Πέμπτη, Οκτωβρίου 21

Οδός Δωδώνης --Εκδόσεις Οσελότος

Οδός Δωδώνης αριθμός πενήντα δύο
παγώσανε τα όνειρά μου σ' ένα διαμέρισμα κρύο
η μοίρα τα κομμάτιασε, μου τα 'κανε σκόνη
οι αναμνήσεις με πνίγουν σαν σε αγχόνη

Οδός Δωδώνης αριθμός πενήντα δύο
φύγανε τα χρόνια μου σ' ένα διαμέρισμα κρύο  
πάγωσε η ελπίδα, δραπέτευσε κι η χαρά
εκεί μου είχε στήσει καρτέρι, η πιο άγρια μοναξιά

Οδός Δωδώνης αριθμός πενήντα δύο
πίκρα πολύ, χαρά, ούτε για αστείο
η ζωή έσβηνε τα όνειρά μου ένα ένα
η κάθε μου προσπάθεια πήγαινε στα χαμένα

Οδός Δωδώνης αριθμός πενήντα δύο
οι ελπίδες μου σβήσανε σ' ένα διαμέρισμα κρύο
έχασα το στοίχημα που είχα βάλει από παιδί
δε πέτυχα τους στόχους μου, χαμένη μια ολόκληρη ζωή

Οδός Δωδώνης αριθμός πενήντα δύο 
η μοίρα σφράγισε τα όνειρά μου σ' αρχείο
η ευτυχία με προσπέρασε μου' ‘πε αντίο
η ζωή μου όλη,  ένα πικρό αστείο...

Μαρίζα Τσιτμή