Όμορφες
μέρες ,μέρες καλοκαιριού.Πρωινές ηλιαχτίδες να διαπερνούν πεισματικά το
σκούρο πέπλο που έριξες παντού γύρω σου.Το κελάηδισμα της ζωής σου
θυμίζει πως είσαι ακόμα ζωντανός,ακόμα αναπνέεις και υποσυνείδητα ο νους
κάνει ακόμα όνειρα ,όνειρα αγάπης,ελπίδας και αφοσίωσης, πλάθει κόσμους αληθινούς όπου όλοι όσοι αγαπάς βρίσκονται εκεί.Και όταν ανοίξεις την πορτα για να βγεις εξω, δεν θα είναι το φως του ήλιου που θα σε τυφλωσει προσωρινά, θα είναι η μοναδική ,αξεπέραστη αιώνια αλήθεια που καίει δυνατά σε όλα τα πλάσματα και μέρη που πηγές ή δεν έχεις πάει ακόμα.
Η ζωή πάντα θα συνεχίζεται.Άσχετα με εσένα.Κάνε το μοναδικό πράγμα που μπορείς να κάνεις.Ανέβα στο τρένο.
https://kostasdrosakis.wordpress.com/2016/02/19/3104/