ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ, ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΔΥΝΗΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ!
✝ ✝ ✝
Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος
Πολὺ βασικὸ παιδιά Μου καλὰ ἡ μακροθυμία (ἀπὸ προηγούμενο Λόγο τοῦ Κυρίου, ἀρ. 26), ἀλλὰ μετὰ ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὁμοθυμία. Ξέρετε τί εἶναι αὐτό;
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ ἀγαθὸ καὶ τὸ καλὸ θὰ φωτίζει κάθε ἕνα τέκνο Μου ἐκεῖ, θὰ φωτίζει τὸ νοητικό του καὶ τὸ ψυχικό του καὶ θὰ ἔχει τὴν ἴδια γνώμη μὲ τὸν διπλανό του.
Ξέρετε τί εὐφορία; Ξέρετε τί ἀγαπία; Ξέρετε τί ἀγαστία θὰ εἶναι αὐτή; Δὲν περιγράφεται αὐτό, δὲν μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε τί σημαίνει ὁμοθυμία!
Ἐξέλειπε ἐτοῦτο τὸν καιρό, ὄχι μόνο ἐτοῦτο τὸν καιρὸ ἀλλὰ ἀπὸ χρόνια πολλά, χρόνια πολλά, δὲν ὑπάρχει πιά!
Τὰ πρῶτα χρόνια τὰ Χριστιανικὰ ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ὁμοθυμία γιατί εἶχαν φωτιστεῖ οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν ὁμιλία ποὺ εἶχε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο καὶ τὸ Ἀγαθὸ καὶ τὸ μοίραζε ἀφειδῶς στὸν ἴδιο τὸν λαό.
Ὅλοι ἦταν εὐχαριστημένοι καὶ ὅλοι ἦταν ἀγαπημένοι ἀλλὰ ἔτσι θὰ γίνει καὶ ἐτούτη τὴ φορὰ καὶ ἀκόμα περισσότερο καλά Μου παιδιά.
Ὁμοθυμία, ὁμοθυμία, μεγάλη τοῦ Χριστοῦ ἡ εὐλογία, μεγάλη τοῦ Χριστοῦ ἡ εὐλογία, ἔρχεται ἡ ὁμοθυμία μετὰ τὴν μακροθυμία. Θὰ τὸ δεῖτε αὐτό, θὰ τὸ δεῖτε.
Ὤ! καὶ τί θὰ εἶναι αὐτό, δὲν περιγράφεται, δὲν μπορῶ νὰ σᾶς τὸ περιγράψω ἐτοῦτο τὸ λεπτὸ γιατί ὅτι καὶ νὰ πῶ θὰ εἶναι λίγο αὐτό.
Ξέρετε τί εἶναι νὰ ἔχετε ἀπόλυτη ἠρεμία ἀλλὰ καὶ ἀπόλυτη ἐπικοινωνία καὶ συμφωνία μὲ τὸν διπλανό σας, μὲ τὸν ἀδελφό σας, γιατί δὲν θὰ ὑπάρχει πλέον ἐχθρός σας, θὰ ὑπάρχει ὁ διπλανός σας, ὁ ἀδελφός σας, ὅ,τι σημαίνει αὐτὸς ὁ ἀδελφός, εἴτε γονιὸς εἶναι αὐτός, εἴτε φίλος μακρινός, εἴτε πρώην ἐχθρός.
Ὅλοι θὰ ἔχουν τὴν ἴδια γνώμη μέσα εἰς τὴν καρδία καὶ δὲν θὰ ὑπάρχει καμία ἀνησυχία.
Δὲν θὰ ὑπάρχουν τὰ θηρία, δὲν θὰ ὑπάρχουν αὐτὰ τὰ θηρία τὰ ὁποῖα νὰ φέρνουν τὴν ἀνησυχία καὶ νὰ φέρνουν καὶ τὴν φοβία, ἀλλὰ θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ὁμοθυμία ἡ ὁποία ἑρμηνεύεται καὶ σὲ ἀπόλυτο ἐμπιστοσύνη, ἀλλὰ καὶ σὲ ἀπόλυτο ἀγαθοσύνη.
Ἀγαθοσύνη ἀπερίγραπτη ὅπως ἔχει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀληθινὸς Θεός. Νὰ φτάσετε σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση.
