Άρθρο στην εθνική εφημερίδα «Εμπρός»
H μεγάλη κοινωνική νάρκη της εποχής μας, ονομάζεται «πολιτική ορθότητα». Ένας όρος που ουσιαστικά δεν σημαίνει τίποτε. Δεν έχει καμία πραγματική έννοια. Και αυτό επιβάλλει και στους υπολοίπους. Δηλαδή να χάνουν την έννοια οι λέξεις μας. Έτσι οδηγεί στην διαστρέβλωση της αλήθειας, στην κατασκευή ενός ανούσιου λόγου, που με την σειρά του οδηγεί στην δημιουργία, κοινωνικών εννοιών, νόμων, συνθηκών και καταστάσεων, διαστρεβλωμένων και αυτοαναιρούμενων. Μια πραγματική νάρκη για τις κοινωνίες που εφαρμόζουν την «πολιτική ορθότητα».
Σημειώστε εδώ, ότι οι νάρκες, δεν είναι σχεδιασμένες να σκοτώνουν, αλλά να ακρωτηριάζουν. Διότι έτσι, για κάθε τραυματισμένο, απασχολούνται τουλάχιστον άλλοι τρείς για την περίθαλψή του και συνεπώς επιτυγχάνεται επιβάρυνση του εχθρού.
Το ίδιο εφαρμόζεται και στις μοντέρνες κοινωνίες. Οι «τραυματισμένοι» από τις νάρκες του συστήματος, επιβαρύνουν τον οικογενειακό ιστό, τον επαγγελματικό, τον κρατικό και πάει λέγοντας. Έτσι το πρόβλημα διογκώνεται και η ταχύτητα διαφθοράς στην κοινωνία επιταχύνεται.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω γραφόμενα είναι το λεγόμενο «GayPride». Ας μην βιαστούν οι λογοκριτές του συστήματος να με κατηγορήσουν για ομοφοβικό (κατά τη συνήθη τακτική της πολιτικής ορθότητας).
Ας μην βιαστούν οι κάθε είδους οπισθοδρομικοί (βλέπε προοδευτικοί) να με κατηγορήσουν για ηθικολόγο.
Ποσώς με ενδιαφέρει, τι ευχαριστιέται κανείς στο κρεβάτι του. Ποσώς με νοιάζει αν θέλει να είναι νεράιδα του παραμυθιού, κακιά μάγισσα ή ιππότης σε άσπρο άλογο.
Με νοιάζει και με ενδιαφέρει όμως, όταν το σύστημα, χρησιμοποιεί την σεξουαλική προτίμηση μερικών αδύναμων και ταλαίπωρων ανθρώπων, για να δηλητηριάσει τον κοινωνικό ιστό, ώστε να επιτύχει να αμβλύνει την κοινωνική συνοχή, να εξαφανίσει τους αξιακούς κώδικες, την προσωπική ταυτότητα, την λογική διαδικασία και την απαραίτητη προσωπική αξιοπρέπεια.
Όταν το σύστημα τα καταφέρει αυτά, τότε θα έχει στα χέρια του, έναν εξαρτημένο άνθρωπο, παραδομένο σε πάθη και ουσίες. Και ο απόλυτα εξαρτημένος άνθρωπος, θα είναι εύπλαστος, εύκολα καθοδηγούμενος, χωρίς άποψη και χωρίς κριτική σκέψη.
Το περίφημο λοιπόν «GayPride» που είναι απόλυτα θλιβερό και καθόλου Gay (=χαρούμενο), που είναι αυτοταπείνωση και καθόλου περηφάνια (Pride) δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια νεοταξική δράση, μέρος της καμπάνιας αποχαύνωσης των κοινωνιών.
Υποστηρίζεται από το σύστημα και υπάρχει λόγω αυτής της υποστήριξης. Ποιος δηλαδή θα γδυνόταν στο Σύνταγμα και θα φορούσε την Σημαία σαν μπέρτα, αν δεν γνώρισε, ότι κανείς δεν θα τον συλλάβει; Ποιος θα δημιουργούσε όλα αυτά τα «άρματα» της παρέλασης, με θεματολογίες που προσβάλλουν θρησκείες, χρηστά ήθη, εθνικά σύμβολα, αν δεν γνώριζε ότι το σύστημα τον προστατεύει;
Και είναι βέβαιο ότι προστατεύονται, αφού τα όργανα της τάξης, αυτοεξευτελιζόμενα, κοιτούν τα κινητά τους, κι όχι τις παραβιάσεις του νόμου που γίνονται δίπλα τους, όταν χρήματα για το Pride, δίνει η Βουλή, η Περιφέρεια αλλά και το Ευρωκοινοβούλιο, όταν η παρουσία πολιτικών από όλα τα κόμματα θεωρείται πρόοδος και η απουσία οπισθοδρόμηση.
