Tilemachos Chormovitis
Στην
χθεσινή συνέντευξη Τύπου, ο Γιάννης Βαρουφάκης είπε, μεταξύ άλλων, πως
το κόμμα του απευθύνεται και σε "φιλελεύθερους που κατανοούν ότι ο κ.
Μητσοτάκης αποκλείει την ρήξη με τους δανειστές που είναι προαπαιτούμενο
για να μειώσει σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές" ( https://www.iefimerida.gr/…/baroyfakis-katebainei-stis-ethn…
). Και έχει απόλυτο δίκιο αφού δραστικές φορολογικές μειώσεις δεν είναι
εφικτές όταν πρέπει να εξυπηρετήσεις ένα μη βιώσιμο χρέος, που απαιτεί
εξωπραγματικά πλεονάσματα.
Έχω γράψει και στο παρελθόν πως ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας διαβασμένος άνθρωπος που κατανοεί τον φιλελευθερισμό πολύ καλύτερα από τους Έλληνες φιλελεύθερους. Πριν γίνει Υπουργός Οικονομικών είχε επισημάνει την σχιζοφρένεια και τις ανακολουθίες των Ελλήνων φιλελευθέρων στο ζήτημα του Μνημονίου (και μάλλον γι'αυτό οι φιλελέδες τον σιχαίνονται τόσο). Είχε πει σε ομιλία του το 2012 :
"Ακούμε θιασώτες της αγοράς, οι οποίοι μιλάνε γιὰ τις διαρθρωτικὲς αλλαγὲς που χρειάζονται, για τὴν κατάργηση ενὸς μεγάλου κομματιού του δημόσιου τομέα, ..., νὰ είναι υπὲρ του δανεισμού, στο πλαίσιο του Μνημονίου, απ’ την Ευρωπαϊκὴ Ἕνωση. Αυτὸ ο Hayek θα ‘ξυνε το κεφάλι του αν το άκουγε, που ἤτανε ὁ γκουροὺ υποτίθεται αυτών των νεοφιλελεύθερων, ο οποίος πίστευε ότι ο πτωχευμένος πρέπει να πτωχεύσει – τελείωσε. Το να χρηματοδοτείς απὸ δημόσιους πόρους τον πτωχευμένο ήταν η μεγαλύτερη αμαρτία για τὸν Hayek, που υποτίθεται ὅτι είναι ο γκουροὺ του κυρίου Μάνου, της κυρίας Ξαφά… Εδώ στὴν Ελλάδα έχουμε τη διεθνή πρωτοτυπία, οι νεοφιλελεύθεροι, οι θιασώτες τὴς αγοράς, να θέλουνε τεράστιο δανεισμὸ των πτωχευμένων, του πτωχευμένου Δημοσίου. Πουθενὰ στον κόσμο αυτὸ δεν τό ‘χω ξαναδεί." ( http://www.blemilo.com/2012/02/blog-post_9655.html )
Η (μη) απάντηση που του έδωσε τότε ο Στέφανος Μάνος ("Δεν γνωρίζω τί θα έλεγε ο Χάγιεκ – αν ζούσε – για τη σημερινή Ελλάδα, και, να πω την αλήθεια, δεν θα με πολυενδιέφερε.") αποδεικνύει περίτρανα την τρομακτική ιδεολογική αμορφωσιά αυτού του πολιτικού χώρου.
Βέβαια, στην χθεσινή συνέντευξη Τύπου φάνηκαν, γι'άλλη μια φορά, και όλες οι αντιφάσεις της βαρουφάκειας σχολής σκέψης καθώς και η αθεράπευτη και ανεδαφική ευρω-αισιοδοξία του. Ναι μεν σωστά επισημαίνει πως μια κρίση χρέους δεν λύνεται με περισσότερα δάνεια αλλά την ίδια στιγμή πιστεύει πως η έξοδος από την "Χρεοδουλοπαροικία του 4ου Μνημονίου" θα γίνει, με κάποιο μαγικό τρόπο, χωρίς Grexit. (το ίδιο λάθος που έκανε και στις διαπραγματεύσεις του 2015). Και φυσικά στην συνέντευξη υπάρχει άφθονο σοσιαλδημοκρατικό wishful thinking, όπως όταν ζητάει την ίδρυση "δημόσιας τράπεζας που δεν θα είναι κρατικοδίαιτη" (και αν η γιαγιά μου είχε ρόδες, θα ήταν ποδήλατο).
