Το σελήνιο είναι ένα απαραίτητο μικροθρεπτικό συστατικό που μπορεί να προσληφθεί από διατροφικές πηγές, όπως τα δημητριακά. Η συγκέντρωση των τροφίμων σε σελήνιο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη συγκέντρωση του εδάφους σε αυτό. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι χαμηλές συγκεντρώσεις σε σελήνιο σχετίζονται το υψηλό pH του εδάφους και το πολύ οξυγόνο και τη χαμηλή περιεκτικότητά του σε άργιλο και άνθρακα.
Η Γερμανία, η Δανία, η Σκοτία, η Φινλανδία και ορισμένες βαλκανικές χώρες είναι οι χώρες με την μικρότερη περιεκτικότητα σε σελήνιο.
Οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τις συγκεντρώσεις σεληνίου στο έδαφος είναι οι βροχοπτώσεις και ο λεγόμενος δείκτης ξηρότητας (δυνητική εξάτμιση προς αναλογία βροχόπτωσης).
Η βροχόπτωση οδηγεί σε έκπλυση του σεληνίου από το έδαφος. Ταυτόχρονα ωστόσο, μπορεί να έχει θετική επίδραση στις συγκεντρώσεις του σεληνίου, καθώς η περιεκτικότητα σε οξυγόνο είναι χαμηλότερη στα υγρά σε σχέση με τα ξηρά εδάφη, πράγμα που σημαίνει ότι το σελήνιο είναι λιγότερο διαλυτό και επομένως και λιγότερο φερτό. Επιπλέον, η συχνή βροχόπτωση ρίχνει το ρΗ του εδάφους, η οποία προάγει τη δέσμευση του αρνητικά φορτισμένου σεληνίου στα σωματίδια του χώματος.
Υψηλότερες συγκεντρώσεις σεληνίου είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε περιοχές με χαμηλή έως μέτρια βροχόπτωση και υψηλή περιεκτικότητα σε άργιλο, ενώ οι χαμηλότερες συγκεντρώσεις βρίσκονται σε άνυδρες περιοχές με υψηλό pH και χαμηλότερη περιεκτικότητα σε άργιλο.
Υπό το φως αυτών των ευρημάτων, οι επιστήμονες έφτιαξαν ένα μοντέλο χρησιμοποιώντας τις μέσες συγκεντρώσεις σεληνίου στο έδαφος για τις περιόδους 1980-1999 και 2080-2099. Σύμφωνα με ένα μετριοπαθές σενάριο κλιματικής αλλαγής, τα επίπεδα του σεληνίου προβλέπεται να αυξηθούν σε ορισμένες περιοχές της Αυστραλίας, της Κίνας, της Ινδίας και της Αφρικής. Συνολικά, ωστόσο, τα επίπεδα σεληνίου αναμένεται να μειωθούν: από το τέλος αυτού του αιώνα (2080-2099), το 66% των καλλιεργήσιμων εκτάσεων προβλέπεται ότι θα χάσουν σελήνιο (μέση μείωση περίπου 9% σε σύγκριση με το 1980-1999). Περισσότερο θα πληγούν μάλιστα οι γεωργικές περιοχές της Ευρώπης και της Ινδίας, της Κίνας, της Νότιας Αμερικής, της Νότιας Αφρικής και των νοτιοδυτικών ΗΠΑ.
Οι απώλειες αυτές θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις για την ανθρώπινη υγεία - προς το παρόν, έως και 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι θεωρείται ότι επηρεάζονται από τη χαμηλή διαιτητική πρόσληψη σεληνίου. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η μελέτη αυτή χρησιμεύει ως έγκαιρη προειδοποίηση για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και τη γεωργική βιομηχανία.
Ως μια λύση για το συγκεκριμένο πρόβλημα, θα μποσούσαν να χρησιμοποιηθούν λιπάσματα που περιέχουν σελήνιο για την καταπολέμηση της έλλειψης σεληνίου, όπως έχει γίνει στη Φινλανδία από το 1984. Επιπλέον, πρόσθετα σεληνίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και στις ζωοτροφές.
.stogiatro.gr