* πρώην δημοτικός σύμβουλος Δήμου Στυραίων, λαογράφος
ΤΟ ΠΥΡΓΑΡΙ (τοπωνύμιο στα Στύρα Ευβοίας) δεν είναι τόσο ψηλό για να το πω βουνό, αλλά ούτε τόσο χαμηλό για να χαρακτηριστεί ως λόφος. Είναι όμως κομμάτι και στολίδι, με όλο το μεγαλείο της βιοποικιλότητας της φύσης που τονίζει την ταυτότητα του τόπου μας. Είναι μια κορυφογραμμή σαν μπαλκόνι, που απλώνεται στον Ευβοϊκό. Βρίσκεται στην περιοχή των Στύρων και συνορεύει ανατολικά με τα Κάψαλα, ΝΔ με το Νιμποριό, ΒΔ με τους Καγκαδαίους, τα Στύρα και τη Λεύκα, και έχει απόληξη στον Ευβοϊκού κόλπου. Επίσης, είναι άμεσα ορατό από την πύλη της περιοχής μας, τα Νέα Στυρα. Γεωγραφικά, βρίσκεται κυριολεκτικά στη καρδιά των οικισμών και σε απόσταση αναπνοής από αυτούς.
Στο Πυργάρι, όπως και σε άλλα σημεία της νότιας Καρυστίας, υπάρχουν αρχαία λατομεία, μαρμαρορυχεία της κλασικής και της ελληνιστικής εποχής. Εκεί έκαναν εξόρυξη της ξακουστής από την αρχαιότητα Στύριας και Καρύστιας λίθου. Το χαρακτηριστικό αυτής ήταν οι γιγαντιαίοι μονολιθικοί κίονες (πρασινόλιθος) με την ιταλική ονομασία τσιπολίνο, μοναδικού χρώματος και μεγαλείου!!! Τα μάρμαρα αυτά ταξίδευαν ανά τον κόσμο από το λιμάνι του Νιμποριού, που κατά την αρχαιότητα ήταν σημαντικό κέντρο διακίνησης μαρμάρου. Τέτοιοι κίονες υπάρχουν στον Άγιο Πέτρο στη Ρώμη, στους ναούς της Αγία Σοφίας και των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη, στην Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης, στην βιβλιοθήκη του Ανδριανού στην Αθήνα, στη Βασιλική του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη, στο καθεδρικό ναό του Λονδίνου, στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και σε πολλά άλλα κτίρια και μνημεία ανά τον κόσμο. Τα μάρμαρα αυτά τα συναντάμε επίσης και στον καθεδρικό ναό των Στύρων.
Στην κορυφή του Πυργαρίου σώζονται μέχρι σήμερα τεράστιοι ακατέργαστοι κίονες και αρχαία χτίσματα. Συναντάμε επίσης και δύο σπηλιές, τη μικρή Σπέλα και τη μεγάλη Σπελα (σπηλιά). Το 1956 είχαν επίσης βρεθεί κάποια επιφανειακά όστρακα(!), δύο μαρμάρινες λαξευτές λεκάνες- λουτήρες όπως και μια αρχαία εγχάρακτη επιγραφή σε βράχο που έγραφε, ΖΕΥΣ ΥΨΙΣΤΟΣ και η οποία παραδόθηκε στην εφορία αρχαιοτήτων Εύβοιας.
Αυτός ο τόπος θα έπρεπε να έχει χαρακτηριστεί ως αρχαιολογικός χώρος και να είναι σήμερα ένα υπαίθριο μουσείο μαρμάρου, ένα σημείο αναφοράς τουριστικού ενδιαφέροντος και περιπάτου. Αντ’ αυτού όμως, δυστυχώς, προσφέρεται αλόγιστα και αβασάνιστα σε ξένους «επενδυτές- επιδρομείς» και δυνάστες, που το θράσος τους είναι απαραδειγμάτιστα επιτηδευμένο και η λέξη κορεσμός για αυτούς είναι ηδονή!! Προσβλέπουν στη χειραγώγηση του τόπου, εξασφαλίζοντας για λογαριασμό τους την εκμετάλλευση από την ΡΑΕ για ΑΠΕ. Εδώ βέβαια ΑΦΤΙ ΔΕΝ ΙΔΡΩΝΕΙ(!) καθώς όλα αυτά συμβαίνουν με τις ευλογίες της Περιφέρειας, του Δήμου και του Κράτους οι οποίοι θεωρητικά είναι απόλυτα υπεύθυνοι για την Ευταξία, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Έχουμε φθάσει σήμερα στην πλήρη αταξία!!!
