Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τους τομείς της δημόσιας φροντίδας (Παιδεία, Υγεία, Άμυνα, Ασφάλεια, Λιμάνια, Ενέργεια και Ύδρευση) στον ιδιωτικό τομέα, επειδή εξυπηρετούν ανάγκες που ευρίσκονται σε αντίθεση με τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς – οπότε δεν μπορούν να διαχειρίζονται με κριτήρια απόδοσης,
αλλά ούτε και να αξιολογούνται με γνώμονα το κέρδος. Εν τούτοις, ο αξιότιμος υπουργός ενέργειας και υποχείριο των Γερμανών, εκμεταλλευόμενος την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές, καθώς επίσης το ότι οι Έλληνες έχουν πεισθεί ανόητα πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ) στα μνημόνια και στην υφαρπαγή της χώρας τους, λειτουργεί ως ένας στυγνός, ψυχρός και ανελέητος σύνδικος πτώχευσης, ως ένας εν λειτουργία εκκαθαριστής μίας χρεοκοπημένης επιχείρησης – παρά το ότι πρόκειται για ένα υπερήφανο κράτος που θα μπορούσε να επικαλεσθεί τα κυριαρχικά του δικαιώματα, εμποδίζοντας τη ληστεία του.
.
Ανάλυση
Η Ελλάδα, με εντολή της Τρόικα, έχει μεταβιβάσει στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ που υποχρεώθηκε να δημιουργήσει η κυβέρνηση της, μετά την πλέον αποτυχημένη διαπραγμάτευση όλων των εποχών ότι έχει και δεν έχει, μαζί με τα ενεργειακά της αποθέματα – όπου ξαφνικά, εντελώς τυχαία, βρέθηκαν τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου στον υποθαλάσσιο χώρο της, τα οποία έως τότε ήταν δήθεν άγνωστα.
Μεταξύ αυτών μεταβίβασε στο ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ του κ. Σόιμπλε το ΤΑΙΠΕΔ, υπεύθυνο για τις σκανδαλώδεις αποκρατικοποιήσεις, όπως των κερδοφόρων μόνο 14 αεροδρομίων στην κρατική γερμανική εταιρεία FRAPORT – ενώ στο ΤΑΙΠΕΔ έχει μεταβιβαστεί η συμμετοχή του δημοσίου στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), τα οποία ελέγχουν επί πλέον το 35% της ΔΕΠΑ και το 35% του ΔΕΣΦΑ.
Περαιτέρω ο ΣΥΡΙΖΑ ιδιωτικοποίησε το 66% του ΔΕΣΦΑ (διαχειριστής του εθνικού συστήματος διανομής φυσικού αερίου, πηγή), προσφέροντας τον με εξευτελιστική τιμή σε μία κοινοπραξία ξένων που ως συνήθως χρηματοδοτήθηκαν από τις αφελληνισμένες ελληνικές τράπεζες – στον οποίο πρόσφατα εισήλθε ο όμιλος Κοπελούζου με 10% (πηγή), εξαγοράζοντας το από τους νέους μετόχους του. Εν προκειμένω, ο υπουργός ενέργειας κ. Χατζηδάκης αναρωτήθηκε δημόσια, στα πλαίσια των προσπαθειών του να απαξιώσει και να ξεπουλήσει τη ΔΕΗ, το υπόλοιπο του ΑΔΜΗΕΕ, τον ΔΕΔΔΗΕ, τα ΕΛΠΕ, τη ΔΕΠΑ (εμπόριο φυσικού αερίου, πηγή), τη ΛΑΡΚΟ κοκ., γιατί αντιδράει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν δρομολόγησε σχετικά τα ίδια (εικόνα).
