Σάββατο, Δεκεμβρίου 7

«Θηλιά» στον ΕΦΚΑ από το ΣτΕ για τα νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές

«Θηλιά» στον ΕΦΚΑ από το ΣτΕ για τα νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές
Την  εικόνα «εγκατάλειψης» που παρουσιάζουν τα δημόσια νοσοκομεία, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, λόγω του ασφυκτικού περιορισμού των δαπανών για την υγεία, καλείται να πληρώσει ο ΕΦΚΑ.             
Με απόφαση του Συμβουλίου  της Επικρατείας, αναγνωρίζεται πως το κόστος των δαπανών των ασφαλισμένων, οι οποίοι αναγκάζονται να απευθυνθούν στα ιδιωτικά νοσοκομεία είτε
για να νοσηλευτούν, είτε για να υποβληθούν σε πανάκριβες εξετάσεις που  δεν μπορούν να γίνουν από το δημόσιο σύστημα υγείας, βαρύνει τον ΕΦΚΑ, ως ασφαλιστικό φορέα τους.
Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικρατείας, ο ΕΦΚΑ οφείλει να καταβάλει στους  ασφαλισμένους του όλο το ποσό της νοσοκομειακής περίθαλψης που καταβάλουν  σε ιδιωτικές νοσοκομειακές μονάδες οι οποίες δεν είναι συμβεβλημένες με τον ασφαλιστικό φορέα για επείγοντα περιστατικά, όταν στα δημόσια νοσοκομεία ή κλινικές δεν βρέθηκε  κρεβάτι ή δεν υπήρχαν οι απαραίτητες σύγχρονες μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας ή δεν λειτουργούσαν τα ιατρικά μηχανήματα για την περίθαλψη  ασθενών, αποφάνθηκε το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Αφορμή για την απόφαση αυτή ήταν προσφυγή ασφαλισμένου  ο οποίος χρειάστηκε να πληρώσει πάνω από 24.000 ευρώ για να μπει σε θερμοκοιτίδα το βρέφος που έφερε στη ζωή η σύζυγός του,  καθώς ήταν πρόωρο. Συγκεκριμένα, η  γυναίκα  η οποία διένυε την 25η εβδομάδα κύησης(6ο μήνα),  το Μάιο του 2004 εισήλθε εκτάκτως σε μαιευτήριο λόγω ρήξης θυλακίου. Δύο μέρες μετά γέννησε ένα αγοράκι, το οποίο εισήχθη σε μονάδα εντατικής παρακολούθησης νεογνών, λόγω προωρότητας σε ιδιωτικό μαιευτήριο. Το μωρό, δύο μήνες περίπου μετά, εξήλθε από την εν λόγω ιδιωτική  μονάδα, όταν βρέθηκε κενή θερμοκοιτίδα  στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», όπου και τότε διεκομίσθη.
Το σύνολο των νοσηλίων του μωρού στην ιδιωτική μονάδα από 24.5. έως 29.6.2004, ανήλθαν σε 24.370 ευρώ, καθώς αντιμετώπιζε προωρότητα, αναπνευστική ανεπάρκεια και μετεωρισμό κοιλίας.
Ο ασφαλιστικός φορέας, δέχθηκε μεν ότι επρόκειτο για επείγον περιστατικό, αλλά  αρνήθηκε να καταβάλλει όλο το ποσό  των 24.370 ευρώ. Επικαλούμενος το τιμολόγιο της ισχύουσας κρατικής διατίμησης για τα νοσήλια σε ιδιωτικά θεραπευτήρια του εσωτερικού ενέκρινε στον ασφαλισμένο μόνο το ποσό των 8.599 ευρώ για την δαπάνη νοσηλείας.
Παρά την ένσταση του πατέρα προκειμένου να του δοθεί και το υπόλοιπο ποσό που είχε καταβάλλει, ο ασφαλιστικός φορέας του επέστρεψε  ακόμη  5.500 ευρώ. Τότε ο σφαλισμένος άσκησε νέα προσφυγή ζητώντας τα υπόλοιπα 10.278 ευρώ που είχε καταβάλλει, χωρίς αυτή να ευδοκιμήσει.
Έτσι, ο ασφαλισμένος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και  το Συμβούλιο της Επικρατείας τον δικαίωσε, κρίνοντας ότι ο ασφαλιστικός φορέας «υποχρεούται να παρέχει στους ασφαλισμένους του νοσοκομειακή περίθαλψη και όταν αδυνατεί αντικειμενικά προς τούτο, οφείλει να καταβάλει το σύνολο των δαπανών, στις οποίες αυτοί (σ.σ.: ασφαλισμένοι) υποβλήθηκαν εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του και όχι να καταβάλει μόνο το ποσό της κρατικής διατίμησης».