Πέμπτη, Νοεμβρίου 21

ΤΟΤΕ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΣΑΝ ΣΩΤΗΡΕΣ ΒΙΑΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΦΑΞΑΝ! ΤΩΡΑ ΜΠΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΠΑΛΙ ΣΑΝ ΣΩΤΗΡΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗ ΓΗ, ΑΛΛΟΙΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΑΠ΄ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ!


  ΜΝΗΜΟΝΙΑ Ή 5η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ   ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΛΗΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Το έναυσμα για την συγγραφή αυτή το πήραμε από τον λυγμό και τον πόνο ενός φίλου και αδελφού δασκάλου.
- Γιατί δεν μαθαίνουν τα παιδιά μας την πραγματική ιστορία;
- Πότε θα την μάθουν, όταν θα μακελεύονται ως αμνοί στους δρόμους και τις πλατείες;
Μας είπε …

- Πάντα οι δυτικές σταυροφορίες δημιουργούν πόνο , θλίψη και εξαθλιωμένους πρόσφυγες, κάτι που βιώνουμε σήμερα. 

- Υπάρχει όμως και η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΗ ΔΕΞΙΑ του ΚΥΡΙΟΥ μας που παρακολουθεί την παράλληλη πορεία των σημερινών « σταυροφόρων της Δύσης» και των « σφαγέων τζιχαντιστών της Μέσης Ανατολής», γιατί όλοι αυτοί τούτες τις ώρες επικεντρώνονται στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ, διότι τους καλεί η ιστορία για τα μεθεόρτια ( να λάβουν την ένδικο μισθαποδοσία των πράξεων τους)

- Δες.. μου είπε ο δάσκαλος …τι έκαναν στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΎΠΟΛΗ το 1204, λες να κάνουν και τα ίδια εδώ;
Και μας παρέθεσε ιστορικές πηγές από αυτές που σήμερα δεν διδάσκουν στα σχολεία μας για τους λόγους που γνωρίζουμε όλοι μας, διότι προτεραιότητα έχουν άλλα.

Αποσπάσματα από το έργο :

Γιάννης Χρονόπουλος 

Κατηγορία: Μεσαιωνική Ιστορία
Ημερομηνία Δημοσίευσης: 25 Απριλίου 2013 

« Οι Βυζαντινοί χρονικογράφοι και ιστορικοί δίνουν συγκλονιστικές και σπαραχτικές μαρτυρίες, αναφορικά με τις τραγικές ώρες που πέρασε η Κωνσταντινούπολη και οι
συμπολίτες τους.

Ο κορυφαίος όλων αυτών είναι ο Νικήτας Χωνιάτης, του οποίου η μνήμη σφραγίστηκε ανεξίτηλα από το χάος, τον όλεθρο και τον πόνο που προκάλεσαν οι σταυροφόροι στην Κωνσταντινούπολη.
Περιγράφει τους σταυροφόρους ως προπομπούς του Αντίχριστου, αντιπρόσωπους και προάγγελους των αθεόφοβων πράξεων του...οι οποίοι δεν σεβάστηκαν τις εκκλησίες και τα ιερά κειμήλια, που φυλάσσονταν μέσα σε αυτές. Ακόμα και ο άρτος και ο οίνος, τα κύρια συστατικά της Θείας Κοινωνίας διασκορπίστηκαν στο έδαφος. 


Αν και η Πλευρά του Κυρίου δεν διαπεράστηκε από λόγχη αυτή την φορά, το αίμα Του χύθηκε στην γη και συνεχίζει…

Τους κατηγορεί ότι ούτε η Αγία Σοφία, η μεγαλοπρεπέστερη εκκλησία της Χριστιανοσύνης δεν γλίτωσε από την καταστροφική μανία τους. Η Άγια Τράπεζα, κατασκευασμένη από ένα κράμα πολύτιμων λίθων, κατακερματίστηκε και διαμοιράστηκε μεταξύ διάφορων στρατιωτών.


