Απουσία...

Απουσία...
Τα στέκια μας έρημα , η μοναξιά παντού παρούσα... κι η σκέψη να ακροβατεί ανάμεσα στη λογική και στη παράνοια... Υποσχέσεις ορφανεμένες, κορνίζες άδειες στους τοίχους της ψυχής μου...


mariza tsitmi