Κυριακή, Οκτωβρίου 13

Οι ΗΠΑ προδίδουν τους Κούρδους για όγδοη φορά

Syrian Kurds gather around a US armoured vehicle during a demonstration against Turkish threats next to a US-led international coalition base on the outskirts of Ras al-Ain town in Syria's Hasakeh province near the Turkish border on October 6, 2019. - Ankara had reiterated on October 5 an oft-repeated threat to launch an "air and ground" operation in Syria against a Kurdish militia it deems a terrorist group. (Photo by Delil SOULEIMAN / AFP) (Photo by DELIL SOULEIMAN/AFP via Getty Images)
Jon Schwarz - The Intercept - Mετάφραση από Wan Wert
Ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε το βράδυ της Κυριακής ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δίνουν στην Τουρκία το πράσινο φως για να εισβάλει στη βόρεια Συρία, με τα αμερικανικά στρατεύματα προφανώς να μετακινούνται σε άλλη περιοχή της χώρας. Αυτό είναι το σενάριο που οι Κούρδοι της Συρίας φοβούνται εδώ και καιρό. Σχεδόν αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε τουρκική επίθεση κατά των
κουρδικών πολιτοφυλακών στη Συρία, των μαχητών δηλαδή οι οποίοι πιστά βοήθησαν τις ΗΠΑ να καταστρέψουν το ισλαμικό κράτος, αλλά τους οποίους η Τουρκία κατηγορηματικά ισχυρίζεται ότι είναι τρομοκράτες.
Το πρωί της Δευτέρας, ο αρθρογράφος των New York Times Πωλ Κρούγκμαν ρώτησε γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ πήρε αυτή την απόφαση:

Ο Τραμπ πρόδωσε τους Κούρδους επειδή

(α) Έχει επιχειρηματικά συμφέροντα στην Τουρκία
(β) Ο Ερντογάν, σαν βάναυσος απόλυτος μονάρχης , είναι ο τύπος του
γ) Το αφεντικό του,Ο Vladimir Putin, του είπε να το κάνει

Το Αξιοσημείωτο είναι ότι και οι τρεις ιστορίες είναι απολύτως αληθοφανείς.
— Paul Krugman (@paulkrugman) 7 Οκτωβρίου 2019



So did Trump just betray the Kurds because (a) He has business interests in Turkey (b) Erdogan, being a brutal autocrat, is his kind of guy (c) His boss Vladimir Putin told him to Remarkable that all three stories are perfectly plausible.
Αυτό που ο Krugman άφησε απ έξω ωστόσο, είναι η πιο πιθανή εξήγηση: (δ) Ο Τραμπ είναι πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι σίγουρο εκτός από το θάνατο, τους φόρους και την προδοσία των Κούρδων από την Αμερική.

Οι Η.Π.Α. έχουν προδώσει τους Κούρδους τουλάχιστον οκτώ φορές τα τελευταία 100 χρόνια. Οι λόγοι γι' αυτό είναι σαφείς.

Οι Κούρδοι είναι μια εθνοτική ομάδα περίπου 40 εκατομμυρίων ανθρώπων μεταξύ Τουρκίας, Συρίας, Ιράν και Ιράκ. Πολλοί φυσικά θέλουν το δικό τους κράτος. Οι τέσσερις χώρες στις οποίες ζουν φυσικά δεν θέλουν να συμβεί αυτό.

Αφενός, οι Κούρδοι είναι ένα τέλειο εργαλείο για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Μπορούμε να οπλίσουμε τους Κούρδους σε οποιαδήποτε από αυτές τις χώρες είναι σήμερα εχθρός μας, είτε να προκαλέσουμε προβλήματα στην κυβέρνηση αυτής της χώρας είτε να επιτύχουμε διάφορους άλλους στόχους. Από την άλλη πλευρά, δεν θέλουμε οι Κούρδοι που χρησιμοποιούμε να γίνουν ποτέ πολύ ισχυροί. Αν αυτό συνέβαινε, οι άλλοι Κούρδοι — δηλαδή, αυτοί που ζουν ακριβώς πέρα από τα σύνορα σε οποιαδήποτε από αυτές τις χώρες που είναι σήμερα σύμμαχοί μας, μπορεί να πάρουν ιδέες για ελευθερία και ανεξαρτησία.

Τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι σίγουρο εκτός από το θάνατο, τους φόρους και την προδοσία των Κούρδων από την Αμερική.

Ιδού πώς εξελίχθηκε αυτή η δυναμική, ξανά και ξανά από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.


1 — Όπως και πολλοί άλλοι εθνικισμοί, ο κουρδικός εθνικισμός άνθισε κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1800. Σε αυτό το σημείο, όλη η κουρδική πατρίδα κυβερνιόταν από την επεκτεινόμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία, η οποία βρισκόταν στο επίκεντρο της σημερινής Τουρκίας. Αλλά η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέρρευσε μετά από μάχες στην ηττημένη πλευρά του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Γι αυτό, οι Κούρδοι εύλογα πίστεψαν ,ότι ήρθε η στιγμή τους.

Η Συνθήκη των Σεβρών του 1920 αναδιαμόρφωσε πλήρως την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους της σημερινής Τουρκίας, και έδωσε ένα τμήμα για ένα πιθανό Κουρδιστάν. Αλλά οι Τούρκοι αντεπιτέθηκαν, δημιουργώντας αρκετά προβλήματα που οδήγησαν τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν μια νέα συνθήκη το 1923, τη Συνθήκη της Λωζάνης. Η Συνθήκη της Λωζάνης επέτρεψε στους Βρετανούς και τους Γάλλους να απελευθερώσουν το σημερινό Ιράκ και τη Συρία, αντίστοιχα, για τους ίδιους. Αλλά δεν προέβλεπε τίποτε για τους Κούρδους.

Αυτή ήταν η πρώτη και μικρότερη προδοσία των Κούρδων από την Αμερική. Σε αυτό το σημείο, οι κυριότερες κουρδικές προδοσίες επιτελέστηκαν από τους Βρετανούς, οι οποίοι σύνθλιψαν το βραχύβιο Βασίλειο του Κουρδιστάν στο Ιράκ κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1920. Λίγα χρόνια αργότερα, οι Βρετανοί χάρηκαν που είδαν την ίδρυση της κουρδικής "Δημοκρατίας του Αραράτ", καθώς βρισκόταν στα τουρκικά εδάφη. Αλλά αποδείχθηκε ότι οι Τούρκοι ήταν πιο σημαντικοί για τους Βρετανούς από τους Κούρδους, έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο τελικά άφησε την Τουρκία να προχωρήσει και να σβήσει τη νέα χώρα.

Αυτό ο τρόπος ήταν που έδωσε στη Βρετανική Αυτοκρατορία το παρατσούκλι "Δόλια Αλβιώνα ." Τώρα η Αμερική έχει αναλάβει να φορέσει τον απεχθή αυτόν μανδύα.

2 — Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ σταδιακά ανέλαβαν τον βρετανικό ρόλο ως η κύρια αποικιοκρατική δύναμη στη Μέση Ανατολή. Οπλίσαμε τους Κούρδους του Ιράκ κατά τη διάρκεια της εξουσίας του Abdel Karim Kassem, ο οποίος κυβέρνησε το Ιράκ από το 1958 έως το 1963, επειδή ο Kassem δεν ακολουθούσε τις εντολές μας.

Τότε υποστηρίξαμε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα του 1963, που περιελάμβανε ένα μικρό υποστηρικτικό ρόλο στον νεαρό Σαντάμ Χουσεΐν — που απομάκρυνε τον Κασέμ από την εξουσία. Αμέσως διακόψαμε τη βοήθεια μας προς τους Κούρδους και, στην πραγματικότητα, παρείχαμε στη νέα ιρακινή κυβέρνηση ναπάλμ για να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους.

