Με καταδίκασες να σ' αγαπώ μια ολόκληρη ζωή...

Έφυγες κι μ' άφησες μια κόλλα χαρτί
έγραψες, φεύγω αντίο, μη ρωτήσεις γιατί
από τότε ζω μόνο με τις αναμνήσεις
με αναδρομές στο παρελθόν μ' αναπολήσεις

Σε ψάχνω παντού απελπισμένα
στα μέρη που πηγαίναμε σ' όλα τα στέκια μας τ' αγαπημένα
μα τα ίχνη σου έχουν τελείως χαθεί
έμειναν μόνο τα σημάδια που άφησες στη δική μου ψυχή


Κρατάω στα χέρια μου αυτό το χαρτί
μάταια προσπαθεί μέσα απ' τις λέξεις του να βρω το γιατί
το έχω διαβάσει πάνω από χίλιες φορές
μα δε βγάζω νόημα από λέξεις νεκρές

Έφυγες χωρίς καμιά εξήγηση, και μ' αδίκησες
με τη πιο βαριά ποινή με καταδίκασες
μ' άφησες να ψάχνω τα πως και τα γιατί
με καταδίκασες να σ' αγαπώ μια ολόκληρη ζωή...

Μαρίζα Τσιτμή