Η μελέτη δείχνει ότι η αλλαγή στην ικανότητα κοινωνικής κρίσης εμφανίζεται πολύ νωρίτερα, προτού γίνουν αντιληπτές οι αλλαγές στη σκέψη ή στη μνήμη, που είναι τα συνήθη συμπτώματα αυτών των ασθενειών.
Οι απατεώνες επιλέγουν συχνά ηλικιωμένους ως εύκολο στόχο κυρίως για οικονομική εκμετάλλευση, δεν ήταν όμως έως σήμερα βέβαιο κατά πόσο το να είναι κάποιος υποψιασμένος για τέτοιου είδους απάτες ή όχι συνιστά προγνωστικό στοιχείο για νευροεκφυλιστικές νόσους.
Στη νέα έρευνα που διεξήχθη από το Κέντρο Νόσου Αλτσχάιμερ του Πανεπιστημίου Ρας στο Σικάγο και δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «Αnnals of Internal Medicine», πήραν μέρος 935 ηλικιωμένοι, οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με την ενημερότητά τους για τις απάτες.
Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου έξι ετών, οι συμμετέχοντες υποβάλλονταν σε ετήσια κλασικά τεστ νευροψυχολογικής αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται για την εξέταση δυνάμει ανοϊκών ασθενών, ενώ στους 264 που πέθαναν στη διάρκεια αυτής της περιόδου έγινε αυτοψία στον εγκέφαλό τους για την πιθανή εύρεση ενδείξεων σχετικών με τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι ηλικιωμένοι που είναι λιγότερο υποψιασμένοι και μπορούν ευκολότερα να πέσουν θύματα απάτης είναι πιθανότερο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον ήπια γνωστική έκπτωση και Αλτσχάιμερ. Η ελλιπής επίγνωση ενός ηλικιωμένου για τις εις βάρος του απάτες συνιστά προάγγελο γνωστικών ελλειμμάτων και σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα παθολογίας Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλό του.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η χαμηλή επίγνωση μιας απάτης αποτελεί πρώιμο σημάδι για επερχόμενη άνοια και γι' αυτό θεωρούν ότι η αξιολόγηση τέτοιων συμπεριφορών από τους γιατρούς μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό ανθρώπων που κινδυνεύουν από άνοια, προτού εκδηλωθούν άλλα συμπτώματα.