Με απλά λόγια ο αξιότιμος υπουργός-υποχείριο των Γερμανών, εκμεταλλευόμενος την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στους δανειστές, καθώς επίσης το ότι οι Έλληνες έχουν πεισθεί ανόητα πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση (ΤΙΝΑ) στα μνημόνια και στην υφαρπαγή της χώρας τους (ανάλυση), λειτουργεί ως ένας στυγνός, ψυχρός και ανελέητος εκκαθαριστής μίας χρεοκοπημένης επιχείρησης – παρά το ότι πρόκειται για μία χώρα που θα μπορούσε να επικαλεσθεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα, εμποδίζοντας τη ληστεία της.
Συνεχίζοντας, ο συνέταιρος του δημοσίου που κατέχει το 35,47% στα ΕΛΠΕ και τα 7 από τα 13 μέλη του ΔΣ, στο μεγαλύτερο διυλιστήριο της Ελλάδας που έχει επί πλέον άδεια εξόρυξης των ενδεχόμενων ενεργειακών αποθεμάτων της Ελλάδας (αναφορά μου στη Βουλή, πηγή), είναι η «Paneuropean Oil & Industrial Holdings», συμφερόντων του κ. Σ. Λάτση – η οποία το 2016 αύξησε το ποσοστό της στο 45,47%. Τα ΕΛΠΕ (γράφημα), δραστηριοποιούνται επίσης στην Κύπρο, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στο Μαυροβούνιο και στη Σερβία (πηγή) – ενώ η σημερινή τους χρηματιστηριακή αξία ευρίσκεται στα 2,78 δις €, με τιμή μετοχής 9,11 €.
Αν και ο τζίρος της εταιρείας τώρα μειώθηκε στο παρελθόν, από τα 9,478 δις € το 2014 στα 7,303 δις € το 2015 και στα 6,613 δις € το 2016, το 2017 αυξήθηκε ξανά στα 7,994 δις € και το 2018 στα 9,769 δις € – ενώ από ζημίες το 2013 ή το 2014 (γράφημα), υπό τη διοίκηση τότε του πρώην υπουργού οικονομικών της ΝΔ κ. Παπαθανασίου που παραδόξως επανέφερε η κυβέρνηση, παρήγαγε κέρδη το 2017 και το 2018 υπό τη διοίκηση του κ. Τσοτσορού που επίσης παραδόξως αντικατέστησε η ΝΔ (γράφημα). Ειδικά το 2017 ήταν ένα έτος ρεκόρ κερδοφορίας και παραγωγής για την επιχείρηση, η οποία αποφάσισε τη διανομή μερίσματος 0,40 € ανά μετοχή που ισοδυναμεί με απόδοση περίπου 5% – ενώ οι υποχρεώσεις της μειώθηκαν στα 4,79 δις €, από 5,05 δις το 2016, έναντι συνόλου ενεργητικού 7,16 δις € (πηγή).
Περαιτέρω, με βάση όλα όσα γνωρίζαμε, η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ προϋπέθετε τη συμφωνία του κ. Λάτση, αφού θα έπρεπε να πουληθεί το 51% – ενός ομίλου που η κυβέρνηση προσπαθεί να στηρίξει με κάθε τρόπο όσον αφορά την επένδυση στο Ελληνικό, αφού τη θεωρεί εμβληματική για το μέλλον της. Εν τούτοις, ο τελευταίος δεν φαίνεται να είναι πλέον πρόθυμος – εύλογα, αφού πρόκειται για μία πολύ κερδοφόρα επιχείρηση με θετικές μελλοντικές προοπτικές, με σημαντικές συμμετοχές σε άλλες, καθώς επίσης, κυρίως, με άδεια εξόρυξης των ενεργειακών μας αποθεμάτων.
Η πρώτη απορία μας εν προκειμένω είναι γιατί θέλει να την ιδιωτικοποιήσει η κυβέρνηση, αφού δεν παράγει ζημίες όπως έστω οι υπόλοιπες – πόσο μάλλον όταν κανένα κράτος στον πλανήτη, ειδικά εφόσον διαθέτει ενεργειακά αποθέματα, δεν πουλάει ποτέ τις ενεργειακές του επιχειρήσεις.
