Στην Ελλάδα τα 2/3 του εμπορικού στόλου της καταβυθίστηκαν, το 1/3 των δασών της κάηκε και χιλιάδες χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς
Πριν από αρκετό καιρό σε συνάντηση μου με τον Θάνο Βερέμη και τον Στέφανο Μάνο μου είχαν συστήσει και οι δύο εμφατικά το βιβλίο του Τony Judt η «Η Ευρώπη μετά τον πόλεμο».
Tο αγόρασα αμέσως αλλά δεν το άνοιξα …ήταν ένα τεράστιο βιβλίο 850 σελίδων. Ήρθε λοιπόν η σωστή στιγμή να το διαβάσω. Και επειδή γίνονται καθημερινά συγκρίσεις και αναφορές του κορονοιού με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω ενδεικτικά και αποσπασματικά ορισμένα στοιχεία από το βιβλίο.
Οι νεκροί μόνο στην Ευρώπη ήταν γύρω στα 40.000.000 οι περισσότερες πόλεις ήταν ερημωμένες με κατεστραμμένα σπίτια, πολυκατοικίες , δρόμους και έργα υποδομής. Οι μεταφορές και επικοινωνίες είχαν ουσιαστικά διαλυθεί (από τις 12.000 σιδηροδρομικές μηχανές της προπολεμικής Γαλλίας μόνο 2.800 μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μετα τον πόλεμο).
Τα υποχωρούντα γερμανικά στρατεύματα ανατίναξαν δρόμους, γέφυρες, ότι έβρισκαν στο πέρασμα τους.
Από το πρώτο έτος του πολέμου γερμανικά βομβαρδιστικά ισοπέδωσαν το Ρότερνταμ και το Κόβεντρι . Η Βέρμαχτ έσβησε τελείως από τον χάρτη , μικρές κωμοπόλεις που βρίσκονταν στο δρόμο προέλασης της μέσω της Πολωνίας και αργότερα της Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ.
Οι πρωτοφανείς αεροπορικές επιδρομές των γερμανικών συμμάχων το 1944 και 1945 και η ανελέητη προέλαση του κόκκινου στρατού από το Στάλιγκραντ ως την Πράγα, ισοπέδωσαν ολόκληρες περιοχές.
Τα χρόνια του πολέμου στη Σοβιετική Ένωση καταστράφηκαν 70.000 χωριά και 1800 πόλεις , 32.000 εργοστάσια και 40.000 μίλια σιδηροδρομικών γραμμών.
Στην Ελλάδα τα 2/3 του εμπορικού στόλου της καταβυθίστηκαν, το 1/3 των δασών της κάηκε και χιλιάδες χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Η Γιουγκοσλαβία έχασε το 50% του ζωικού κεφαλαίου της , το 60% του οδικού δικτύου της , το 75% όλων των αρότρων και των σιδηροδρομικών γεφυρών.
Στο τέλος του 1945 τα ορφανά απροστάτευτα παιδιά σε όλες τις πρωτεύουσες ανέρχονταν σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Εκατομμύρια πολιτών διαφορετικών εθνοτικών ομάδων μετακινούνταν βίαια από την μια μεριά της Ευρώπης στην άλλη κατά την διάρκεια, αλλά και μετά το τέλος του πολέμου.
Η καταστροφή περιγράφεται σε δεκάδες σελίδες με τρομακτικά νούμερα και ξεκινούν από τα ανθρώπινα θύματα και φτάνουν στην ανθρώπινη θηριωδία.
«Η ανάκαμψη αυτής της διαλυμένης Ευρώπης υπήρξε ένα θαύμα. Η μεταπολεμική Ευρώπη κατανόησε τα πικρά διδάγματα της πρόσφατης ιστορίας της. Μια ειρηνική και ειρηνοποιός Ευρώπη γεννήθηκε σαν τον φοίνικα μέσα από τις στάχτες της».
Ας μην φέρνουμε λοιπόν την καταστροφή λόγω κορονοιού.
Ας μην κάνουμε ακατανόητες συγκρίσεις.
Όλες οι χώρες στρέφονται σήμερα εναντίον του ίδιου εχθρού.
Και η ανθρωπότητα έχει δυνατότητες όσο ποτέ να αντιμετωπίσει την πανδημία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη σημαντική στιγμή της ιστορίας της.
Και το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί στο επόμενο διάστημα είναι αν αναγνωρίζοντας το παρελθόν της (ιδιαίτερα η Γερμανία), κατανοήσει την ανάγκη για ισχυρότερη πολιτική ενοποίηση δηλαδή προστασία , αλληλεγγύη και ανάπτυξη προς όφελος όλων των λαών και των πολιτών της..