Ἐγὼ θὰ εὐχαριστηθῶ τόσο πολὺ ποὺ δὲν μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε, ἀλλὰ πιστεύω ὅτι θὰ πλησιάσετε αὐτὴν καὶ τότε Ἐγὼ πραγματικὰ θὰ Εἶμαι, ὡς Πλαστουργός, ἀπόλυτα ἱκανοποιημένος ὅτι ἐπέτυχα τὸν δικό Μου τὸν σκοπό.
Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς μακροθυμίας, ἡ ὁμοθυμία, εἶναι ἀποτέλεσμα ἐξαιρετικὸ καὶ πολὺ καλό, ἐπαναλαμβάνω καὶ πάλι, τῆς μακροθυμίας, εἶναι μεγάλη εὐλογία.
Δὲν μπορῶ καὶ πάλι νὰ σᾶς τὸ περιγράψω πὼς θὰ εἶναι αὐτό, πὼς θὰ εἶναι αὐτὸ καθὼς εἶπε καὶ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅτι θὰ ζήσει “ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί”. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ζήσει ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί;
Ὁ λύκος ἔχει ἄλλα στὸ μυαλό του καὶ ἄλλο στὴν ἁρπακτικότητά του. Τὸ ἀρνὶ εἶναι τόσο μαλακούλι, εἶναι τόσο ἡμερούλι, ἔχει καμία σχέση ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί; Πῶς θὰ ζήσει ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνὶ μαζὶ ἐὰν δὲν συγκλίνουν, ἐὰν δὲν ἀλλάξουν, ἐὰν δὲν συμφιλιωθοῦν καὶ στὴ μέση αὐτῶν νὰ μπεῖ μόνον ἡ ἀγάπη ἡ καλὴ ἡ ὁποία ὅλα τὰ ἄσχημα θὰ ἐξουδετερώσει καὶ ὅοολα θὰ τὰ ἐξημερώσει;
Γιὰ πάρετε αὐτὸ τὸ παράδειγμα· ἔτσι εἴσαστε καὶ οἱ ἄνθρωποι σὰν τοὺς λύκους μὲ τὰ ἀρνιὰ τώρα, μόνο ποὺ οἱ λύκοι εἶναι πολλοὶ καὶ ἀρνάκια εἶναι λιγοστά. Τότε τὰ ἀρνάκια θὰ αὐξηθοῦνε, οἱ λύκοι θὰ ἐλαττωθοῦνε, ἀλλὰ καὶ οἱ λύκοι πλέον δὲν θὰ εἶναι οἱ κακοί, οἱ μοχθηροί, οἱ ἁρπαγεῖς, θὰ εἶναι οἱ πραεῖς, καὶ τότε θὰ εἶναι ἄλλη ἡ ζωή.
Θὰ εἶναι ἄλλη ἡ ζωή, θὰ εἶναι τόσο τρυφερή, τόσο ἁπαλή, τόσο ἤηηρεμη, ἤρεμη, ἤρεμη, δὲν μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε πὼς θὰ εἶναι ἡ κατάσταση αὐτή. Δὲν μπορῶ νὰ σᾶς ἐξηγήσω ἐτούτη τὴ στιγμή, θὰ εἶναι τὸ κάτι ἄλλο, δὲν τὸ ἔχετε ζήσει στὴ δική σας τὴ ζωή.
Τὸ Ἔζησα, σᾶς εἶπα, ὅταν ᾖρθα εἰς τὴν γῆ, ἐκεῖνον τὸν πρῶτον τὸν καιρό, καὶ σιγὰ-σιγὰ ἐξαφανίστηκε αὐτό, λιγόστεψε, λιγόστεψε, λιγόστεψε καὶ δυστυχῶς ἐξαφανίστηκε αὐτό. Τὸ ἔχουν μόνον βέβαια ἀνὰ τοὺς αἰῶνες οἱ Ἅγιοι, οἱ Δίκαιοι, οἱ Μάρτυρες ποὺ ἔδωσαν τὴν ζωή τους καὶ τὴ βιωτή τους γιὰ τὸν ἴδιο τὸν Λυτρωτή τους.
