Η μεγάλη απάτη της μεταπολίτευσης! «Η Ελλάδα επιστρέφει αποκλειστικά στους Έλληνες», ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας εμπαίζοντας λαό και λογική. Αυτός που υπονόμευσε το μέλλον της χώρας αυτοαναγορεύεται σε απελευθερωτή!

Πού αλλού και πότε κυβέρνησε χώρα της Ευρώπης ένα τέτοιο αριστερο-ακροδεξιό δίπολο και τι σημαίνει αυτή η ιδεολογική και πολιτική μοναδικότητά μας για την πορεία της χώρας;

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ

Υπεύθυνοι δεν είναι μόνο όσο προκάλεσαν την κρίση – και αυτό δεν αφορά τα κόμματα αλλά και δικές μας παρακμιακές και παρασιτικές συμπεριφορές, από τον υπερκαταναλωτισμό και τον υπερδανεισμό μέχρι τη φοροδιαφυγή και τη φοβερή τάση μας για τη μη τήρηση των νόμων – αλλά και όσοι εκμεταλλεύτηκαν και εκμεταλλεύονται την κρίση για να αναδειχτούν πολιτικά και προσωπικά.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι: γιατί όλες οι άλλες χώρες που βρέθηκαν στην ίδια περίπου κατάσταση με εμάς ξεμπέρδεψαν το κουβάρι της κρίσης, ενώ εμείς το κάναμε ακόμα πιο μπερδεμένο;

Δεν ζούμε μόνο σε εποχή κρίσης. Βιώνουμε έναν πρωτόγνωρο πολιτικό αμοραλισμό. Η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. διαλαλούσε την κατάργηση των μνημονίων των άλλων κομμάτων την ίδια στιγμή που ψήφιζε τα δικά της που δεσμεύουν τη χώρα πέραν των χρονικών ορίων των μνημονίων. Διαλαλούσε το «όχι» του δημοψηφίσματος ως «ναι» στη δική της επιλογή. Ζούμε μια κυβερνητική πολιτική του κυνισμού και του παραλόγου. Και δυστυχώς δεν αρκεί πλέον μόνο η καταδίκη αυτής της πολιτικής…

«Η Ελλάδα επιστρέφει αποκλειστικά στους Έλληνες», ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας εμπαίζοντας λαό και λογική. Αυτός που υπονόμευσε το μέλλον της χώρας αυτοαναγορεύεται σε απελευθερωτή! Ποιος θα θυμάται να λέει στις επόμενες γενιές και στους πολίτες των αρκετών μελλοντικών δεκαετιών ότι το γκρίζο παρόν τους αποφασίστηκε το καλοκαίρι του 2018 με θριαμβολογίες από τους διαμορφωτές της πολύχρονης υποτελούς πολιτικής;

Η απάτη του έχει πλέον αποκτήσει διεθνείς διαστάσεις και αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή. Αρκεί να δούμε τις δηλώσεις του κ. Μελανσόν, τον οποίο είχε στηρίξει ο κ. Τσίπρας ιδεολογικά και πολιτικά. «Ο Τσίπρας εξελέγη, υποσχόμενος ένα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα και όταν του παρουσίασαν ένα απαράδεκτο μνημόνιο, το έθεσε σε δημοψήφισμα, χωρίς να αποδεχθεί τελικά τη βούληση του λαού του. Πρόδωσε το λόγο του. Γιατί ξεπουλά τη δημόσια περιουσία και καταστρέφει τη χώρα του;», αναρωτήθηκε ο Γάλλος πολιτικός συμπληρώνοντας ότι δεν θέλει να υπάρχει ούτε ένας Γάλλος πολίτης που να πιστεύει πως αν ο ίδιος αναλάβει την εξουσία θα γίνει ένας ακόμη …Τσίπρας» (ΤΟ ΒΗΜΑ, 10.7.2018).

Δεν πετύχαμε καμιά ρύθμιση του χρέους, μια επιμήκυνση μόνο «καταφέραμε» που ήταν αναγκαία και για τους δανειστές για να μπορούν να πάρουν τα χρήματα που προσδιόρισαν. Δεσμευτήκαμε με πολύ υψηλά πλεονάσματα, τα οποία παγιδεύουν κάθε απόπειρα ανάπτυξης – που είναι και ο μοναδικός τρόπος για να ξεπεράσουμε την κρίση. Και φυσικά, αν ο ρυθμός ανάπτυξης είναι μικρότερος από τα συμφωνημένα πλεονάσματα, τότε οι περικοπές στα εισοδήματα και η νέα φορολογία θα έρχονται ως αυτόματοι κόφτες.

Να πια είναι η επίσημη και η πραγματική εικόνα της μετά το Γ΄ μνημόνιο εποχής, της διαρκούς και πολύχρονης μνημονιακής πολιτικής. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ δεν μπορούσε να ήταν πιο ξεκάθαρος για την επόμενη ημέρα μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος. Όπως δήλωσε, παρουσία του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο υπουργείο Οικονομικών την περασμένη Παρασκευή, η χώρα θα παραμείνει υπό επιτήρηση, η οποία θα είναι μάλιστα αυστηρότερη. «Κάθε χώρα που παίρνει δάνειο από τον ESM», εξήγησε, «τίθεται σε πρόγραμμα μεταμνημονιακής επιτήρησης, η οποία για την Ελλάδα θα είναι πιο αυστηρή γιατί έχει δανειστεί περισσότερα κεφάλαια» (TO BHMA, 17.6.2018).

Από τη στιγμή που ανατράπηκε ο πάντα ισχυρός άξονας της πολιτικής «δεξιά – αριστερά» και επικράτησε το δίπολο «μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί» εμφανίστηκε νομοτελειακά ο λαϊκισμός στη χώρα μας ως κορυφαία πολιτική και «πολιτιστική» έκφραση. Το δίδυμο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., της αντισυστημικής αριστεράς και του ακροδεξιού εθνικισμού αποδείχτηκε περίτρανα ότι κυβέρνησε χωρίς κανένα ουσιαστικό πρόβλημα και αυτό καταδεικνύει όχι μόνο την απουσία ουσιαστικής πολιτικής για τη χώρα μας αλλά και την επικράτηση των δημαγωγικών δυνάμεων που ενδιαφέρονται μόνο για τη νομή της εξουσίας.

Πού αλλού και πότε κυβέρνησε χώρα της Ευρώπης ένα τέτοιο αριστερο-ακροδεξιό δίπολο και τι σημαίνει αυτή η ιδεολογική και πολιτική μοναδικότητά μας για την πορεία της χώρας;

https://anthologio.wordpress.com
The following two tabs change content below.

Νίκος Τσούλιας

Ο Νίκος Τσούλιας κατάγεται από την Αυγή Αμαλιάδας. Είναι εκπαιδευτικός στο 3ο Γενικό Λύκειο Ζωγράφου. Έχει εκλεγεί πρόεδρος της ΟΛΜΕ τέσσερις φορές (1996 – 2003) και έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στην Ειδική Αγωγή. Έχει εκδώσει δύο βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου τα: “Σε πρώτο πρόσωπο” και “Παιδείας εγκώμιον“. Έχει συνεργαστεί με τις εφημερίδες «Μεσημβρινή» (1980 – 1986) και «Εξόρμηση» (1988 – 1996).Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί σε εκπαιδευτικά περιοδικά, στην εφημερίδα “Το Άρθρο” και στις εφημερίδες της Ηλείας, “Η Αυγή” και “Η Ενημέρωση

 https://www.timesnews.gr/i-megali-apati-tis-metapoliteysis/