίοδος των βροχών και τα βαριά μηχανήματα των εργολάβων μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Κερδίζουν 1.96 ευρώ τη μέρα.
Η είσοδος του χωριού Mawsynram. Όπως τα περισσότερα χωριά στην περιοχή Meghalaya της βορειοανατολικής Ινδίας, οι κάτοικοι εδώ προέρχονται από τη φυλή Khasi, μια μειονότητα του 1.2 εκατομμυρίου μέσα στην Ινδία.
Το νερό της βροχής κατακλύζει το χωριό Mawsynram κατά τη διάρκεια μιας βαριάς νεροποντής.
Καταφύγιο για κατσίκες γίνεται μια στάση λεωφορείου κατά τη διάρκεια ενός βροχερού απογεύματος.
Ο Winchester Lyngkhoi κουβαλάει φρέσκο κρέας ως τον πάγκο του χασάπη του τη μέρα της αγοράς.
Στην κοιλάδα κάτω από το Mawsynram, το χωριό Nongriat παραμένει το πιο γνωστό παράδειγμα των ‘’ζωντανών γεφυρών’’, οι οποίες χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες στην περιοχή.
Ένας νεαρός ψαράς περπατάει κάτω από μια γέφυρα από τις ρίζες ενός αρχαίου δέντρου στο χωριό Mawlynnong.