3 — Μέχρι τη δεκαετία του 1970, η ιρακινή κυβέρνηση είχε μετακινηθεί προς την τροχιά της Σοβιετικής Ένωσης. Η κυβέρνηση του Νίξον, με επικεφαλής τον Χένρι Κίσινγκερ, ξεκίνησε ένα σχέδιο με το Ιράν (τότε σύμμαχός μας, υπό την εξουσία του Σάχη) για τον οπλισμό των Κούρδων του Ιράκ.

Το σχέδιο δεν ήταν να κερδίσουν οι Κούρδοι στο Ιράκ, καθώς αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους Κούρδους στο Ιράν να ξεσηκωθούν. Ήταν απλά για να ματώσει την ιρακινή κυβέρνηση. Αλλά όπως το έθεσε αργότερα μια έκθεση του Κογκρέσου, "Αυτή η πολιτική δεν αποκαλύφθηκε στους πελάτες μας, οι οποίοι ενθαρρύνθηκαν να συνεχίσουν τις μάχες. Ακόμα και στα πλαίσια των μυστικών μας επιχειρήσεων , αυτή ήταν μια κυνική επιχείρηση".

Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ υπέγραψαν συμφωνίες μεταξύ του Σάχη και του Σαντάμ που περιελάμβαναν τη διακοπή της βοήθειας προς τους Κούρδους. Ο ιρακινός στρατός μετακινήθηκε βόρεια και έσφαξε χιλιάδες, καθώς οι Η.Π.Α. αγνόησαν τις εκκλήσεις των πρώην Κούρδων συμμάχων μας. Όταν ερωτήθηκε, ένας μπλε από θυμό Κίσινγκερ εξήγησε ότι "οι μυστικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να συγχέονται με ιεραποστολικό έργο".

4 — Κατά τη δεκαετία του 1980, η ιρακινή κυβέρνηση προχώρησε σε πραγματική γενοκτονία κατά των Κούρδων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης χημικών όπλων. Η κυβέρνηση του Ρήγκαν γνώριζε πολύ καλά τη χρήση του φυσικού αερίου από τον Σαντάμ, αλλά επειδή της άρεσε η ζημιά που έκανε ο Σαντάμ στο Ιράν, αντιτάχθηκε στις προσπάθειες του Κογκρέσου να επιβάλει κυρώσεις στο Ιράκ. Τα ΜΜΕ των ΗΠΑ επίσης διαδραμάτισαν πιστά το ρόλο τους. Όταν ένας δημοσιογράφος της Washington Post προσπάθησε να πιέσει την εφημερίδα του, για να δημοσιεύσει μια φωτογραφία ενός Κούρδου που σκοτώθηκε από χημικά όπλα, ο συντάκτης του απάντησε: "Ποιος νοιάζεται;"

Όταν οι ΗΠΑ βομβάρδιζαν το Ιράκ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου το 1991, ο George H.W. Μπους κάλεσε "τον ιρακινό στρατό και τον ιρακινό λαό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, και να αναγκάσουν τον δικτάτορα Στάνταμ Χουσεΐν,, να βγει απ την μέση ." Και οι δύο, τόσο οι ιρακινοί σιιτες στο νότιο Ιράκ όσο και οι Ιρακινοί Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ το ενστερνίσθηκαν και προσπάθησαν να κάνουν ακριβώς αυτό. Αποδείχθηκε ότι ο Μπους δεν ήταν εκατο τοις εκατό ειλικρινής για τα συναισθήματά του σχετικά με αυτό το θέμα. Ο στρατός των Η.Π.Α. σταμάτησε καθώς το Ιράκ σφαγιάζε τους αντάρτες σε ολόκληρη τη χώρα. Γιατί; Ο αρθρογράφος της New York Times Thomas Friedman γρήγορα κατάλαβε και δημοσίευσε ότι " Ο Μπους δεν υποστήριξε ποτέ τις κουρδικές και σιιτικές εξεγέρσεις εναντίον του Χουσεΐν, ή οποιοδήποτε άλλο δημοκρατικό κίνημα στο Ιράκ "γιατί η σιδερένια πυγμή του Σαντάμ κράτησε ενωμένο το Ιράκ, πολύ ικανοποιητικά για τους Αμερικανικούς συμμάχους της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας". Ήθελε ο ιρακινός στρατός και όχι οι απλοί άνθρωποι, να πάρουν την εξουσία . "Στη συνέχεια, ο Φρίντμαν έγραψε," η Ουάσιγκτον θα έχει τον καλύτερο απ όλους τους κόσμους : μια σιδερένια ιρακινή χούντα χωρίς τον Σαντάμ Χουσεΐν ".