Θα τοποθετηθούν, λένε, 24 ανεμογεννήτριες ύψους 100μ που τα πτερύγια τους θα φτάνουν τα 40μ. Στην απόληξη των ανεμογεννητριών θα υπάρχει ερυθρός έντονος φωτισμός flash led για την προστασία από τα αεροπλάνα. Όπως ο Εγκέλαδος Τιτάνας, θα ισοπεδώσουν τα πάντα! Όταν θα πέφτει η νύχτα θα ξεκινά με δέος ο χορός. Ένας χορός όπου οι διάβολοι θα χορεύουν προβάλλοντας το κόκκινο∙ ένα ερυθρό χρώμα που θα διαπερνά σαν laser και θα ερεθίζει πρώτα το οπτικό μας νεύρο και αμέσως μετά… την ψυχή μας. Θα τρελάνει το μυαλό μας και δεν θα μπορούμε να σταθούμε πουθενά, ούτε στις αυλές μας, ούτε στις πλατείες μας, ούτε στη σιγαλιά της φύσης, ούτε στις ακρογιαλιές, ούτε θα μπορούμε να απολαύσουμε την βραδινή ραστώνη της εποχής. Αλλά, το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη!!!
Ασυδοσία και χάος θα επικρατούν γύρω μας. Θα μας τρελάνουν οριστικά και αμετάκλητα. Η περιοχή μας έχει γίνει μήλον της έριδος από τους Μίδες των ΑΠΕ οι οποίοι μετ’ επιτάσεως, σε μια ερμαφρόδιτη κατάστασή, πράττουν και υπογράφουν -ερήμην υμών- συμβάσεις με υψηλό και εξασφαλισμένο τίμημα για 25 χρόνια εν πρώτης. Με απαθείς κομπάρσους όλους εμάς, μας μοιράζουν καθρεφτάκια… όπως οι χρυσοθήρες στους ιθαγενείς, κάνοντας τάχα κοινωνικό έργο στην περιοχή μας! Μισθώνουν τις ιδιοκτησίες αντί πινακίου φακής, και χρησιμοποιούν το διαίρει και βασίλευε που βασίζετε στις ανθρώπινες ανάγκες του καθενός!
Το 2000 είχα την τιμή να είμαι δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Στυρέων. Από τότε μας είχε απασχολήσει το θέμα αυτό οπότε και παμψηφεί είχαμε πάρει απόφαση δημοτικού συμβουλίου που έλεγε τα εξής:
«Δεν ήμαστε αντίθετοι στην τοποθέτηση των ΑΠΕ αλλά απαραίτητη προϋπόθεση θα είναι πάντα η δράση των ιδιωτών επενδυτών κάθ’ υπόδειξη, συνεννόηση και έγκριση από τον Δήμο. Επίσης, απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα Αιολικά Πάρκα να μην είναι ορατά από κανέναν οικισμό του Δήμου. Επίσης, δε δεχόμαστε την τοποθέτησή τους στη δεξιά πλευρά της επαρχιακής οδού Λεπούρων- Καρύστου, δηλαδή στην πλευρά του Ευβοϊκού κόλπου».
Επιπλέον, ο Δήμος τότε διεκδίκησε και πέτυχε με τροπολογία στην Βουλή ειδικό ανταποδοτικό τέλος 3% (επερώτηση Βουλευτή Δημήτρη Πιπεριά). Δυστυχώς όμως, μετά το 2010 έγινε επαναδιανομή της πίτας (νόμος Μπαντζελή) όπου 1,7% πήγαν στους ΟΤΑ, 0,3% στο ταμείο πράσινης ενέργειας και 1% στους οικιακούς καταναλωτές των Δημοτικών Διαμερισμάτων που επιβαρύνονται από τα Αιολικά Πάρκα. Το ποσόν που προκύπτει θα πιστώνεται με αντιλογισμό στον λογαριασμό του ηλεκτρισμού των δικαιούχων παρόχων κατ' έτος. Τα χρόνια πέρασαν, οι ανεμογεννήτριες εγκαταστάθηκαν αλλά στην πορεία οι λογαριασμοί των δικαιούχων σταμάτησαν να πιστώνονται! Αντιθέτως, άκουσον άκουσον, χρεώνουν επιπλέον και τέλος πράσινης ενέργειας.
