Παρασκευή, Νοεμβρίου 8

Φθινόπωρο--Εκδόσεις Οσελότος

Φθινόπωρο ήταν θυμάμαι και τότε...  Από εκείνα τα φθινόπωρα που περπατάς στους δρόμους και σε κάθε σου βήμα ακούς το τρίξιμο των φύλλων κάτω από τα παπούτσια σου, κάτι σαν κραυγή πόνου, απόηχος αναμνήσεων..Φθινόπωρο...
σκηνικό μελαγχολίας, η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη, οι πρώτες σταγόνες βροχής πέφτουν στο πρόσωπό σου και γίνονται ένα με τα δάκρυα όταν οι θύμησες κατακλύζουν όλο σου το είναι....Στη ψυχή σου έντονη η μυρωδιά της νοσταλγίας για κάτι που πέρασε κι έφυγε αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια..προκαλώντας συναισθήματα μοναξιάς ενός ατέλειωτου φθινοπώρου..
Φθινόπωρο, και οι θύμησες σε μια συνεχόμενη πάλη ψυχής, μέσα σου όλα μιλούν, και όλα σωπαίνουν....

Μαρίζα Τσιτμή