Παρασκευή, Ιουλίου 10

Μοναξιά

«Μοναξιά είναι, μη θλίβεσαι» σου είπα εκείνη τη νύχτα που μου περιέγραψες τα συμπτώματά σου. Κι εσύ αναρωτήθηκες πώς γίνεται να αισθάνεσαι μοναξιά όταν δεν νιώθεις μόνος. Κι εγώ, πιστός ακόλουθος της σαφήνειας σού ζήτησα τον ορισμό της μοναξιάς. «Μοναξιά είναι η κατάσταση απομόνωσης από τους ανθρώπους, η έλλειψη δηλαδή επικοινωνίας ουσιαστικής με αυτούς» μου απάντησες με σιγουριά εσύ, που πάντα περιστοιχιζόσουν  από φίλους και οικογένεια.

«Είναι δηλαδή η απουσία προσώπων» αναρωτήθηκα δήθεν εγώ ξέροντας ήδη την απάντησή σου. Μου απάντησες καταφατικά.
«Αμ δε μαλάκα μου. Σε ξεγελάσανε τα λεξικά και οι ορισμοί τους. Έχεις στο πλάι σου ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, που αγαπάς και επικοινωνείς αληθινά μαζί τους. Κι όμως νιώθεις μόνος. Τους βλέπεις σαν ένα μωσαϊκό ψηφίδων ανόμοιων μεταξύ τους που, αντί να συνθέτουν ένα σύνολο ενιαίο και αδιάσπαστο, κομματιάζουν εσένα και σε οδηγούν σε μια αποξένωση με τον εαυτό σου. Μάντεψα σωστά ως συνήθως. Αβάσταχτη αίσθηση μια μοναξιά που αγνοείς, γιατί πληγώνει πιο εύκολα. Κι εσύ κάθεσαι και κοιτάς χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα, θεατής στην ίδια σου την πτώση.
Νοιάξιμο ή  αδιαφορία, επικοινωνία ή απουσία αυτής; Ποιά η διαφορά τους όταν πονάς για τον εαυτό σου που έχασες στο δρόμο της μη μοναξιάς; Πονάς και αυτό αρκεί. Τί κι αν νομίζεις ότι μοναξιά είναι η έλλειψη ανθρώπων; Έκανες ένα τραγικό λάθος. Κανένας, στην πραγματικότητα, δεν πάσχει από μοναξιά. Από ανθρώπους πάσχουμε. Από σχέσεις πάσχουμε ακόμα και αν πρόκειται για τη σχέση με τον εαυτό μας. Εξάλλου όσο περισσότερο συνδέεσαι με κάποιον, τόσο ξεμακραίνεις από τον εαυτό σου.
Σπάσε τη σύνδεση με τους άλλους και θα καταλάβεις ότι αυτό που σου έλειπε, αυτό που εναγωνίως έψαχνες να βρεις, είναι ο εαυτός σου. Μην θυσιάσεις τον εαυτό σου στο βωμό μιας χαλκευμένης επαφής με τους ανθρώπους που τίποτα δεν ξέρουν εκτός από το να πληγώνουν.thedegenerateprotectorate.wordpress.com/