Μόνον αὐτοὶ ὑπῆρξαν καὶ εἶχαν τὴν ἰδιότητα αὐτή, ὅμως πόσοι ἦταν αὐτοὶ ἐμπρὸς σε ὅλο τὸν πληθυσμὸ τῆς γῆς; Ἀναλογιστεῖτε ἕνα ποσοστό, σᾶς Λέγω ὅτι εἶναι πολὺ μικρὸ αὐτὸ τὸ ποσοστό ἀναλογικὰ μὲ τὸ ὅλικό.
Γιὰ φανταστεῖτε ὅλη ἡ κοινωνία νὰ ζεῖ μὲ αὐτὴ τὴν εὐχαριστία καὶ μὲ αὐτὴ τὴν ὁμοθυμία! Αὐτὴ θὰ εἶναι, ὄχι μεγάλη εὐλογία ἀλλὰ θὰ εἶναι ἡ μεγάλη πανοπλία ποὺ θὰ ἔχει κάθε ἄνθρωπος γιὰ νὰ πολεμάει τὸ κακὸ ἀλλὰ δὲν θὰ χρειάζεται νὰ τὴν χρησιμοποιεῖ ἀφοῦ δὲν θὰ ὑπάρχει πιὰ αὐτό.
Θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ καλοσύνη, ὁ ἕνας θὰ ἀγκαλιάζει τὸν ἄλλον τρυφερά, ὄχι μόνον τὸ κορμί του ἀλλὰ κυρίως τὴν ψυχή του. Θὰ ἀγκαλιάζει καὶ θὰ ἀγαπᾷ τὸ ἐσωτερικό του, καὶ τότε θὰ εἶναι ὅπως ἀκριβῶς γινόταν τὸν πρῶτο τὸν καιρὸ ὅταν τὰ ἐποίησα Ἐγώ ὁ Δημιουργός, ὁ ἀληθινὸς Θεός.
Ἐποίησα ὅλα αὐτὰ καὶ ἦταν τόσο τρυφερὰ καὶ τόσο ἀγαπητικά. Αὐτὸ σημαίνει ἡ ὁμοθυμία, ἀγαπία, νὰ εἶναι ὅλα ἀγαπητικά, νὰ εἶναι ὅλα ἤρεμα καὶ ἐξαιρετικὰ γλυκά.
Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Θεῷ Δόξα
Ἐρημίτης
http://oimos-athina.blogspot.com
✝ ✝ ✝
Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος
Πολὺ βασικὸ παιδιά Μου καλὰ ἡ μακροθυμία (ἀπὸ προηγούμενο Λόγο τοῦ Κυρίου, ἀρ. 26), ἀλλὰ μετὰ ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὁμοθυμία. Ξέρετε τί εἶναι αὐτό;
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ ἀγαθὸ καὶ τὸ καλὸ θὰ φωτίζει κάθε ἕνα τέκνο Μου ἐκεῖ, θὰ φωτίζει τὸ νοητικό του καὶ τὸ ψυχικό του καὶ θὰ ἔχει τὴν ἴδια γνώμη μὲ τὸν διπλανό του.
Ἐξέλειπε ἐτοῦτο τὸν καιρό, ὄχι μόνο ἐτοῦτο τὸν καιρὸ ἀλλὰ ἀπὸ χρόνια πολλά, χρόνια πολλά, δὲν ὑπάρχει πιά!
Τὰ πρῶτα χρόνια τὰ Χριστιανικὰ ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ὁμοθυμία γιατί εἶχαν φωτιστεῖ οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τὴν ὁμιλία ποὺ εἶχε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο καὶ τὸ Ἀγαθὸ καὶ τὸ μοίραζε ἀφειδῶς στὸν ἴδιο τὸν λαό.
Ὅλοι ἦταν εὐχαριστημένοι καὶ ὅλοι ἦταν ἀγαπημένοι ἀλλὰ ἔτσι θὰ γίνει καὶ ἐτούτη τὴ φορὰ καὶ ἀκόμα περισσότερο καλά Μου παιδιά.
Ὁμοθυμία, ὁμοθυμία, μεγάλη τοῦ Χριστοῦ ἡ εὐλογία, μεγάλη τοῦ Χριστοῦ ἡ εὐλογία, ἔρχεται ἡ ὁμοθυμία μετὰ τὴν μακροθυμία. Θὰ τὸ δεῖτε αὐτό, θὰ τὸ δεῖτε.
