... κάποτε ήμασταν γεμάτοι όνειρα...
... κάποτε κοιτάζαμε τ' αστέρια κι ονειρευόμασταν...
Σήμερα, είμαστε όλοι μουτρωμένοι... οργισμένοι... σαν μια γκρίζα ζωγραφιά...
Έχουμε ανάγκη για λίγη ζεστασιά... μια ανθρώπινη επαφή, βρε παιδί μου...
... έχουμε ανάγκη να βγούμε στο δρόμο και να σταθούμε γερά στα πόδια μας, χωρίς κανένα φόβο...
Σήμερα, έχουμε ανάγκη απ' το γέλιο...
Καλό βράδυ... καλό ξημέρωμα σε όλους...
Καλλιόπη
τα βίντεο εδώ... εδώ... κι εδώ...
η ταινία, εδώ...
https://attikanea.blogspot.com/2019/12/3_4.html