Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 6

Εύθραυστες μνήμες...


Λες και ο χρόνος πάγωσε τα ρολόγια για να περιμένει το άγγιγμά σου... Μερικά σκόρπια ροδοπέταλα μέσα σ' ένα παλιό ξεχασμένο ημερολόγιο… ξύπνησαν μνήμες επώδυνες... και τι δε μου θυμίζουν.. Κόκκινα τριαντάφυλλα...
τότε είχαν το χρώμα της φωτιάς, το άρωμα του πύρινου πόθου... τώρα έχουν μείνει μόνο μερικά  αποξεραμένα φύλλα, απομεινάρια από ένα ανέγγιχτο όνειρο .... Θύμησες, γεμάτες νοσταλγία πλημυρίζουν στη ψυχή μου το άρωμα τους...και φέρνουν στη μνήμη μου μιαν άνοιξη που ποτέ δεν ζήσαμε...

Μαρίζα Τσιτμή