Κυριακή, Ιουνίου 30

(ΒΙΝΤΕΟ) Φώφη Γεννηματά: Η εξομολόγηση για τα παιδιά, τις εξωσωματικές & τη μάχη με τον καρκίνο

Μια διαφορετική συνέντευξη έδωσε η Φώφη Γεννηματά στον Άρη Καβατζίκη και την εκπομπή «Το Πρωινό».
Η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής μίλησε για την οικογένειά της, τον αγώνα της μέχρι να φέρει στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, αλλά και τη μάχη που έδωσαν όλα τα μέλη της οικογένειάς της με τον καρκίνο.


«Ο σύζυγός μου είναι οδοντίατρος. Συναντιόμαστε στην καθημερινότητά μας. Ξεκινάμε πάντα τη μέρα μας μαζί, πίνουμε τον καφέ μας πριν ξεκινήσει εκείνος για τη δουλειά. Σηκωνόμαστε πολύ νωρίς και πάντα πίνουμε μαζί τον πρωινό καφέ, προλαβαίνουμε να πούμε δυο κουβέντες. Και πάντα το βράδυ καταλήγουμε εδώ και στα δύσκολα και στα ωραία. Τα μοιραζόμαστε» είπε η Φώφη Γεννηματά.

Μιλώντας για τη μεγαλύτερη κόρη της, εξομολογήθηκε: «Η Αιμιλία, η μεγάλη μου κόρη, μόλις πήρε το πτυχίο της. Τι να πω; Υπάρχει καμία μητέρα που να μην το χαίρεται αυτό τόσο πολύ; Αρχιτεκτονική σπούδασε, αυτό ήθελε μόνο να κάνει. [...] Όταν ξεκίνησε τις σπουδές του είχαμε πάλι εκλογές, το 2015. Ήταν η τελευταία εβδομάδα και δεν κατάφερα να συνοδέψω το παιδί. Πήγε με τον πατέρα της και είχα τρομερές τύψεις. Πώς άφησα το παιδί να φύγει μόνο του; Να πάει σε μια ξένη χώρα, να ψάξει να βρει σπίτι, να το στήσει; Να τα κάνει όλα μόνη της και να μην είμαι δίπλα της... Ήταν τόσο δύσκολη στιγμή εκείνη. Το κουβάλαγα όλα αυτά τα χρόνια. Και ήξερα ότι 21 του μήνα ορκίζεται και ακούω ότι οι εκλογές θα γίνονταν στις 30 Ιουνίου. Λέω "δεν το πίστευω ότι μπορεί να μου συμβεί αυτό". Θα πήγαινα ό,τι και να γινόταν, αυτή τη φορά είπα πως θα είμαι εκεί».

Όσο για τον αγώνα της μέχρι να γίνει μητέρα, η Φώφη Γεννηματά δεν δίστασε να παραδεχθεί: «Δέκα χρόνια προσπαθούσα. Όταν ήμουν 22 ετών, στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν πως δεν θα κάνουμε παιδιά. Μας το απέκλεισαν! Αλλά είπα ότι δεν θα το βάλω κάτω, δεν μπορούσα να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά. Ξεκίνησα ένα πάρα πολύ μεγάλο αγώνα, που κράτησε δέκα χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα! [...] Έκανα εξωσωματικές. Στο τέλος αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι. Αρχίσαμε να ψάχνουμε τη διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Δεν ήρθε φυσιολογικά, ήταν η τελευταία προσπάθεια που κάναμε. Τα επόμενα δύο ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή».

Σχετικά με τη μάχη της ίδιας αλλά και των μελών της οικογένειάς της με τον καρκίνο είπε: «Έχουμε μια οικογενειακή ιστορία. Δεν είναι μόνο προσωπική. Είναι τεράστια εμπειρία. Έχασα και τον πατέρα μου και τον πατέρα μου από καρκίνο μέσα σε επτά μήνες. Η μητέρα της αρρώστησε πρώτη στα 44 της, έζησε δέκα χρόνια πολεμώντας τον καρκίνο. Δεν σταμάτησε σχεδον καθόλου να κάνει θεραπείες, ήμασταν συνέχεια στα νοσοκομεία. Και ενώ αντιμετωπίζαμε αυτό το πρόβλημα με τη μητέρα μου, δυστυχώς στην πορεία αρρώστησε και ο πατέρας μου. Νομίζω ότι επηρεάστηκαν και οι δυο πάρα πολύ από αυτή την εξέλιξη και τους χάσαμε και τους δύο μέσα σε επτά μήνες. Μετά από αρκετά χρόνια, όταν ήμουν εγώ 44 ετών, αρρώστησα επίσης και μετά από λίγα χρόνια και η αδελφή μου. Αλλά είναι όλα καλά. [...] Η πρώτη αντίδραση είναι το "γιατί σε μένα;". Αλλά αν μείνεις σε αυτό, δεν θα τη βγάλεις καθαρή στο τέλος. Πρέπει να κάνεις το επόμενο βήμα. Το "γιατί σε μένα;" το είχα σκεφτεί και όταν μου είπαν ότι δεν θα κάνω παιδί. Το σκέφτηκα πάλι όταν μου είπαν πως έχω καρκίνο στον μαστό. Αν έμενα σε αυτό όμως, δεν θα είχα τρία παιδιά και ίσως να μη ζούσα σήμερα».

Μάλιστα, η Φώφη Γεννηματά πρόσθεσε: «Πάντα πρέπει να κάνω εξετάσεις. Έχει προχωρήσει πολύ η επιστήμη και τα φάρμακα. Σχεδόν έχουν μετατρέψει τον καρκίνο του μαστού σε μία χρόνια νόσο. Μαθαίνει κανείς να ζει κάτω από αυτές τις συνθήκες. Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις. Να μην είσαι συνέχεια κάτω από τη σκιά, την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, έχεις νικηθεί. Δεν ζεις έτσι. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι. [...] Όταν το έμαθα, η μικρή ήταν 2 χρονών. Πολύ δύσκολο, πολύ βαρύ. Τα μικρά δεν είχαν καταλάβει, αργότερα μίλησα για αυτό. Μια από τις πιο δύσκολες στιγμές ήταν μετά το χειρουργείο, όταν έπρεπε να μιλήσω στην Αιμιλία που ήταν 9,5 ετών. Καταλαβαίνει... Τι καταλάβαινε δεν ξέρω. Πάντως ξέρω πως στα παιδιά πρέπει να λες την αλήθεια και την είπα».

«Θέλω να είναι ευτυχισμένα. Θέλω να μην περάσουν τίποτα από όσα πέρασα εγώ» κατέληξε, μιλώντας για τα παιδιά της. 

Πηγή: yupiii.gr