6 — Παρόλα αυτά, οι Κούρδοι του Ιράκ που πέθαιναν, φαίνονταν άσχημα στη διεθνή τηλεόραση ώστε η κυβέρνηση Μπους αναγκάστηκε να κάνει κάτι. Οι Η.Π.Α. τελικά υποστήριξαν αυτό που ξεκίνησε ως βρετανική προσπάθεια για την προστασία των Κούρδων στο βόρειο Ιράκ.

Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Κλίντον τη δεκαετία του 1990, αυτοί οι Κούρδοι, οι Κούρδοι του Ιράκ, ήταν οι καλοί Κούρδοι. Επειδή διώχθηκαν από το Ιράκ, τον εχθρό μας, άξιζαν την συμπάθεια των ΗΠΑ. Αλλά οι Κούρδοι μερικά μίλια βόρεια στην Τουρκία άρχισαν να γίνονται και αυτοί άνθρωποι, και καθώς ενοχλούσαν τον σύμμαχό μας, ήταν οι κακοί Κούρδοι. Οι ΗΠΑ έστειλαν στην Τουρκία τεράστιες ποσότητες όπλων, τα οποία χρησιμοποίησε εν γνώση της Αμερικής — για να δολοφονήσει δεκάδες χιλιάδες Κούρδους και να καταστρέψει χιλιάδες χωριά.

7 — Πριν από τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003, ειδικοί όπως ο Christopher Hitchens είπαν ότι έπρεπε να το κάνουμε για να βοηθήσουμε τους Κούρδους. Αντιθέτως, ο πληροφοριοδότης των Pentagon Papers Daniel Ellsberg είχε αυτή την περίεργη ανταλλαγή απόψεων με τον νεοσυντηρητικό William Kristol στο C-SPAN, ακριβώς όταν ξεκίνησε ο πόλεμος:

Έλσμπεργκ: Οι Κούρδοι έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι θα προδοθούν και πάλι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τόσες φορές στο παρελθόν. Το θέαμα της προσέλκυσης των Τούρκων σε αυτόν τον πόλεμο... δεν θα μπορούσε να είναι καθησυχαστικό για τους Κούρδους...

Κριστόλ: Είμαι ενάντια στην προδοσία των Κούρδων. Σίγουρα η άποψή σας δεν είναι ότι επειδή τους προδώσαμε στο παρελθόν, θα πρέπει να τους προδώσουμε αυτή τη φορά;

Έλσμπεργκ: Όχι ότι θα έπρεπε, απλά ότι θα το κάνουμε.

Κριστόλ: Δεν θα το κάνουμε. Δεν θα το κάνουμε.

Ο Έλσμπεργκ, φυσικά, είχε δίκιο. Η μεταπολεμική ανεξαρτησία των Κούρδων του Ιράκ έκανε την Τουρκία εξαιρετικά νευρική. Το 2007, οι ΗΠΑ επέτρεψαν στην Τουρκία να διεξάγει έντονη πολεμική εκστρατεία εναντίον Κούρδων του Ιράκ στο εσωτερικό του Ιράκ. Σε αυτό το σημείο, το περιοδικό Weekly Standard του Kristol δήλωνε ότι αυτή η προδοσία ήταν ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να κάνει η Αμερική.
Με την έγκριση του Τραμπ για άλλη μια σφαγή των Κούρδων, η Αμερική είναι τώρα στην προδοσία αριθ. 8. Ό,τι και αν θέλετε να πείτε για τις αμερικανικές ενέργειες, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι είμαστε συνεπείς.

Οι Κούρδοι έχουν μια παλιά, διάσημη παροιμία ότι "δεν έχουν φίλους εκτός από τα βουνά." Τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι αυτό είναι λάθος.


theintercept