Μια συντονισμένη επίθεση, εναντίον του ίδιου του ανθρώπου, είναι αυτά τα δρώμενα, όταν προσβάλλονται τα ήθη και οι κοινωνικοί κανόνες που είναι απαραίτητα για την επιβίωση του ανθρώπου! Όταν εξευτελίζονται συλλήβδην οι ομοφυλόφιλοι, που βεβαίως δεν είναι όλοι ξεχειλωμένα σούργελα, σαν κι αυτούς που με χαρά εξευτελίζονται στην παρέλαση της θλίψης. Όταν μέσω στρατευμένης κοινωνικής μηχανικής, «ασκείται» η κοινωνία στην βλακεία και στην άσκοπη αυτοκαταστροφή.
Όλα όσα πρεσβεύει η «θλιβερή ντροπή» του «GayPride» είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τις αξίες μιας εθνικιστικής κοινωνίας. Δηλαδή, την συμμετοχή στα κοινά, την αλληλοϋποστήριξη, την προστασία των νέων, την φροντίδα των ηλικιωμένων, την ανάπτυξη των ιδεωδών του αθλητισμού, της σωματικής ρώμης, την μόρφωση, την τέχνη, την εγκράτεια και την πειθαρχία, την απομόνωση του «εγώ» υπέρ του κοινωνικού συνόλου, την Τιμή στους Προγόνους, την Τιμή στα ήθη και στα έθιμα, την Τιμή στην Σημαία. Και κυρίως την μελέτη και την διδαχή από το ιστορικό παρελθόν, ώστε να αντλούμε την χρηστική υπεραξία σαν το απόσταγμα της διαδρομής του ανθρώπου. Έναν αξιακό κώδικα με ατομικούς περιορισμούς για την εθνική ευημερία, για την προστασία της κοινότητος.
Στο «GayPride» υπάρχει η έρπουσα εντολή: «κάνε ότι γουστάρεις και θα ελευθερωθείς». Ένα σκληρό ψέμα της πολιτικής ορθότητας. Η αλήθεια είναι, και μας την διδάσκει η απλή παρατήρηση, ότι κανένας παραλυμένος σε βίτσια και πάθη δεν ελευθερώθηκε ποτέ. Αντίθετα είναι βαθιά δεσμευμένος σε μιαν αυτοκαταστροφική και ανούσια δύνη, που τον απομακρύνει από την ολοκλήρωση και την επιτυχία.
Αυτό το σύστημα είναι εχθρός ΟΛΩΝ μας. Δεν θα ησυχάσει, αν δεν εξαφανίσει κάθε σκεπτόμενο, θεοσεβούμενο, τίμιο άνθρωπο.
Θλίψη. Τίποτε άλλο. Θλίψη για την αυτοκαταστροφική μανία της κοινωνίας μας και την φρικώδη ανοχή των πολιτών σε εκείνους που προσβάλλουν την ίδια την ύπαρξη μας.
Βλέποντας το αρρωστημένο Gaypride, έχω να δηλώσω προς κάθε κατεύθυνση:
Ναι, εγώ ως Εθνικιστής είμαι εχθρός αυτού του συστήματος.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ
Σημειώστε εδώ, ότι οι νάρκες, δεν είναι σχεδιασμένες να σκοτώνουν, αλλά να ακρωτηριάζουν. Διότι έτσι, για κάθε τραυματισμένο, απασχολούνται τουλάχιστον άλλοι τρείς για την περίθαλψή του και συνεπώς επιτυγχάνεται επιβάρυνση του εχθρού.
Το ίδιο εφαρμόζεται και στις μοντέρνες κοινωνίες. Οι «τραυματισμένοι» από τις νάρκες του συστήματος, επιβαρύνουν τον οικογενειακό ιστό, τον επαγγελματικό, τον κρατικό και πάει λέγοντας. Έτσι το πρόβλημα διογκώνεται και η ταχύτητα διαφθοράς στην κοινωνία επιταχύνεται.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω γραφόμενα είναι το λεγόμενο «GayPride». Ας μην βιαστούν οι λογοκριτές του συστήματος να με κατηγορήσουν για ομοφοβικό (κατά τη συνήθη τακτική της πολιτικής ορθότητας).
Ας μην βιαστούν οι κάθε είδους οπισθοδρομικοί (βλέπε προοδευτικοί) να με κατηγορήσουν για ηθικολόγο.
Ποσώς με ενδιαφέρει, τι ευχαριστιέται κανείς στο κρεβάτι του. Ποσώς με νοιάζει αν θέλει να είναι νεράιδα του παραμυθιού, κακιά μάγισσα ή ιππότης σε άσπρο άλογο.
Με νοιάζει και με ενδιαφέρει όμως, όταν το σύστημα, χρησιμοποιεί την σεξουαλική προτίμηση μερικών αδύναμων και ταλαίπωρων ανθρώπων, για να δηλητηριάσει τον κοινωνικό ιστό, ώστε να επιτύχει να αμβλύνει την κοινωνική συνοχή, να εξαφανίσει τους αξιακούς κώδικες, την προσωπική ταυτότητα, την λογική διαδικασία και την απαραίτητη προσωπική αξιοπρέπεια.
