Όλα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα είναι φαινομενικά ανεξήγητα.
Ανεξήγητο 1ο: προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το παν για να «σπρώξει» κόσμο απευθείας στην Νουδούλα, για να σιγουρέψει και να διευρύνει την ήττα του!
Αναφέρω περιστατικά, που «ερέθισαν» ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων και το οδήγησαν στην αγκαλιά της ΝΔ: ευθεία παρέμβαση του κράτους (Αρείου Πάγου) στην υπόθεση της άδειας Κουφοντίνα, συνεχή επεισόδια από κουκουλοφόρους, με αποκορύφωμα το σπάσιμο 40 μαγαζιών στην Ερμού και την «επιδρομή» του Ρουβίκωνα στη βουλή, καθώς επίσης και απανωτές «παρενοχλήσεις» στον Μπακογιάννη, με βρωμερά συνθήματα για τον δολοφονημένο πατέρα του.
Όλα αυτά θα μπορούσε να τα είχε αποφύγει η κυβέρνηση, αν ήθελε.
Αλλά δεν ήθελε…
Ανεξήγητο 2ο: Η πόλωση συμφέρει πάντα και τους δύο «μονομάχους», αλλά η πόλωση που καλλιεργήθηκε ειδικά την τελευταία βδομάδα, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν δήθεν μείωση της ψαλίδας ακόμα και στα όρια του στατιστικού λάθους, ωφέλησε μόνον την Νουδούλα, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξασφαλίσει πρωτύτερα την εκλογική λεηλασία των αριστερών κομμάτων και δεν είχε ανάγκη.
Ανεξήγητο 3ο: Χωρίς να πιέζεται από κανέναν, ο Τσίπρας ανακοίνωσε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες!
Με την διαφορά να φτάνει σχεδόν τις 10 μονάδες και να είναι «ολόφρεσκη», ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε σιγουρότατη συντριβή, δεδομένου ότι ένα ποσοστό καιροσκόπων ψηφοφόρων που «οσμίζεται» την ατμόσφαιρα και πάει πάντα με τον νικητή, θα προστεθεί πλέον σύσσωμο στο ποσοστό της Νουδούλας.
Ενώ, εάν η κυβέρνηση πήγαινε, έστω και «σέρνοντας» μέχρι τον Σεπτέμβριο ή και τον Οκτώβριο, με τη δικαιολογία ότι δε θέλει να χαλάσει τα… μπάνια του λαού, θα είχε κάπως ξεχαστεί η σαρωτική διαφορά των 10 μονάδων και θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει τη διαφορά και να ηττηθεί αξιοπρεπώς, βοηθούσης της θερινής ραστώνης αλλά και της μεγάλης αύξησης των εσόδων από τον τουρισμό και της μείωσης της ανεργίας, λόγω του τουρισμού.
Είναι φανερό, ότι ο Τσίπρας συμπεριφέρεται όπως ο Καραμανλής το 2009, που βιαζόταν να… χάσει τις εκλογές για να φύγει από τα χέρια του η «καυτή πατάτα».
Οπότε, εδώ προκύπτει το εξής ερώτημα: τι ξέρει ο Τσίπρας ότι έρχεται και κάνει απόδραση από την εξουσία;
Ένα νέο Μνημόνιο ή μήπως μια επίσημη συμφωνία –τύπου Πρεσπών - για συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου του Αιγαίου και της Κύπρου με τους Τουρκαλάδες, κατόπιν εντολής των… φίλων μας των Αμερικάνων;