Τα έσοδα από της ΑΠΕ στο Δήμο νομοθετικά πρέπει να γίνονται έργα στα δημοτικά διαμερίσματα που επιβαρύνονται από τα Αιολικά Πάρκα. Γίνονται;!
Κε Δήμαρχε, Δημοτικοί Σύμβουλοι μείζονος και ελάσσονος, πρόεδροι και κοινοτικά συμβούλια, σύλλογοι κάθε ενδιαφέροντος της περιοχής, όπως θα γνωρίζετε ο τόπος αυτός καταγράφει την δόξα των Αθανάτων προγόνων μας με σπουδαία ιστορία που αναφέρεται από το Όμηρο, τον Ηρόδοτο, τον Θουκυδίδη, τον Στράβωνα. Στην περιοχή λατρευόταν ο Ασκληπιός και υπήρχε Ασκληπιείο. Τα Στύρα είχαν συμμετοχή με δύο πλοία (τριήρεις) στην εκστρατεία της Τροίας (Όμηρος). Το 1821 συγχωριανοί μας αγωνιστές αποκεφαλίσθηκαν και σουβλίσθηκαν στην πλατεία των Στύρων από τους Τούρκους. Το μνημείο πεσόντων στη πλατεία των Στύρων είναι γεμάτο ονόματα συμπατριωτών που αγωνίστηκαν το 1912 και το 1940. Γεμάτο πόνο γι’ αυτούς πού χάσαμε, γι’ αυτούς που πολέμησαν για την λευτεριά του τόπου τους και της πατρίδας.
Εσείς Άρχοντες του τόπου σήμερα που είστε;! Γιατί αυτή η εκκωφαντική σιωπή γύρω μας;! Γιατί δεν τηρείται τις αποφάσεις του Δήμου Στυρέων;! Γιατί δεν κάνετε Δημοτικό Συμβούλιο στα Στύρα ώστε να μας ενημερώσετε;! Γιατί δεν μας προστατεύετε;! Γιατί τόσα χρόνια δεν έχετε κάνει χωροταξική μελέτη στο Δήμο;! Εμείς, οι πολίτες που ζούμε και έχουμε βιωματικά τις ρίζες μας στον τόπο αυτό, αγωνιούμε και θέλουμε να προοδεύει. Θέλουμε να τον ΟΡΙΖΟΥΜΕ! Θέλουμε την διατήρηση της παράδοσης, θέλουμε την οικονομική ανέλιξη, θέλουμε ζωή με σχέσεις, ζωή με παραδόσεις, ζωή αδιάλειπτη, ανεπανάληπτη, με σεβασμό με τιμή στις προηγούμενες γενιές. Θέλουμε σχέσεις και αλληλεγγύη. Θέλουμε να παραδώσουμε αναλλοίωτο τον τόπο αυτό στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Θέλουμε ευδαιμονία, αταραξία, σύνεση, ευτοπία. Θέλουμε αξία στο πνεύμα, θέλουμε αγάπη. Θέλουμε τα πανηγύρια να είναι για όλους, με όλους, σαν μια μεγάλη αγκαλιά. Θέλουμε την εκκλησία μας που την έχουν χτίσει πέτρα πέτρα οι πρόγονοί μας. Θέλουμε να κλαίμε μαζί και από χαρά και από λίπη. Θέλουμε τα ήθη και τα έθιμα τα δικά μας. Θέλουμε την αξίωση και όχι την απαξίωση της περιουσίας μας από τους ξένους δυνάστες, εισβολείς κερδοσκόπους που αλλοιώνουν την εικόνα και την κουλτούρα του τόπου μας. Θέλουμε να ατενίζουμε και να ζούμε με αισιοδοξία το παρόν και με νόστο να αναπολούμε το παρελθόν. Θέλουμε να μη χαθεί από την μνήμη των νέων μας η ιστορική και η πολιτιστική κληρονομιά μας.
Αγαπητοί φίλοι, ταπεινά και με το χέρι στην καρδιά, καταθέτω με αγάπη την αγωνία μου για την γενέτειρα μου, για τον τόπο μου. Και θέλω να αφήσω πίσω μου καλύτερο κόσμο από αυτό που μας παρέδωσαν οι πατεράδες μας. Τους το χρωστάμε!!! Και όπως ξέρετε, αγαπητοί συμπατριώτες μου, η μεγάλη οδύνη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής ξεκινά όταν συνειδητοποιήσουμε την απώλεια!!
Με σεβασμό και τιμή,
Άγγελος Τόλιας