Παρασκευή, Ιουνίου 12

Αναζητώντας τα «τοπία» των χαμένων ονείρων.

Ανιχνεύοντας το χθες... μέσα από σπασμένα κομμάτια μνήμης σε θολά τοπία. Εκεί που συνυπάρχουν η βεβαιότητα των αισθήσεων με τη παραίσθηση, εκεί και το λογικό με το παράδοξο....  στο ανασάλεμα του χρόνου. Ο νους τρέχει, τρέχει ακατάπαυστα, δε τιθασεύεται  με τίποτα...
Ταξιδεύει σε αφετηρίες και σταθμούς... σε χρονικές αναταράξεις ψυχής... χάνεται σε αδιέξοδα μονοπάτια μνήμης και νοσταλγίας, σκεπασμένα όλα από τη σκόνη της αιώνιας λήθης στην ατέρμονη μοναξιά της σιωπής...

Μαρίζα Τσιτμή