Ακούγοντας βέβαια πως η ΝΔ θέλει να αλλάξει τον τρόπο υπολογισμού των πρωτογενών πλεονασμάτων που απαιτούν οι δανειστές, προσθέτοντας σε αυτά τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις που δεν επιτρεπόταν στο ΣΥΡΙΖΑ, κατανοήσαμε πως σχεδιάζει ξανά να παραπλανήσει τους Έλληνες – επιτυγχάνοντας βραχυπρόθεσμη ανάπτυξη με την επένδυση των χρημάτων από το ξεπούλημα των πάντων, αδιαφορώντας ουσιαστικά για την πατρίδα μας και τις μελλοντικές γενιές. Σύμφωνα πάντως με τα ΜΜΕ τα εξής:
ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΛΑΡΚΟ
Όλα τα σενάρια και τις επιλογές που προκρίνει η κυβέρνηση για τον τρόπο που θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ και ΛΑΡΚΟ συζήτησαν χθες, στη συνάντηση που είχαν, ο υπουργός Ενέργειας κ Χατζηδάκης, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ και ο διευθύνων σύμβουλος του. Ειδικά για το θέμα της ΛΑΡΚΟ, στη συνάντηση προσήλθε και ο υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας – επειδή το υπουργείο Οικονομικών είναι συναρμόδιο.
Στα πλαίσια αυτά, με κύριο άξονα τη μέγιστη αποδοτικότητα και ταχύτερη ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων που είναι στην ευθύνη του υπουργείου Ενέργειας, οι δύο πλευρές εξέτασαν τις επιλογές που υπάρχουν – με στόχο οι ιδιωτικοποιήσεις να προχωρήσουν ανεμπόδιστα, να λυθούν προβλήματα του παρελθόντος και να είναι ελκυστικές στους επενδυτές.
Η επιτυχία των ιδιωτικοποιήσεων ΔΕΠΑ και ΕΛΠΕ εξάλλου είναι προτεραιότητα για τον υπουργό, επειδή έχει δηλώσει ότι, «πέραν του ότι είναι μνημονιακές υποχρεώσεις, είναι κομβικής σημασίας για να σταλεί το μήνυμα ότι το κράτος δεν παριστάνει τον επιχειρηματία στην αγορά της ενέργειας»! Όσον αφορά στις χρονικές προτεραιότητες, η ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ προηγείται χρονικά – αφού θεωρητικά τουλάχιστον παρουσιάζει τα λιγότερα προβλήματα.
ΕΛΠΕ
Υπενθυμίζεται ότι ο όμιλος Λάτση, μέσω της PANEUROPEAN, ελέγχει πάνω από το 45% των ΕΛΠΕ, το Δημόσιο έχει λίγο περισσότερο από το 35% και το υπόλοιπο διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο. Ωστόσο υπάρχουν σημαντικά διλήμματα που τίθενται, τα οποία πρέπει να απαντηθούν και αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν μέχρι το Σεπτέμβριο σε σχέση:
(α) Με τον τρόπο ιδιωτικοποίησης: Εάν δηλαδή θα γίνει και πάλι διαγωνισμός για την ανεύρεση επενδυτή ή πώληση μέσω του Χρηματιστηρίου (placement). Το θετικό στην περίπτωση που επιλεγεί το placement είναι η αμεσότερη ολοκλήρωση της διαδικασίας, χωρίς ρίσκο αποτυχίας. Το αρνητικό ωστόσο είναι ότι θα πρέπει να γίνει με έκπτωση που υπολογίζεται στο 15% από τα επίπεδα που διαπραγματεύεται η μετοχή – με αποτέλεσμα λιγότερα έσοδα για το Δημόσιο. Όμως στην περίπτωση που επιλεγεί ο δρόμος της προκήρυξης του διαγωνισμού ο χρόνος που χρειάζεται είναι περισσότερος και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν όλα τα προβλήματα με τους όρους του διαγωνισμού που απομάκρυναν τους επενδυτές στην προηγούμενη απόπειρα.