 Οι άπληστοι λαφυραγωγοί δεν δίστασαν να φέρουν γαϊδούρια και μουλάρια μέσα στην Αγία Σοφία για να τα φορτώσουν με τα λάφυρα τους, χωρίς να τους ενοχλεί ότι τα ζωντανά βρώμιζαν με τις ακαθαρσίες τους τα μαρμάρινα δάπεδα της εκκλησίας, ενώ μία
δυτική πόρνη χόρευε και τραγουδούσε γύρω από την Άγια Τράπεζα, διασκεδάζοντας Φράγκους στρατιώτες που έτρωγαν και έπιναν χρησιμοποιώντας ιερά σκεύη.

Ένας άλλος Βυζαντινός χρονικογράφος, ο Νικόλαος Μεσαρίτης, που έζησε και αυτός τα γεγονότα από κοντά, προσθέτει: Πολεμοχαρείς ξιφομάχοι, αποπνέοντας φόνο, σιδερόφρακτοι λογχοφόροι και σπαθοφόροι, τοξότες και ιππείς, κομπάζοντας, γαβγίζοντας σαν τον Κέρβερο και ξεφυσώντας σαν τον Χάρο, λεηλατούσαν τα ιερά μέρη, ποδοπατούσαν και κατέστρεφαν ιερά αντικείμενα, ρίχνοντας στο δάπεδο τις ιερές εικόνες του Χριστού και της Θεοτόκου και όλων των αγίων που υμνούν τον Κύριο στην αιωνιότητα.

Όμως η λεηλασία θησαυρών και περιουσίων δεν ήταν η χειρότερη συμφορά που έπεσε στους ανυπεράσπιστους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης. Η ίδια τους η ζωή, τιμή και
αξιοπρέπεια υπέφεραν ανεπανόρθωτα.

Ο Νικόλαος Μεσαρίτης γράφει, μην μπορώντας να
συγκρατήσει τον τρόμο και την οργή του: στήθη γυναικών ψάχνονταν με την προσδοκία να ανακαλύψουν κρυμμένα γυναικεία στολίδια ή χρυσό, έλυναν τα μαλλιά τους και
αφαιρούσαν τα καλύμματα των κεφαλών τους και τις έσερναν στο έδαφος από τα μαλλιά.

Θρήνος, οιμωγές και κραυγές θλίψης και πόνου αντηχούσαν παντού. Απρέπεια και προσβολές της δημοσίας αιδούς διεπράχθησαν. 


Έσφαξαν παιδιά, σκότωσαν συνετές
δέσποινες, ξεγύμνωσαν μεγάλες σε ηλικία γυναίκες. Βασάνισαν μοναχούς, χτυπώντας τους με τις γροθιές τους στο πρόσωπο και κλωτσώντας τους στο στομάχι, ενώ τους μαστίγωναν χωρίς έλεος. 


Έχυσαν αίμα πάνω στις Άγιες Τράπεζες, και σε κάθε μία από αυτές, τα μέρη όπου ο Αμνός του Κυρίου θυσιάστηκε για τη σωτηρία του κόσμου, πολλοί σύρθηκαν σαν πρόβατα και αποκεφαλίστηκαν, και πάνω στους άγιους τάφους, οι πανάθλιοι και αχρείοι σκότωναν τους αθώους...χωρίζοντας τα παιδιά από τις μητέρες τους και τις μητέρες από τα παιδιά τους, διαπράττοντας ασέβειες και αίσχη σε μοναχές μέσα στις εκκλησίες, χωρίς να έχουν φόβο για την οργή του Θεού ή την εκδίκηση των ανθρώπων.

Όλες οι βυζαντινές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν με οδύνη ότι μαινόμενοι σταυροφόροι βίασαν ή επιτέθηκαν σε ανυπεράσπιστες γυναίκες, ανεξαρτήτως ηλικίας, αν ήταν άγαμες ή παντρεμένες. Σε μία περίπτωση, ο Νικήτας Χωνιάτης έσωσε μία νεαρή κοπέλα από βέβαιο βιασμό, δείχνοντας μεγάλο κουράγιο και αποφασιστικότητα, με κίνδυνο της ζωής του.


