Παρασκευή, Απριλίου 19

Εθνομηδενιστικες επιλογές του Κυριάκου.

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
Το ότι υπάρχουν επαγγελματίες εθνικοί μειοδότες στις τάξεις της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας δεν αποτελεί είδηση. Το ότι τους ευνοεί σκανδαλωδώς το σύστημα είναι επίσης γνωστό, ως ακόμα μία παθογένεια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Σπανίως, όμως, αυτοί οι τύποι προσδιορίζονται ως «δεξιοί». Ως αριστερούληδες όλων των εκφάνσεων αυτοπροσδιορίζονται, γι’ αυτό είναι αδύνατον να τους υιοθετήσει και, πολύ περισσότερο,
να τους κατεβάσει στην πολιτική οποιοδήποτε κόμμα ανήκει στο Κέντρο και δεξιότερα.
Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Μέχρι που ήρθε ο Κυριάκος. Και έχρισε υποψήφιο ευρωβουλευτή ένα νούμερο που έχει πιο ακραίες εθνομηδενιστικές απόψεις και από τον Φίλη του ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί, προσέξτε: Και ο Φίλης είναι αρνητής της Γενοκτονίας των Ποντίων, αλλά τουλάχιστον παραδέχεται ότι επρόκειτο για εθνοκάθαρση.
Ο «γαλάζιος» Καιρίδης ομιλεί περί «δραματικών γεγονότων», τα οποία σκοπίμως διογκώθηκαν, όπως ακριβώς η Ρεπούση απομείωσε την ιστορική σημασία της σφαγής στη Σμύρνη μιλώντας για έναν απλό… συνωστισμό. «Μα, καλά» θα μου πείτε «γενοκτονία, διωγμοί, εθνοκάθαρση δεν είναι περίπου το ίδιο πράγμα; Γιατί μπλέκουμε με την ορολογία;». Ωπ! Εδώ είναι το μυστικό. Και το service που προσφέρει κάθε Καιρίδης.
Γιατί, απλούστατα, ο όρος «γενοκτονία» είναι διεθνώς κατοχυρωμένος ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και παράγει νομικές συνέπειες. Ενώ ο όρος «εθνοκάθαρση» (που επανήλθε στη μόδα πρόσφατα) εντοπίζει τις αξιόποινες πράξεις σε μια γεωγραφική περιοχή, όπου συνήθως η διωκόμενη εθνική ομάδα αποτελεί μειονότητα.
Ασφαλώς και περιγράφει εγκλήματα, αλλά δεν έχει την παγκόσμια νομική αναγνώριση και ισχύ της «γενοκτονίας», που συνδέεται ευθέως με το Ολοκαύτωμα.
Τις ημέρες αυτές, που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Ποντιακή Γενοκτονία, γίνεται ένας τιτάνιος αγώνας από τις ομογενειακές οργανώσεις της Αμερικής ώστε να εκδοθεί σχετικό ψήφισμα από το Κογκρέσο, όπου έχουν, ως γνωστόν, «σκοντάψει» πολλαπλώς τα ψηφίσματα για τη σφαγή των Αρμενίων, παρότι έχει αναγνωριστεί ως γενοκτονία σε 48 από τις 50 αμερικανικές Πολιτείες!
Την ώρα της μάχης λοιπόν με το τουρκικό λόμπι, υπάρχουν Ελληνες πανεπιστημιακοί που υποβαθμίζουν τη βαρύτητα μιας οργανωμένης γενοκτονίας αποκαλώντας τη «δραματικά γεγονότα» και, επιπλέον, υπάρχουν πολιτικοί του δεξιού χώρου που τους δίνουν χρίσμα για να εκπροσωπήσουν τον λαό στην Ευρωβουλή!
Η επιλογή Καιρίδη για το ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. δεν είναι νορμάλ. Και, δυστυχώς, ο κύριος αυτός στηρίζεται και από άλλους «βαρόνους» του κόμματος. Oμως, την τελική ευθύνη έχει ο αρχηγός. Και εκεί έγκειται το πρόβλημα. Το… παλτό δεν είναι ο Καιρίδης – είναι αυτός που τον επέλεξε…
Πηγη: δημοκρατία