Χωρισμός, μοναξιά, άρνηση....

Άνισο παιχνίδι ο χωρισμός... παγώνει το χρόνο μέσα στην '’άρνηση’’...Απομεινάρια στιγμών, άσκοπες σκέψεις ψάχνουν να βγάλουν κάποιο νόημα από μισοτελειωμένες κουβέντες...ένα πέρασμα μέσα στις σιωπές του χρόνου..
Άρνηση να δεχτείς ότι τέλειωσε, όσο και να πονάς, όσο και να φέρνεις στη μνήμη σου εικόνες ψάχνοντας το πως και το γιατί... το τέλος γράφτηκε, έτσι απλά.... τελείωσε...
και πως μπορείς να σμιλέψεις τον πόνο της ψυχής .. να δεχτείς το τέλος και να βρεθείς αντιμέτωπη με τον εαυτό σου; Tελειώσαμε....

Συνέχισε εσύ το δρόμο σου ...κι εγώ θα ψάξω να βρω..
το μονοπάτι που δεν πήραμε να περπατήσω,
μη ξανάρθεις...
Maρίζα Τσιτμή.