Tο αγόρασα αμέσως αλλά δεν το άνοιξα …ήταν ένα τεράστιο βιβλίο 850 σελίδων. Ήρθε λοιπόν η σωστή στιγμή να το διαβάσω. Και επειδή γίνονται καθημερινά συγκρίσεις και αναφορές του κορονοιού με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αισθάνομαι την ανάγκη να δώσω ενδεικτικά και αποσπασματικά ορισμένα στοιχεία από το βιβλίο.
Οι νεκροί μόνο στην Ευρώπη ήταν γύρω στα 40.000.000 οι περισσότερες πόλεις ήταν ερημωμένες με κατεστραμμένα σπίτια, πολυκατοικίες , δρόμους και έργα υποδομής. Οι μεταφορές και επικοινωνίες είχαν ουσιαστικά διαλυθεί (από τις 12.000 σιδηροδρομικές μηχανές της προπολεμικής Γαλλίας μόνο 2.800 μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μετα τον πόλεμο).
Τα υποχωρούντα γερμανικά στρατεύματα ανατίναξαν δρόμους, γέφυρες, ότι έβρισκαν στο πέρασμα τους.
Από το πρώτο έτος του πολέμου γερμανικά βομβαρδιστικά ισοπέδωσαν το Ρότερνταμ και το Κόβεντρι . Η Βέρμαχτ έσβησε τελείως από τον χάρτη , μικρές κωμοπόλεις που βρίσκονταν στο δρόμο προέλασης της μέσω της Πολωνίας και αργότερα της Γιουγκοσλαβίας και της ΕΣΣΔ.
Οι πρωτοφανείς αεροπορικές επιδρομές των γερμανικών συμμάχων το 1944 και 1945 και η ανελέητη προέλαση του κόκκινου στρατού από το Στάλιγκραντ ως την Πράγα, ισοπέδωσαν ολόκληρες περιοχές.
Τα χρόνια του πολέμου στη Σοβιετική Ένωση καταστράφηκαν 70.000 χωριά και 1800 πόλεις , 32.000 εργοστάσια και 40.000 μίλια σιδηροδρομικών γραμμών.
Στην Ελλάδα τα 2/3 του εμπορικού στόλου της καταβυθίστηκαν, το 1/3 των δασών της κάηκε και χιλιάδες χωριά καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Η Γιουγκοσλαβία έχασε το 50% του ζωικού κεφαλαίου της , το 60% του οδικού δικτύου της , το 75% όλων των αρότρων και των σιδηροδρομικών γεφυρών.
Στο τέλος του 1945 τα ορφανά απροστάτευτα παιδιά σε όλες τις πρωτεύουσες ανέρχονταν σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Εκατομμύρια πολιτών διαφορετικών εθνοτικών ομάδων μετακινούνταν βίαια από την μια μεριά της Ευρώπης στην άλλη κατά την διάρκεια, αλλά και μετά το τέλος του πολέμου.
Η καταστροφή περιγράφεται σε δεκάδες σελίδες με τρομακτικά νούμερα και ξεκινούν από τα ανθρώπινα θύματα και φτάνουν στην ανθρώπινη θηριωδία.
«Η ανάκαμψη αυτής της διαλυμένης Ευρώπης υπήρξε ένα θαύμα. Η μεταπολεμική Ευρώπη κατανόησε τα πικρά διδάγματα της πρόσφατης ιστορίας της. Μια ειρηνική και ειρηνοποιός Ευρώπη γεννήθηκε σαν τον φοίνικα μέσα από τις στάχτες της».
Ας μην φέρνουμε λοιπόν την καταστροφή λόγω κορονοιού.
Ας μην κάνουμε ακατανόητες συγκρίσεις.
Όλες οι χώρες στρέφονται σήμερα εναντίον του ίδιου εχθρού.
Και η ανθρωπότητα έχει δυνατότητες όσο ποτέ να αντιμετωπίσει την πανδημία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται μπροστά σε μία μεγάλη σημαντική στιγμή της ιστορίας της.
Και το ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί στο επόμενο διάστημα είναι αν αναγνωρίζοντας το παρελθόν της (ιδιαίτερα η Γερμανία), κατανοήσει την ανάγκη για ισχυρότερη πολιτική ενοποίηση δηλαδή προστασία , αλληλεγγύη και ανάπτυξη προς όφελος όλων των λαών και των πολιτών της..