Παρασκευή, Ιουνίου 21

Στο ίδιο έργο θεατές

Στο ίδιο έργο θεατές
 
Χρόνος, η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, θεωρούμενη ως σύνολο. Γενικά χρόνος χαρακτηρίζεται η ακριβής μέτρηση μιας διαδικασίας από το παρελθόν στο μέλλον.
Ο χρόνος είναι ο αμείλικτος εχθρός έμψυχων και άψυχων,
δεν σταματά να κυλά και παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμα του. Όση κακία, ασέβεια, απανθρωπιά, θάνατο να τον γεμίσει ο άνθρωπος ο χρόνος θα μηδενίσει. Χρόνος που χάνεται και αναλώνεται εις βάρος των πολλών και υπέρ των ολίγων, νομιζώντων πως δεν θα τους αγγίξει.
Χρόνος, χώρος σταθερές οι οποίες ήταν, είναι και θα είναι και οι όποιες αλλαγές γίνονται πάντα για να διορθωθούν οι βέβηλες πράξεις του ανθρώπου στο άνωθεν σύνολο. Χρόνος που επιτρέπει εξαιρέσεις για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας, χρόνος που γιατρεύει, χρόνος που τελειώνει νωρίς και χωρίς προειδοποιήσεις.
Μιας και δεν μας δίδαξε τίποτα ούτε ο χρόνος ούτε και η πολύτιμη ιστορία που μεταφέρει, δυστυχώς είμαστε καταδικασμένοι με την σειρά μας να μπούμε στην αρχειοθήκη της λήθης και της ασημαντότητας. Το πέρασμα μας στο χρόνο, έχθρες, διχόνοια, θάνατος. Με πρωταρχικό σκοπό το κέρδος επενδύσαμε μακροοικονομικά στο βέβαιο και βίαιο θάνατο μας αρνούμενοι να δούμε τα καλούδια της ζωής, της ανάγκες του σώματος, την γνώση της ψυχής. Κάθε φορά μια από τα ίδια, νεοπλουτισμός, ναρκισσισμός, μεγαλοϊδεατισμός το τρίπτυχο του τίποτα.
Κόσμος φτιαγμένος με ταμπέλες, άνθρωποι με μάσκες που απλά γεμίζουν την κλεψύδρα του χρόνου, ως κόκκοι άμμου που απλά κυλούν αγνοώντας κίνδυνο, μη έχοντας γνώση, απλά κυλούν για να κυλήσουν μάταια και άδοξα κλείνοντας ένα κύκλο ζωής, ύπαρξης.
Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο του χρόνου, που όπως δείχνει θα αλλάξουν συμμαχίες, σύνορα και ίσως ο χρόνος και ο χώρος που ζούμε. Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί δεν γίνεται μια προσπάθεια από το να δούμε τον άνθρωπο, να επικοινωνήσουμε μαζί του να βοηθήσουμε για το κοινό καλό.
Γιατί πάντα πρέπει να επενδύουμε στα όπλα και το αίμα. Ρητορικά ρωτώντας πάντα, αγωνιώ για τα επερχόμενα, ανησυχώ και φοβάμαι. Γιατί αυτοί οι λίγοι που προκαλούν τόσο πόνο δεν καταστρέφονται, γιατί οι πολλοί αγνοούν τα καλά και όμορφα της ζωής.
Μέρες τώρα μας πιπιλίζουν τα αυτιά για θερμό επεισόδιο, ε ωραία πες μου να βάλω αντηλιακό … μέρες τώρα μας λένε για γενικευμένο πόλεμο, ε ωραία πες μου να κυκλοφορώ με γραβάτα οπότε να πάω σενιαρισμένος …
Ο χαμένος κύριοι και κυρίες δεν έχει να χάσει τίποτα απλά καθυστερείτε κάτι για το οποίο εύχεται ο κόσμος γιατί πλέον βαρέθηκε, αγανάκτησε και αηδίασε.
Σκεπτόμενοι ή μη, λίγο ή πολύ η ψυχολογική βία που δέχεται ο άνθρωπος δεν οδηγεί ποτέ σε σώφρονες αποφάσεις, δυστυχώς.
Το εγώ μας, η ματαιοδοξία μας, τα φράγκα μας και δεν βλέπουμε γύρω μας, δυστυχώς. Μια ελπίδα φωτός, μια ελπίδα φιλότιμου, μια ελπίδα ζωής ίσως δώσει φλόγα στο κεράκι της ανθρωπότητας. Εύχομαι
Για την ιστορία :  θύματα 1ου = 22 εκατομμύρια, θύματα 2ου = πάνω από 50 εκατομμύρια … θύματα 3ου = κανε μια αναγωγή στη ματαιοδοξία του ανθρώπου και ίσως το βρεις …
Ά Παγκόσμιος Πόλεμος
΄Β Παγκόσμιος Πόλεμος
Ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει. ( Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις )  Ευριπίδης.