Δευτέρα, Μαρτίου 16

Ο Τσίπρας και το αρμολόι της «δημοκρατικής συμμαχίας»!

lastpoint.gr
Γράφει ο Χάρης Λεονταρής
Έχουμε πλούσια εμπειρία για τις τεχνικές συντήρησης και αναπαλαίωσης μνημείων και παραδοσιακών κτισμάτων, όταν αυτά φθείρονται από το χρόνο και απειλούνται με κατάρρευση. Τελική εξωτερική επέμβαση γίνεται με το αρμολόι, το οποίο συντελεί και στις αντοχές του κτιρίου, αλλά και στην αισθητική του εικόνα. Φαίνεται ότι κάποια κόμματα επιχειρούν να εφαρμόσουν την ίδια τεχνική και μέθοδο για να πετύχουν την ανανέωσή τους και για
να ελπίζουν σε εξουσία.
Αφορμή γι’ αυτόν τον παραλληλισμό πήρα από τη δήλωση του Τσίπρα στα Γιάννενα ότι, αν η «Αριστερά» πάρει την εξουσία για δεύτερη φορά, τότε το κόμμα του θα φροντίσει να υποτάξει όλους τους αρμούς του κράτους. Αντέδρασαν τα άλλα κόμματα, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι διακατέχεται από αντιλήψεις καθεστωτικές και αντιδημοκρατικές. Προσωπικά ουδεμία έκπληξη δοκίμασα από το ιδεολόγημα του Τσίπρα «περί κράτους».
Γιατί, όσοι απόμειναν από τον πρώτο πυρήνα του κόμματος, είναι πρόσωπα ζυμωμένα με ιδεοληψίες και θεωρήματα εμφυλιοπολεμικά και έχουν αναφορά στα πρ. καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης. Επομένως ο πρ. Πρωθυπουργός μίλησε ειλικρινά και αυθόρμητα. Θυμίζω ότι και η σύντροφός του, η Περιστέρα, είχε δηλώσει με παράπονο: «Πήραμε την κυβέρνηση, όχι την εξουσία»!
Έχει όμως σημασία να δούμε με ποια μέσα επιχειρεί ο Τσίπρας να ετοιμάσει την επιστροφή του στην εξουσία, αν βέβαια έρθουν ποτέ τα πάνω – κάτω. Κεντρικό, λοιπόν, ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η δημιουργία «της δημοκρατικής συμμαχίας». Γι’ αυτό και έχει ανοίξει διάπλατα τις πόρτες και προσκαλεί στελέχη και επωνύμους του ΠΑΣΟΚ να προσέλθουν και να αναλάβουν ρόλους. Τούτο το είδαμε και στα Γιάννενα κατά την εδώ επίσκεψή του.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα προσήλθαν στο δείπνο πρόσωπα που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Πρόσωπα ασήμαντης εμβέλειας και με παρελθόν θολό. Πρόκειται για πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία δεν μπορούν να υπάρχουν χωρίς στασίδι εξουσίας. Όλοι τους καρπώθηκαν πολλά στα χρόνια της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ και απόλαυσαν διοικητικά αξιώματα, βουλευτικά μεγαλεία, αυτοδιοικητικές καρέκλες και κοινωνική προβολή.
Είχαν συνηθίσει να υποκλίνονται μπροστά τους οι πολίτες και συνόδευαν ως παλατιανοί ραβδούχοι τους ισχυρούς παράγοντες εκείνων των χρόνων. Ήταν οι αρχάγγελοι της κομματικής πειθαρχίας στον καιρό της παντοδυναμίας και είχαν τον πρώτο λόγο σε κομματικές δράσεις, σε επιλογές προσώπων, σε κατάληψη θέσεων και σε πλείστα άλλα.
Και τώρα, μην αντέχοντας τη μοναξιά και την πολιτική τους ορφάνια, λιβανίζουν τον Τσίπρα και αυτοπροβάλλονται ως επαναστάτες και αγωνιστές για την επιβολή του σοσιαλισμού. Η υποκρισία, ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιωκτισμός σε όλο το μεγαλείο.
Αλλά, αν ο Τσίπρας πιστεύει ότι μ’ αυτούς τους ανθρώπους θα αρμολογήσει το κράτος, μάλλον βρίσκεται σε κατάσταση πλάνης και ονείρου και όχι πραγματικότητας. Οι αρμοί για να δέσουν και να στεριώσουν ένα οικοδόμημα και μάλιστα λίαν φθαρμένο, πρέπει να είναι φτιαγμένοι με τα καλύτερα δομικά υλικά. Οι παλιοί μάστορες διάλεγαν ασβέστη, ασπράδι από αυγό και πέτρα που να «λαλάει» καθώς έλεγαν. Ενώ όσοι από φτώχεια χρησιμοποιούσαν κόκκινο χώμα ή κοπριά βοδινή, έβλεπαν το φτωχικό τους να βάζει νερό…
Ψαρεύει ο πρ. Πρωθυπουργός σε θολά νερά και επιχειρεί να νοθεύσει το κόμμα του, όπως και πρωτύτερα με τον Καμμένο, με «στελέχη» που η τοπική κοινωνία έχει απορρίψει ως ακατάλληλα για εξουσία…
Αλλά γι’ αυτά τα ιδεολογήματα και αυτές τις πρακτικές του Τσίπρα έχει όλη την ευθύνη η Γεννηματά. Δε θέλει να αποδεχτεί ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς χρειάζεται σήμερα άλλη ηγεσία και άλλο λόγο. Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι απαιτήσεις του κόσμου είναι πολλές και δύσκολες.
Όλα αυτά τα νέα δεδομένα της κοινωνίας και της εποχής τα αντιλαμβάνεται ο κ. Μητσοτάκης και γι’ αυτό είναι κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή και διαμορφώνει συνθήκες για την ελπίδα του κόσμου και για μια θετική προοπτική της χώρας στην ευρωπαϊκή της ολοκλήρωση.