Ένας στρατιώτης είχε αρπάξει την άμοιρη κοπέλα και τη τραβούσε προς ένα σημείο για να τη βιάσει. Ο πατέρας της, ένας ανήμπορος γέρος, παρακάλεσε τον Νικήτα Χωνιάτη να την σώσει από τα χέρια του επίδοξου βιαστή της.


 Ο Νικήτας Χωνιάτης κατεδίωξε τον άντρα αυτόν και προσέγγισε κάποιους στρατιώτες, απαιτώντας να σεβαστούν τους όρκους που πήραν πριν αρχίσει η πολιορκία για επίδειξη σεβασμού στην τιμή των γυναικών. Τους υπενθύμισε ότι και αυτοί είχαν συζύγους και κόρες και έκανε έκκληση στην αγάπη τους στον Χριστό για να δείξουν έλεος και να επέμβουν. 


Οι απελπισμένες εκκλήσεις του μαλάκωσαν τις καρδιές των σκληροτράχηλων στρατιωτών, οι οποίοι υποχρέωσαν τον συμπολεμιστή τους να αφήσει την κοπέλα ελεύθερη.


Ο ίδιος ο Νικήτας Χωνιάτης και η οικογένεια του στάθηκαν τυχεροί. Ο Βυζαντινός ιστορικός είχε προσφέρει άσυλο στην οικογένεια ενός Ενετού εμπόρου κατά την περίοδο που εκδιώχθηκαν οι Δυτικοί από την Κωνσταντινούπολη.


 Όταν οι σταυροφόροι κατέλαβαν την πόλη, διέμενε μαζί με φίλους του σε μια μικρή κατοικία κοντά στην Αγία Σοφία, καθώς η κύρια οικία του είχε καεί κατά τη δεύτερη πυρκαγιά. Όμως αρκετοί στρατιώτες, διψασμένοι για λάφυρα, έστρεψαν την προσοχή τους προς την νέα κατοικία του Χωνιάτη. 


Τότε, ο Ενετός έμπορος, που είχε προστατευθεί πρότερα από τον Νικήτα Χωνιάτη, τον συμβούλευσε να φορέσει μία στολή στρατιώτη, ώστε να ξεγελάει τους Δυτικούς στρατιώτες και να τους κρατάει μακριά από το οίκημα. Αυτή η τακτική δεν απέδωσε για πολύ, καθώς στο τέλος οι Φράγκοι στρατιώτες, άπληστοι για λάφυρα, αγνόησαν τις υποδείξεις του Νικήτα Χωνιάτη και εισήλθαν στο κτίριο. 


Ήταν πλέον φανερό ότι το μέρος αυτό δεν ήταν ασφαλές για τους ενοίκους του. Ο Ενετός φίλος του Χωνιάτη τον παραίνεσε να διαφύγει από την πόλη, προκειμένου να σώσει τη ζωή και την τιμή του καθώς και της εγκύου γυναίκας του και των κορών του. 


Το σχέδιο διαφυγής ήταν το ακόλουθο: Όλοι οι άντρες φόρεσαν δέρματα ή κουρέλια και άφησαν τον Ενετό προστάτη τους να τους οδηγήσει μέχρι μία από τις πύλες εξόδου της Κωνσταντινούπολης σαν να ήταν αιχμάλωτοί του.

Οι γυναίκες και τα κορίτσια μουτζούρωσαν τα πρόσωπα τους για να φαίνεται ότι ανήκουν στη φτωχότερη τάξη και να μην δείχνουν ελκυστικές.