Εγώ λοιπόν που δεν είμαι σοσιαλδημοκράτης, που δεν έχω ψευδαισθήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση και που πιστεύω πως η Ελλάδα θα απογειωθεί οικονομικά μόνο αν κηρύξει πτώχευση, βγει από το ευρώ και μετατραπεί σε μια Σιγκαπούρη της Μεσογείου, δεν πρόκειται να ψηφίσω τον Γιάνη Βαρουφάκη. Θα τον ήθελα όμως στην επόμενη Βουλή και πιστεύω πως για τους φίλους που κινούνται αριστερότερα του Κέντρου, μια ψήφος στον Βαρουφάκη έχει πολύ περισσότερη αξιοπρέπεια από μια ψήφο στον πολιτικό απατεώνα Αλέξη Τσίπρα.
Έχω γράψει και στο παρελθόν πως ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι ένας διαβασμένος άνθρωπος που κατανοεί τον φιλελευθερισμό πολύ καλύτερα από τους Έλληνες φιλελεύθερους. Πριν γίνει Υπουργός Οικονομικών είχε επισημάνει την σχιζοφρένεια και τις ανακολουθίες των Ελλήνων φιλελευθέρων στο ζήτημα του Μνημονίου (και μάλλον γι'αυτό οι φιλελέδες τον σιχαίνονται τόσο). Είχε πει σε ομιλία του το 2012 :
"Ακούμε θιασώτες της αγοράς, οι οποίοι μιλάνε γιὰ τις διαρθρωτικὲς αλλαγὲς που χρειάζονται, για τὴν κατάργηση ενὸς μεγάλου κομματιού του δημόσιου τομέα, ..., νὰ είναι υπὲρ του δανεισμού, στο πλαίσιο του Μνημονίου, απ’ την Ευρωπαϊκὴ Ἕνωση. Αυτὸ ο Hayek θα ‘ξυνε το κεφάλι του αν το άκουγε, που ἤτανε ὁ γκουροὺ υποτίθεται αυτών των νεοφιλελεύθερων, ο οποίος πίστευε ότι ο πτωχευμένος πρέπει να πτωχεύσει – τελείωσε. Το να χρηματοδοτείς απὸ δημόσιους πόρους τον πτωχευμένο ήταν η μεγαλύτερη αμαρτία για τὸν Hayek, που υποτίθεται ὅτι είναι ο γκουροὺ του κυρίου Μάνου, της κυρίας Ξαφά… Εδώ στὴν Ελλάδα έχουμε τη διεθνή πρωτοτυπία, οι νεοφιλελεύθεροι, οι θιασώτες τὴς αγοράς, να θέλουνε τεράστιο δανεισμὸ των πτωχευμένων, του πτωχευμένου Δημοσίου. Πουθενὰ στον κόσμο αυτὸ δεν τό ‘χω ξαναδεί." ( http://www.blemilo.com/2012/02/blog-post_9655.html )
Η (μη) απάντηση που του έδωσε τότε ο Στέφανος Μάνος ("Δεν γνωρίζω τί θα έλεγε ο Χάγιεκ – αν ζούσε – για τη σημερινή Ελλάδα, και, να πω την αλήθεια, δεν θα με πολυενδιέφερε.") αποδεικνύει περίτρανα την τρομακτική ιδεολογική αμορφωσιά αυτού του πολιτικού χώρου.
Βέβαια, στην χθεσινή συνέντευξη Τύπου φάνηκαν, γι'άλλη μια φορά, και όλες οι αντιφάσεις της βαρουφάκειας σχολής σκέψης καθώς και η αθεράπευτη και ανεδαφική ευρω-αισιοδοξία του. Ναι μεν σωστά επισημαίνει πως μια κρίση χρέους δεν λύνεται με περισσότερα δάνεια αλλά την ίδια στιγμή πιστεύει πως η έξοδος από την "Χρεοδουλοπαροικία του 4ου Μνημονίου" θα γίνει, με κάποιο μαγικό τρόπο, χωρίς Grexit. (το ίδιο λάθος που έκανε και στις διαπραγματεύσεις του 2015). Και φυσικά στην συνέντευξη υπάρχει άφθονο σοσιαλδημοκρατικό wishful thinking, όπως όταν ζητάει την ίδρυση "δημόσιας τράπεζας που δεν θα είναι κρατικοδίαιτη" (και αν η γιαγιά μου είχε ρόδες, θα ήταν ποδήλατο).
Εγώ λοιπόν που δεν είμαι σοσιαλδημοκράτης, που δεν έχω ψευδαισθήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση και που πιστεύω πως η Ελλάδα θα απογειωθεί οικονομικά μόνο αν κηρύξει πτώχευση, βγει από το ευρώ και μετατραπεί σε μια Σιγκαπούρη της Μεσογείου, δεν πρόκειται να ψηφίσω τον Γιάνη Βαρουφάκη. Θα τον ήθελα όμως στην επόμενη Βουλή και πιστεύω πως για τους φίλους που κινούνται αριστερότερα του Κέντρου, μια ψήφος στον Βαρουφάκη έχει πολύ περισσότερη αξιοπρέπεια από μια ψήφο στον πολιτικό απατεώνα Αλέξη Τσίπρα.