Ὤ! καὶ τί θὰ εἶναι αὐτό, δὲν περιγράφεται, δὲν μπορῶ νὰ σᾶς τὸ περιγράψω ἐτοῦτο τὸ λεπτὸ γιατί ὅτι καὶ νὰ πῶ θὰ εἶναι λίγο αὐτό.
Ξέρετε τί εἶναι νὰ ἔχετε ἀπόλυτη ἠρεμία ἀλλὰ καὶ ἀπόλυτη ἐπικοινωνία καὶ συμφωνία μὲ τὸν διπλανό σας, μὲ τὸν ἀδελφό σας, γιατί δὲν θὰ ὑπάρχει πλέον ἐχθρός σας, θὰ ὑπάρχει ὁ διπλανός σας, ὁ ἀδελφός σας, ὅ,τι σημαίνει αὐτὸς ὁ ἀδελφός, εἴτε γονιὸς εἶναι αὐτός, εἴτε φίλος μακρινός, εἴτε πρώην ἐχθρός.
Ὅλοι θὰ ἔχουν τὴν ἴδια γνώμη μέσα εἰς τὴν καρδία καὶ δὲν θὰ ὑπάρχει καμία ἀνησυχία.
Δὲν θὰ ὑπάρχουν τὰ θηρία, δὲν θὰ ὑπάρχουν αὐτὰ τὰ θηρία τὰ ὁποῖα νὰ φέρνουν τὴν ἀνησυχία καὶ νὰ φέρνουν καὶ τὴν φοβία, ἀλλὰ θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ὁμοθυμία ἡ ὁποία ἑρμηνεύεται καὶ σὲ ἀπόλυτο ἐμπιστοσύνη, ἀλλὰ καὶ σὲ ἀπόλυτο ἀγαθοσύνη.
Ἀγαθοσύνη ἀπερίγραπτη ὅπως ἔχει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀληθινὸς Θεός. Νὰ φτάσετε σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση.
Ἐγὼ θὰ εὐχαριστηθῶ τόσο πολὺ ποὺ δὲν μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε, ἀλλὰ πιστεύω ὅτι θὰ πλησιάσετε αὐτὴν καὶ τότε Ἐγὼ πραγματικὰ θὰ Εἶμαι, ὡς Πλαστουργός, ἀπόλυτα ἱκανοποιημένος ὅτι ἐπέτυχα τὸν δικό Μου τὸν σκοπό.
Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς μακροθυμίας, ἡ ὁμοθυμία, εἶναι ἀποτέλεσμα ἐξαιρετικὸ καὶ πολὺ καλό, ἐπαναλαμβάνω καὶ πάλι, τῆς μακροθυμίας, εἶναι μεγάλη εὐλογία.
Δὲν μπορῶ καὶ πάλι νὰ σᾶς τὸ περιγράψω πὼς θὰ εἶναι αὐτό, πὼς θὰ εἶναι αὐτὸ καθὼς εἶπε καὶ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅτι θὰ ζήσει “ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί”. Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ζήσει ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί;
Ὁ λύκος ἔχει ἄλλα στὸ μυαλό του καὶ ἄλλο στὴν ἁρπακτικότητά του. Τὸ ἀρνὶ εἶναι τόσο μαλακούλι, εἶναι τόσο ἡμερούλι, ἔχει καμία σχέση ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνί; Πῶς θὰ ζήσει ὁ λύκος μὲ τὸ ἀρνὶ μαζὶ ἐὰν δὲν συγκλίνουν, ἐὰν δὲν ἀλλάξουν, ἐὰν δὲν συμφιλιωθοῦν καὶ στὴ μέση αὐτῶν νὰ μπεῖ μόνον ἡ ἀγάπη ἡ καλὴ ἡ ὁποία ὅλα τὰ ἄσχημα θὰ ἐξουδετερώσει καὶ ὅοολα θὰ τὰ ἐξημερώσει;
Γιὰ πάρετε αὐτὸ τὸ παράδειγμα· ἔτσι εἴσαστε καὶ οἱ ἄνθρωποι σὰν τοὺς λύκους μὲ τὰ ἀρνιὰ τώρα, μόνο ποὺ οἱ λύκοι εἶναι πολλοὶ καὶ ἀρνάκια εἶναι λιγοστά. Τότε τὰ ἀρνάκια θὰ αὐξηθοῦνε, οἱ λύκοι θὰ ἐλαττωθοῦνε, ἀλλὰ καὶ οἱ λύκοι πλέον δὲν θὰ εἶναι οἱ κακοί, οἱ μοχθηροί, οἱ ἁρπαγεῖς, θὰ εἶναι οἱ πραεῖς, καὶ τότε θὰ εἶναι ἄλλη ἡ ζωή.