Ούτε οι νεκροί γλίτωσαν από την δίψα των σταυροφόρων για πλούτη. Όπως μας πληροφορεί με θλίψη ο Νικήτας Χωνιάτης, άνοιξαν ακόμα και τους τάφους των βυζαντινών
αυτοκρατόρων που βρίσκονταν στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, ελπίζοντας να ανακαλύψουν χρυσό, κοσμήματα και πολύτιμους λίθους.»

« Μια ομάδα κληρικών και μοναχών, φέροντας σταυρούς και ευαγγέλια τους ικέτευσε να τους χαρίσουν τη ζωή, αλλά οι Φράγκοι δεν έδωσαν καμία προσοχή στις παρακλήσεις τους. Τους έσφαξαν όλους και λεηλάτησαν την εκκλησία. Κάθισαν μια πόρνη στο θρόνο του Πατριάρχη, η οποία τραγουδούσε άσεμνα τραγούδια, ενώ μεθυσμένοιστρατιώτες βίαζαν τις Ελληνίδες μοναχές στα γύρω μοναστήρια.»

« Την Δευτέρα του Πάσχα συγκεντρώθηκαν όλα τα λάφυρα σε τρεις εκκλησίες, οι οποίες είχαν οριστεί ως χώροι αποθήκευσης και φύλαξης της λείας. Δέκα Φράγκοι και δέκα Ενετοί στρατιώτες φύλασσαν τα λάφυρα.

Συνεχώς κατέφταναν άμαξες, βαρυφορτωμένες με χρυσό, ασήμι, μεταξωτά, πολύτιμους λίθους και βαρύτιμα αντικείμενα. Ο Ροβέρτος του Κλάρι δεν μπορούσε να κρύψει τον θαυμασμό του για το θέαμα, γράφοντας

Ποτέ ξανά στον κόσμο δεν έχει κατακτηθεί τόση μεγάλη και πλούσια λεία, ούτε καν στα χρόνια του Μεγάλου Αλέξάνδρου ή του Καρλομάγνου. 


Ούτε νομίζω ότι οι σαράντα πιο πλούσιες πόλεις της ανθρωπότητας είναι τόσο πλούσιες όσο η Κωνσταντινούπολη;. Ο Βαλδουίνος της
Φλάνδρας πρόσθεσε τόσα πλούτη δεν κατέχει όλος ο Λατινικός κόσμος μαζί.»

«Ο αντίκτυπος της λεηλασίας ήταν τέτοιος ανάμεσα στους Βυζαντινούς, ώστε οδήγησε έναν εκ των κορυφαίων ορθόδοξων θεολόγων τους, τον Κωνσταντίνο Στίλβη, επίσκοπο της
Κυζίκου, να δημοσιεύσει το 1213 μία προκήρυξη ενάντια στην Καθολική Εκκλησία, η οποία συμπεριλάμβανε μία μεγάλη λίστα με όσα ανοσιουργήματα και εγκλήματα διέπραξαν οι
σταυροφόροι κατά τη διάρκεια εκείνων των σκοτεινών γεγονότων. 


Τους κατηγορούσε ως αναξιόπιστους και προδοτικούς, αφού ο πάπας είχε το δικαίωμα να τους απαλλάσσει από τους όρκους τους όταν διεκδικούσαν την εξουσία...;

Το χάσμα μεταξύ Βυζαντινών και Δυτικών έγινε οριστικό και δεν γεφυρώθηκε ποτέ, παρά τις μονομερείς, φιλότιμες
προσπάθειες κάποιων Βυζαντινών αυτοκρατόρων της δυναστείας των Παλαιολόγων κατά την τελευταία περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας»

« Βρε δάσκαλε του λέω μιας και μας μίλησες για σταυροφόρους και τα αίσχη που έκαναν στην ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ, μας θύμισες τον Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό που σήμερα είναι επίκαιρος και θα είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά.» 


Απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα του Γέροντα που προκαλούν αλλεργικό σοκ στους νεοποχίτες.


