Αναδημοσίευση από: infognomonpolitics.blogspot.gr
Το 2010, ο ΓΑΠ, παρ’ ότι γνώριζε ότι η κατάσταση της χώρας είναι εξαιρετικά κρίσιμη και ότι θα έπρεπε να επιτευχθεί μια ελάχιστη συναίνεση, που θα επέτρεπε την κυβέρνηση Καραμανλή να λάβει περιοριστικά μέτρα, για να μην μπούμε ως χώρα στη μέγγενη των μνημονίων, έκανε δυο ανεπίτρεπτα πράγματα για να πάρει την καρέκλα της εξουσίας.
Πρώτον, χρησιμοποίησε τη συνταγματική πρόβλεψη που απαιτεί 180 έδρες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ΕΚΒΙΑΣΕ εκλογές.
Αυτό λέγεται εξ αντικειμένου συνταγματική εκτροπή, γιατί το πνεύμα του Συντάγματος λέει ότι απαιτούνται οι 180 έδρες, για να επιτυγχάνεται ευρεία πλειοψηφία γύρω από το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, και όχι για να χρησιμοποιείται η πρόβλεψη αυτή για την εκβίαση εκλογών και το άρπαγμα της εξουσίας.
Δεύτερον, εξαπάτησε τον κόσμο με το «λεφτά υπάρχουν», για να κερδίσει τις εκλογές.
Η συνέχεια γνωστή.
Μνημόνια, ΔΝΤ, Τρόικα κλπ.
Ακριβώς επειδή το πολιτικό σύστημα δεν βρήκε τη δύναμη να τιμωρήσει ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ τον ΓΑΠ για την συνταγματική εκτροπή και την εξαπάτηση του κόσμου, βρέθηκε ο επόμενος συνταγματικός εκτροπέας και πολιτικός απατεώνας, για να κάνει ακριβώς τα ίδια, με μεγαλύτερο ίσως τίμημα για την πατρίδα.
Το 2015, ο Τσίπρας εκβίασε κι αυτός εκλογές λόγω της άρνησής του να συναινέσει σε οποιοδήποτε πρόσωπο για την υποψηφιότητά του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και στον τομέα της πολιτικής εξαπάτησης έσπασε όλα τα κοντέρ.
Στην πολιτική ιστορία του τόπου δεν υπήρξε πολιτικός αρχηγός που να είπε τόσα πολλά και τόσο χονδοειδή ψέματα, για να εξαπατήσει το λαό.
Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια.
Για να κατανοήσουμε δε το μέγεθος της ανευθυνότητας και του αμοραλισμού των εν λόγω… κυρίων, και οι δυο δεν είχαν κανένα σχέδιο για να βελτιώσουν την κατάσταση της χώρας, απόδειξη δε αυτού είναι ότι και οι δυο πήγαν από το κακό στο χειρότερο.
Και αν δεν βρεθεί τρόπος να αναμορφωθεί το πολιτικό σύστημα, για να μην επιτρέπει στον κάθε τυχάρπαστο πολιτικό απατεώνα να παίζει παιχνίδια στις πλάτες της πατρίδας και των πολιτών της, τότε η Ελλάδα θα είναι χωρίς δίχτυ ασφαλείας, παραδομένη σε ό,τι χειρότερο έχει η κοινωνία.
Σ.Κ.
Σημείωση προς τους επίδοξους σχολιαστές:Το 2010, ο ΓΑΠ, παρ’ ότι γνώριζε ότι η κατάσταση της χώρας είναι εξαιρετικά κρίσιμη και ότι θα έπρεπε να επιτευχθεί μια ελάχιστη συναίνεση, που θα επέτρεπε την κυβέρνηση Καραμανλή να λάβει περιοριστικά μέτρα, για να μην μπούμε ως χώρα στη μέγγενη των μνημονίων, έκανε δυο ανεπίτρεπτα πράγματα για να πάρει την καρέκλα της εξουσίας.
Πρώτον, χρησιμοποίησε τη συνταγματική πρόβλεψη που απαιτεί 180 έδρες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ΕΚΒΙΑΣΕ εκλογές.
Αυτό λέγεται εξ αντικειμένου συνταγματική εκτροπή, γιατί το πνεύμα του Συντάγματος λέει ότι απαιτούνται οι 180 έδρες, για να επιτυγχάνεται ευρεία πλειοψηφία γύρω από το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, και όχι για να χρησιμοποιείται η πρόβλεψη αυτή για την εκβίαση εκλογών και το άρπαγμα της εξουσίας.
Δεύτερον, εξαπάτησε τον κόσμο με το «λεφτά υπάρχουν», για να κερδίσει τις εκλογές.
Η συνέχεια γνωστή.
Μνημόνια, ΔΝΤ, Τρόικα κλπ.
Ακριβώς επειδή το πολιτικό σύστημα δεν βρήκε τη δύναμη να τιμωρήσει ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ τον ΓΑΠ για την συνταγματική εκτροπή και την εξαπάτηση του κόσμου, βρέθηκε ο επόμενος συνταγματικός εκτροπέας και πολιτικός απατεώνας, για να κάνει ακριβώς τα ίδια, με μεγαλύτερο ίσως τίμημα για την πατρίδα.
Το 2015, ο Τσίπρας εκβίασε κι αυτός εκλογές λόγω της άρνησής του να συναινέσει σε οποιοδήποτε πρόσωπο για την υποψηφιότητά του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και στον τομέα της πολιτικής εξαπάτησης έσπασε όλα τα κοντέρ.
Στην πολιτική ιστορία του τόπου δεν υπήρξε πολιτικός αρχηγός που να είπε τόσα πολλά και τόσο χονδοειδή ψέματα, για να εξαπατήσει το λαό.
Αυτή είναι η ψυχρή αλήθεια.
Για να κατανοήσουμε δε το μέγεθος της ανευθυνότητας και του αμοραλισμού των εν λόγω… κυρίων, και οι δυο δεν είχαν κανένα σχέδιο για να βελτιώσουν την κατάσταση της χώρας, απόδειξη δε αυτού είναι ότι και οι δυο πήγαν από το κακό στο χειρότερο.
Και αν δεν βρεθεί τρόπος να αναμορφωθεί το πολιτικό σύστημα, για να μην επιτρέπει στον κάθε τυχάρπαστο πολιτικό απατεώνα να παίζει παιχνίδια στις πλάτες της πατρίδας και των πολιτών της, τότε η Ελλάδα θα είναι χωρίς δίχτυ ασφαλείας, παραδομένη σε ό,τι χειρότερο έχει η κοινωνία.
Σ.Κ.
Για το Θεό, μην αρχίσετε πάλι το «πόσο κακοί και διεφθαρμένοι ήσαν οι άλλοι». Τα ξέρουμε αυτά. Εδώ μιλάμε για το πώς συμπεριφέρθηκαν οι ΓΑΠ και Τσίπρας σε μια κρίσιμη φάση, που απαιτούνταν συναίνεση για τη διαχείριση της κρίσης.