Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Λένε πως στην πολιτική πληρώνεις πρωτίστως τα λάθη σου και σίγουρα τις λάθος επιλογές σου. Ο Αλέξης Τσίπρας μπροστά στις ευρωπαϊκές και περιφερειακές εκλογές «πλήρωσε» μία εξαιρετικά λανθασμένη δική του αντίληψη, η οποία σε συνδυασμό με την εξαιρετικά στοχευμένη και ειλικρινή καμπάνια του Κυριάκου Μητσοτάκη προκάλεσαν ουσιαστικά την συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι, ακόμα και εντός του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι εισηγούνταν από πολύ νωρίς στον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε πενταπλές εκλογές στις 26 Μαΐου. Να στήσει δηλαδή ταυτόχρονα εθνικές, αυτοδιοικητικές και ευρωπαικές κάλπες την περασμένη Κυριακή.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της συγκεκριμένης εισήγησης ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα θα έχανε σε όλες, όμως ένα μέρος της οργής των πολιτών θα απορροφούνταν στην ευρωκάλπη, προκαλώντας έτσι μικρότερη ζημιά στην εθνική. Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας θα εισέπραττε ένα πολύ κακό αποτέλεσμα στις ευρωπαϊκές εκλογές και ένα λιγότερο κακό στις εθνικές και επικοινωνιακά σε όλους θα έμενε η γεύσης της μίας ήττας, στην εθνική αναμέτρηση.
Ο κ. Τσίπρας όμως προτίμησε την οδό της παραμονής στην εξουσία, επιχειρώντας να εξαντλήσει την τετραετία, επιζητώντας μερικούς μήνες ακόμα στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν προκήρυξε τις εθνικές εκλογές μαζί με τις υπόλοιπες και έτσι η λαϊκή δυσαρέσκεια εκτονώθηκε μία Κυριακή προκαλώντας, μαζί με τον «καθαρό» λόγο του κ.Μητσοτάκη, την σαρωτική νίκη της ΝΔ.
Τι έφταιξε λοιπόν και ο μέχρι προχθές «άχαστος» πρωθυπουργός έχασε και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο;
Μήπως φταίει η αλαζονεία, η οποία δημιουργήθηκε από τις τρεις διαδοχικές νικηφόρες για τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικές αναμετρήσεις του 2015; Μήπως φταίει η αποξένωση του κ.Τσίπρα από την κοινωνία, καθώς έχασε την όποια επαφή είχε με την κοινωνία , αρνούμενος να κινηθεί ανάμεσα στους πολίτες; Μήπως φταίνε οι συνεργάτες του, οι οποίοι του έκρυβαν επιμελώς την σκληρή πραγματικότητα;
Ή μήπως πίστευε τελικά τα σενάρια, τα οποία ο ίδιος έσπειρε σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, δημιουργώντας μία επίπλαστη πραγματικότητα; Ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποια είναι η σωστή απάντηση. Πιθανόν όμως να πρόκειται για έναν συνδυασμό όλων των παραπάνω εκδοχών.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να είχε αποφύγει το εξαιρετικά κακό για εκείνον και το κόμμα του αποτέλεσμα αν είχε ακούσει ορισμένους από τους στενούς του συνεργάτες, οι οποίοι τον «γαργαλούσαν» για να πάει σε εκλογές στις 26 Μαΐου. Κομβικό πάντως ρόλο σε αυτή την «πολιτικά»καταστροφική πορεία των τελευταίων μηνών για τον πρωθυπουργό έπαιξε και η στρατηγική της ΝΔ, η οποία κατάφερε και τον εγκλώβισε , θέτοντας ουσιαστικά τα θέματα στη δημόσια ατζέντα εδώ και αρκετό καιρό, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων. Υπόθεση Πετσίτη, αναρτήσεις Πολάκη, διακοπές στο σκάφος της κυρίας Παναγοπούλου ήταν μερικά μόνο από τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα, τα οποία έδειξαν ότι η ΝΔ αφού έφερε στα μέτρα της την κυβέρνηση, της έδωσε το τελευταίο «πολιτικό» χτύπημα με τις συγκεκριμένες προτάσεις του κ. Μητσοτάκη, τις οποίες και επικρότησαν, όπως αποδείχτηκε, οι πολίτες.liberal.gr
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι, ακόμα και εντός του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι εισηγούνταν από πολύ νωρίς στον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε πενταπλές εκλογές στις 26 Μαΐου. Να στήσει δηλαδή ταυτόχρονα εθνικές, αυτοδιοικητικές και ευρωπαικές κάλπες την περασμένη Κυριακή.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της συγκεκριμένης εισήγησης ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα θα έχανε σε όλες, όμως ένα μέρος της οργής των πολιτών θα απορροφούνταν στην ευρωκάλπη, προκαλώντας έτσι μικρότερη ζημιά στην εθνική. Με άλλα λόγια ο κ. Τσίπρας θα εισέπραττε ένα πολύ κακό αποτέλεσμα στις ευρωπαϊκές εκλογές και ένα λιγότερο κακό στις εθνικές και επικοινωνιακά σε όλους θα έμενε η γεύσης της μίας ήττας, στην εθνική αναμέτρηση.