(β) Με το ποσοστό που θα διατεθεί: Θα πωληθεί το σύνολο του ποσοστού του Δημοσίου; Θα πουλήσει ταυτόχρονα και η PANEUROPEAN συμφερόντων Λάτση; Μια επιλογή είναι να επαναληφθεί το μοντέλο του προηγούμενου διαγωνισμού. Δηλαδή οι δύο βασικοί μέτοχοι να διαθέσουν από κοινού πακέτο μετοχών – διατηρώντας ο καθένας από περίπου 15%, για να διατεθεί προς πώληση το 50,1%.
Ωστόσο, άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον να συμμετέχει στην πώληση ποσοστού ο όμιλος Λάτση. Αν μόνο ποσοστό του Δημοσίου πρόκειται να πουληθεί, τότε αυτό που απομένει είναι η επιλογή του placement – με έκπτωση όμως 15%! Σε αυτήν την περίπτωση, υπάρχει το σενάριο, σε δεύτερο χρόνο να ακολουθήσει πώληση ποσοστού από τον όμιλο Λάτση – όταν όμως δεν θα διαθέτει πια ποσοστό στα ΕΛΠΕ το Δημόσιο, οπότε οι τότε πωλητές θα μπορούν να πουλήσουν με άλλους όρους σε τρίτους (υποθετικά σε Τούρκους ή όπου αλλού θελήσουν) και σε καλύτερες αποτιμήσεις.
(γ) Με το αντικείμενο των δραστηριοτήτων που θα πουληθεί: Θα κρατήσει το Δημόσιο τον τομέα της έρευνας υδρογονανθράκων εκτός της πώλησης ή θα προχωρήσει στο ξεπούλημα όλων των δραστηριοτήτων των ΕΛΠΕ; Στην προηγούμενη απόπειρα ιδιωτικοποίησης, ο τομέας Έρευνας και Ανάπτυξης υδρογονανθράκων των ΕΛΠΕ περνούσε σε εταιρία, στην οποία το δημόσιο θα είχε το 51%. Κάτι τέτοιο δεν είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή τη φορά στις προτεραιότητες του υπουργείου, αφού στρατηγική του είναι να μην παριστάνει τον επιχειρηματία στο χώρο της ενέργειας!
ΔΕΠΑ
Για την ΔΕΠΑ το υπουργείο, σύμφωνα με πληροφορίες, προσανατολίζεται στην πώληση πλειοψηφικού ποσοστού και στις δύο οντότητες που θα προκύψουν από τον εταιρικό μετασχηματισμό. Δηλαδή, θα αναζητηθεί μέσω διαγωνισμού επενδυτής για να συμμετάσχει πλειοψηφικά, τόσο στη ΔΕΠΑ Υποδομών όσο και στη ΔΕΠΑ Εμπορίας. Το δίλημμα εδώ είναι αν θα δημιουργηθεί μια εταιρεία συμμετοχών που θα εισέλθει στο Χρηματιστήριο, στην οποία θα ανήκει η ΔΕΠΑ Υποδομών και η ΔΕΠΑ Εμπορίας οι οποίες θα ιδιωτικοποιηθούν – ή εάν η διαδικασία θα γίνει άμεσα.
Σε κάθε περίπτωση θα ολοκληρωθεί η διαδικασία του εταιρικού μετασχηματισμού που έχει ξεκινήσει, ενώ οι αποφάσεις για το μοντέλο ιδιωτικοποίησης θα ληφθούν πριν τον Σεπτέμβριο και θα συνοδευτούν με νομοθετική ρύθμιση. (πιθανότατα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος ή ως εμβόλιμη τροπολογία τη νύχτα). Ταυτόχρονα, έως τις αρχές Σεπτεμβρίου, αναμένεται να οριστεί η νέα διοίκηση της ΔΕΠΑ (τα δικά μας παιδιά) – η οποία θα δρομολογήσει όλες τις διαδικασίες για τον μετασχηματισμό και την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.