Θὰ εἶναι ἄλλη ἡ ζωή, θὰ εἶναι τόσο τρυφερή, τόσο ἁπαλή, τόσο ἤηηρεμη, ἤρεμη, ἤρεμη, δὲν μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε πὼς θὰ εἶναι ἡ κατάσταση αὐτή. Δὲν μπορῶ νὰ σᾶς ἐξηγήσω ἐτούτη τὴ στιγμή, θὰ εἶναι τὸ κάτι ἄλλο, δὲν τὸ ἔχετε ζήσει στὴ δική σας τὴ ζωή.
Τὸ Ἔζησα, σᾶς εἶπα, ὅταν ᾖρθα εἰς τὴν γῆ, ἐκεῖνον τὸν πρῶτον τὸν καιρό, καὶ σιγὰ-σιγὰ ἐξαφανίστηκε αὐτό, λιγόστεψε, λιγόστεψε, λιγόστεψε καὶ δυστυχῶς ἐξαφανίστηκε αὐτό. Τὸ ἔχουν μόνον βέβαια ἀνὰ τοὺς αἰῶνες οἱ Ἅγιοι, οἱ Δίκαιοι, οἱ Μάρτυρες ποὺ ἔδωσαν τὴν ζωή τους καὶ τὴ βιωτή τους γιὰ τὸν ἴδιο τὸν Λυτρωτή τους.
Μόνον αὐτοὶ ὑπῆρξαν καὶ εἶχαν τὴν ἰδιότητα αὐτή, ὅμως πόσοι ἦταν αὐτοὶ ἐμπρὸς σε ὅλο τὸν πληθυσμὸ τῆς γῆς; Ἀναλογιστεῖτε ἕνα ποσοστό, σᾶς Λέγω ὅτι εἶναι πολὺ μικρὸ αὐτὸ τὸ ποσοστό ἀναλογικὰ μὲ τὸ ὅλικό.
Γιὰ φανταστεῖτε ὅλη ἡ κοινωνία νὰ ζεῖ μὲ αὐτὴ τὴν εὐχαριστία καὶ μὲ αὐτὴ τὴν ὁμοθυμία! Αὐτὴ θὰ εἶναι, ὄχι μεγάλη εὐλογία ἀλλὰ θὰ εἶναι ἡ μεγάλη πανοπλία ποὺ θὰ ἔχει κάθε ἄνθρωπος γιὰ νὰ πολεμάει τὸ κακὸ ἀλλὰ δὲν θὰ χρειάζεται νὰ τὴν χρησιμοποιεῖ ἀφοῦ δὲν θὰ ὑπάρχει πιὰ αὐτό.
Θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ καλοσύνη, ὁ ἕνας θὰ ἀγκαλιάζει τὸν ἄλλον τρυφερά, ὄχι μόνον τὸ κορμί του ἀλλὰ κυρίως τὴν ψυχή του. Θὰ ἀγκαλιάζει καὶ θὰ ἀγαπᾷ τὸ ἐσωτερικό του, καὶ τότε θὰ εἶναι ὅπως ἀκριβῶς γινόταν τὸν πρῶτο τὸν καιρὸ ὅταν τὰ ἐποίησα Ἐγώ ὁ Δημιουργός, ὁ ἀληθινὸς Θεός.
Ἐποίησα ὅλα αὐτὰ καὶ ἦταν τόσο τρυφερὰ καὶ τόσο ἀγαπητικά. Αὐτὸ σημαίνει ἡ ὁμοθυμία, ἀγαπία, νὰ εἶναι ὅλα ἀγαπητικά, νὰ εἶναι ὅλα ἤρεμα καὶ ἐξαιρετικὰ γλυκά.
Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Θεῷ Δόξα
Ἐρημίτης