Ο κ. Τσίπρας όμως προτίμησε την οδό της παραμονής στην εξουσία, επιχειρώντας να εξαντλήσει την τετραετία, επιζητώντας μερικούς μήνες ακόμα στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν προκήρυξε τις εθνικές εκλογές μαζί με τις υπόλοιπες και έτσι η λαϊκή δυσαρέσκεια εκτονώθηκε μία Κυριακή προκαλώντας, μαζί με τον «καθαρό» λόγο του κ.Μητσοτάκη, την σαρωτική νίκη της ΝΔ.
Τι έφταιξε λοιπόν και ο μέχρι προχθές «άχαστος» πρωθυπουργός έχασε και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο;
Μήπως φταίει η αλαζονεία, η οποία δημιουργήθηκε από τις τρεις διαδοχικές νικηφόρες για τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογικές αναμετρήσεις του 2015; Μήπως φταίει η αποξένωση του κ.Τσίπρα από την κοινωνία, καθώς έχασε την όποια επαφή είχε με την κοινωνία , αρνούμενος να κινηθεί ανάμεσα στους πολίτες; Μήπως φταίνε οι συνεργάτες του, οι οποίοι του έκρυβαν επιμελώς την σκληρή πραγματικότητα;
Ή μήπως πίστευε τελικά τα σενάρια, τα οποία ο ίδιος έσπειρε σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, δημιουργώντας μία επίπλαστη πραγματικότητα; Ουδείς μπορεί να γνωρίζει ποια είναι η σωστή απάντηση. Πιθανόν όμως να πρόκειται για έναν συνδυασμό όλων των παραπάνω εκδοχών.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να είχε αποφύγει το εξαιρετικά κακό για εκείνον και το κόμμα του αποτέλεσμα αν είχε ακούσει ορισμένους από τους στενούς του συνεργάτες, οι οποίοι τον «γαργαλούσαν» για να πάει σε εκλογές στις 26 Μαΐου. Κομβικό πάντως ρόλο σε αυτή την «πολιτικά»καταστροφική πορεία των τελευταίων μηνών για τον πρωθυπουργό έπαιξε και η στρατηγική της ΝΔ, η οποία κατάφερε και τον εγκλώβισε , θέτοντας ουσιαστικά τα θέματα στη δημόσια ατζέντα εδώ και αρκετό καιρό, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων. Υπόθεση Πετσίτη, αναρτήσεις Πολάκη, διακοπές στο σκάφος της κυρίας Παναγοπούλου ήταν μερικά μόνο από τα πλέον πρόσφατα παραδείγματα, τα οποία έδειξαν ότι η ΝΔ αφού έφερε στα μέτρα της την κυβέρνηση, της έδωσε το τελευταίο «πολιτικό» χτύπημα με τις συγκεκριμένες προτάσεις του κ. Μητσοτάκη, τις οποίες και επικρότησαν, όπως αποδείχτηκε, οι πολίτες.liberal.gr