Όταν το σύστημα τα καταφέρει αυτά, τότε θα έχει στα χέρια του, έναν εξαρτημένο άνθρωπο, παραδομένο σε πάθη και ουσίες. Και ο απόλυτα εξαρτημένος άνθρωπος, θα είναι εύπλαστος, εύκολα καθοδηγούμενος, χωρίς άποψη και χωρίς κριτική σκέψη.
Το περίφημο λοιπόν «GayPride» που είναι απόλυτα θλιβερό και καθόλου Gay (=χαρούμενο), που είναι αυτοταπείνωση και καθόλου περηφάνια (Pride) δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια νεοταξική δράση, μέρος της καμπάνιας αποχαύνωσης των κοινωνιών.
Υποστηρίζεται από το σύστημα και υπάρχει λόγω αυτής της υποστήριξης. Ποιος δηλαδή θα γδυνόταν στο Σύνταγμα και θα φορούσε την Σημαία σαν μπέρτα, αν δεν γνώρισε, ότι κανείς δεν θα τον συλλάβει; Ποιος θα δημιουργούσε όλα αυτά τα «άρματα» της παρέλασης, με θεματολογίες που προσβάλλουν θρησκείες, χρηστά ήθη, εθνικά σύμβολα, αν δεν γνώριζε ότι το σύστημα τον προστατεύει;
Και είναι βέβαιο ότι προστατεύονται, αφού τα όργανα της τάξης, αυτοεξευτελιζόμενα, κοιτούν τα κινητά τους, κι όχι τις παραβιάσεις του νόμου που γίνονται δίπλα τους, όταν χρήματα για το Pride, δίνει η Βουλή, η Περιφέρεια αλλά και το Ευρωκοινοβούλιο, όταν η παρουσία πολιτικών από όλα τα κόμματα θεωρείται πρόοδος και η απουσία οπισθοδρόμηση.
Μια συντονισμένη επίθεση, εναντίον του ίδιου του ανθρώπου, είναι αυτά τα δρώμενα, όταν προσβάλλονται τα ήθη και οι κοινωνικοί κανόνες που είναι απαραίτητα για την επιβίωση του ανθρώπου! Όταν εξευτελίζονται συλλήβδην οι ομοφυλόφιλοι, που βεβαίως δεν είναι όλοι ξεχειλωμένα σούργελα, σαν κι αυτούς που με χαρά εξευτελίζονται στην παρέλαση της θλίψης. Όταν μέσω στρατευμένης κοινωνικής μηχανικής, «ασκείται» η κοινωνία στην βλακεία και στην άσκοπη αυτοκαταστροφή.
Όλα όσα πρεσβεύει η «θλιβερή ντροπή» του «GayPride» είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τις αξίες μιας εθνικιστικής κοινωνίας. Δηλαδή, την συμμετοχή στα κοινά, την αλληλοϋποστήριξη, την προστασία των νέων, την φροντίδα των ηλικιωμένων, την ανάπτυξη των ιδεωδών του αθλητισμού, της σωματικής ρώμης, την μόρφωση, την τέχνη, την εγκράτεια και την πειθαρχία, την απομόνωση του «εγώ» υπέρ του κοινωνικού συνόλου, την Τιμή στους Προγόνους, την Τιμή στα ήθη και στα έθιμα, την Τιμή στην Σημαία. Και κυρίως την μελέτη και την διδαχή από το ιστορικό παρελθόν, ώστε να αντλούμε την χρηστική υπεραξία σαν το απόσταγμα της διαδρομής του ανθρώπου. Έναν αξιακό κώδικα με ατομικούς περιορισμούς για την εθνική ευημερία, για την προστασία της κοινότητος.
Στο «GayPride» υπάρχει η έρπουσα εντολή: «κάνε ότι γουστάρεις και θα ελευθερωθείς». Ένα σκληρό ψέμα της πολιτικής ορθότητας. Η αλήθεια είναι, και μας την διδάσκει η απλή παρατήρηση, ότι κανένας παραλυμένος σε βίτσια και πάθη δεν ελευθερώθηκε ποτέ. Αντίθετα είναι βαθιά δεσμευμένος σε μιαν αυτοκαταστροφική και ανούσια δύνη, που τον απομακρύνει από την ολοκλήρωση και την επιτυχία.
Αυτό το σύστημα είναι εχθρός ΟΛΩΝ μας. Δεν θα ησυχάσει, αν δεν εξαφανίσει κάθε σκεπτόμενο, θεοσεβούμενο, τίμιο άνθρωπο.
Θλίψη. Τίποτε άλλο. Θλίψη για την αυτοκαταστροφική μανία της κοινωνίας μας και την φρικώδη ανοχή των πολιτών σε εκείνους που προσβάλλουν την ίδια την ύπαρξη μας.
Βλέποντας το αρρωστημένο Gaypride, έχω να δηλώσω προς κάθε κατεύθυνση:
Ναι, εγώ ως Εθνικιστής είμαι εχθρός αυτού του συστήματος.
ΞΥΠΝΗΣΤΕ