Του Σάκη Μουμτζή
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μας πείσει πως η διακυβέρνηση της χώρας αρχίζει τώρα, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ—ρεταλιών—«προθύμων». Προσπαθεί να σβήσει από την μνήμη μας το πρώτο εξάμηνο του 2015 με το επιχείρημα πως τα όσα διεπράχθησαν τότε, συνεκτιμήθηκαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους.
Βέβαια, λησμονούν πως τα τρίτο και βαρύτατα μνημόνιο που επακολούθησε, ήταν αχρείαστο και αποτέλεσμα της πολιτικής Βαρουφάκη.
Λάθος! Όπως έχω γράψει στο παρελθόν, δεν υπάρχει πολιτική Βαρουφάκη. Είναι υποκριτικό και βολικό να φορτώνουν τις ευθύνες σε έναν υπουργό ο οποίος επί τέσσερα χρόνια ( 2010-2014) περιέφερε τις εκκεντρικές απόψεις του στα κανάλια.
Όταν τον επέλεξε ο πρωθυπουργός για το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας ήξερε ποιος ήταν. Άλλωστε, σε τελική ανάλυση, την πολιτική ευθύνη για τα πεπραγμένα μιας κυβέρνησης την φέρει πάντα ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Στο κάτω-κάτω τον Σεπτέμβριο του 2014 μαζί συσκέφθηκαν για το πώς θα οργανώσουν την έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη, αν οι εταίροι μας δεν χόρευαν όταν αυτοί θα βαρούσαν τα νταούλια.
Μήπως θα πρέπει να διαγράψουμε από την μνήμη μας και την συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ επί τέσσερα συναπτά έτη; Αυτό θέλει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Περασμένα—ξεχασμένα. Όμως στην πολιτική δεν υπάρχει πάμε «γι΄άλλα». Όλα όσα έχουν γίνει εγγράφονται στην συλλογική μνήμη και αξιολογούνται.
Το ίδιο και στην πολιτική. Οι πολίτες δεν θα ξεχάσουν ποτέ τα όσα υποσχέθηκε και τα όσα έκανε τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τα ένιωσαν στο πετσί τους και στην τσέπη τους. Οι «πρόθυμοι» μπορεί να θέλουν να λησμονήσουν πως πριν από αυτούς την θέση τους την είχε ο Π. Καμμένος με τον θίασο του. Άλλωστε, τι «πρόθυμοι» θα ήταν. Όμως τελικά, το μόνο που κατορθώνουν είναι να χάσουν την αξιοπρέπεια τους.
Είναι δικαίωμα τους να συνεργασθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας το κάνουν όμως αξιοπρεπώς. Ας μην παριστάνουν πως δεν πήραν χαμπάρι τι γινόταν τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Οι δημοσκοπήσεις πάντως φανερώνουν πως οι πολίτες έχουν μνήμη, καθώς χρεώνουν διπλά τον λογαριασμό στον ΣΥΡΙΖΑ. Για τα όσα υποσχέθηκε και δεν έκανε και για τα όσα τελικά έκανε. Συν βεβαίως τον αήθη τρόπο άσκησης της εξουσίας.
Το «λούστρο» που επιδιώκει να βάλει ο Α. Τσίπρας στο κόμμα του δύσκολα θα πιάσει, καθώς είναι αναγκασμένος, για λόγους κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, να κουβαλά μαζί του όλα τα γνωστά βαρίδια που μας υπενθυμίζουν με την παρουσία τους τα όσα τραγικά συνέβησαν από το 2015 μέχρι σήμερα. Ο χρόνος μέχρι τις εκλογές είναι ελάχιστος και όπως λέει ο λαός « καινούργιο παπούτσι με παλιό δέρμα δεν γίνεται».