ΛΑΡΚΟ
Το πρόβλημα της εταιρείας (55% μέτοχος το ΤΑΙΠΕΔ, 33% η Τράπεζα της Ελλάδος και 11% η ΔΕΗ) με τα υψηλά μισθολόγια, με την κακή εταιρική διακυβέρνηση, με τα μεγάλα λειτουργικά κόστη, με τα υπέρογκα χρέη και με το πρόστιμο των 130 εκ. €, πρέπει να αντιμετωπιστεί – διαμηνύεται από τον κ. Χατζηδάκη. Σύμφωνα δε με πληροφορίες εξετάζονται οι εξής δύο επιλογές:
(α) Το μοντέλο ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Δηλαδή διαπραγμάτευση με την ΕΕ για διαγραφή του προστίμου και ιδιωτικοποίηση – εφόσον βέβαια υπάρχουν ενδείξεις για ενδιαφερόμενους επενδυτές.
(β) Το μοντέλο Ναυπηγείων Σκαραμαγκά: Η εκκαθάριση της επιχείρησης δηλαδή εν λειτουργία, όπως άλλωστε συμβαίνει με ολόκληρη την Ελλάδα, εάν εκτιμηθεί ότι έτσι θα βρεθούν ευκολότερα επενδυτές. Και στις δύο περιπτώσεις όμως προηγείται μία διαπραγμάτευση με την Κομισιόν – με στόχο τη διαγραφή του προστίμου και ένα μεγάλο κούρεμα των χρεών. Στη ΛΑΡΚΟ πάντως, όπως σε όλες τις άλλες κρατικές επιχειρήσεις, αναμένεται σύντομα να τοποθετηθεί νέα διοίκηση – ενώ οι αιτίες της χρεοκοπίας της δεν είναι τόσο απλές (ανάλυση).
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, είναι προφανές πως όταν ένα εργοστάσιο ξεπουλήσει όλα του τα μηχανήματα σε άλλους, χωρίς να σταματήσει να λειτουργεί (=εκκαθάριση εν λειτουργία). οι πρώην ιδιοκτήτες του (οι Έλληνες εν προκειμένω), θα εργάζονται ως υπάλληλοι των νέων μετόχων του – ενώ, επειδή αυτό θα συμβεί χωρίς να μειωθούν καν τα χρέη τους, όπως τεκμηριώνεται από τη συνεχή άνοδο τόσο του δημοσίου, όσο και του κόκκινου ιδιωτικού χρέους παρά τα πρωτογενή πλεονάσματα και το ξεπούλημα, θα εργάζονται ως φθηνοί σκλάβοι χρέους.
Η διαδικασία δε αυτή είναι ανόητο να χαρακτηρίζεται ως «ιδιωτικοποίηση», αφού δρομολογείται καταναγκαστικά και σε εξευτελιστικές τιμές από τους δανειστές – σε καμία περίπτωση εκούσια, εθελοντικά δηλαδή, όπως έχει συμβεί σε άλλες χώρες, με κυβερνήσεις-οπαδούς του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Ως εκ τούτου, η ΝΔ και οι υπουργοί της δεν λειτουργούν εφαρμόζοντας τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις τους στην πράξη, αλλά ως σύνδικοι πτώχευσης και εκκαθαριστές των Γερμανών εντολέων τους – με αντάλλαγμα την παραμονή τους στην εξουσία, ως έπαρχοι μίας γερμανικής αποικίας χρέους. Δυστυχώς δε για όλους εμάς, η ΝΔ έχει νομιμοποιηθεί από το σκύψιμο του κεφαλιού του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2015 – όπου έκτοτε κυβέρνησε τη χώρα, έχοντας υποταχθεί πλήρως στις εντολές της γερμανικής καγκελαρίας.