Καλοκαίρι, βιαστικό πέταγμα πουλιών σε μαβιά μονοπάτια ηλιοβασιλέματος... Απομεσήμερο τ' Αυγούστου... κι οι ώρες τρέχουν ξυπόλητες σαν αλαφιασμένες πατώντας πάνω σε ανεξίτηλες πληγές.... υφαίνοντας ένα πλέγμα από εικόνες, ήχους, μυρωδιές που ξυπνούν
επώδυνες αναμνήσεις....
Το ρολόι δεν έπαψε να μετράει δευτερόλεπτα ...πως πέρασε η ώρα....πως πέρασαν τα χρόνια....
Μαρίζα Τσιτμή