- « Θα επέμβει η Δικαιοσύνη του ΘΕΟΥ να ξεριζώσει τους αιτίους της Παγκοσμίου Διαστροφής , οπουδήποτε και αν βρίσκονται και αν έχουν ισχύν και λέγονται δυνατοί και μεγάλοι. 

- Θα επαναφέρει την ισορροπία , θα μιλήσουν τα αίματα των πατέρων μας και ειδικά των προγόνων μας. 

- Ελληνικό αίμα μόνο, 11 εκατομμύρια Έλληνες εμαρτύρησαν τους τρεις πρώτους αιώνες, όταν η σιδερόφρακτη ρωμαική αυτοκρατορία κρατούσε τα ηνία. 

- Το Ελληνικό αίμα που χύθηκε τότε θα πνίξει τους κανίβαλους αυτούς που λέγονται σήμερα μεγάλοι. 

- το Βυζάντιο το έχει ξεριζώσει το Βατικανό και το παρέδωσε στους τούρκους. 

- Τώρα οι επαίσχυντοι απόγονοι των προγόνων τους που λέγονται Ευρωπαίοι θα τους μαζέψει η Οργή του ΘΕΟΥ και δεν θα γυρίσει κανένας  πίσω να πει τι έπαθα. 

- Τότε θα αρχίσει αυτός ο ανακατεμός όλος.  

- Θα ξεριζωθεί όλη η ΠΟΛΗ η παλαιά, θα μείνει μόνο η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. 

- ΚΑΙ τότε θα αρχίσει ο ανακαινισμός ,θα επιστρέψουμε πίσω στις βάσεις μας. 

- Η Ελλάδα θα φτωχύνει πολύ αλλά μετά θα κινηθεί. 

- Δεν θα μείνομεν εδώ θα επιστρέψουμε στις βάσεις μας πάλι. 
Ο Πόντος , η Καππαδοκία, η Μικρά Ασία , η Βιθυνία όλα αυτά δικά μας  είναι. 
- Αυτές είναι οι ρίζες των προγόνων μας. 

- Έτσι σας είπα αυτά να πάρετε μια εικόνα. 

- Μετά θα αναστηθεί η φυλή μας πάλι. 

- Επανέρχεται πάλι η Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα του Βυζαντίου και της Ευρώπης. 

- Θα αποκτήσουμε πάλι πίσω τα δικά μας τον Πόντο , την Καππαδοκία , την Μικρά Ασία. 
- Όλα αυτά θα επανέλθουν. 

- Αλλά δεν μας αφορούν αυτά , εκείνο που μας αφορά είναι ο ΟΥΡΑΝΟΣ, εκεί θα πάμε. 

- Μας κάνει μια παρηγοριά ο ΘΕΟΣ ότι θα είναι μαζί μας.   

- Όλα αυτά είναι μια παρηγοριά για να μας παρηγορήσουν τα αίματα των μαρτύρων μας και τα κλάματα των προγόνων μας τώρα. 

- Θα μας κάνει αυτήν την Δωρεά ο ΘΕΟΣ, να συντρίψει όλους τους παγκοσμίους παλιανθρώπους που ανακατεύουν την κοινωνία και δι αυτού να εξυγιάνει την κοινωνία και να επανέλθουμε εκεί που ήταν ακριβώς.» ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ ο Βατοπαιδινός 


1204 μ.χ DEVASTATIO CONSTANTINOPOLITANA ο όλεθρος της ΠΟΛΙΣ.

2019 μ.χ DEVASTATIO DE LA GRECIA δεν θα προλάβει να γίνει.

Και ξέρετε γιατί ;

Διότι ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ δεν βγάζει ψεύτες τους ΑΓΙΟΥΣ του
Και δεν είναι μόνο τα λεγόμενα του Γέροντα Ιωσήφ
- Είναι βρε δάσκαλε και ΑΥΤΟΣ ο άγνωστος ΔΙΚΑΙΟΣ και ΦΙΛΟΣ του ΘΕΟΥ που ζει αναμεταξύ μας ..ξυπνάει για να μας ξυπνήσει.


ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας