Οι σκιές δεν έχουν φωνή
δεν υπάρχει αντίλαλος σα βασιλεύει η σιωπή
η μοναξιά δεν έχει ήχο, δεν έχει λαλιά
με κουφαίνουν όμως της ψυχής μου τα άγρια ουρλιαχτά
Στα χαλάσματα της ψυχής μου κανείς δε μπορεί να δει
σε ιστούς χρονοαράχνης τα όνειρά μου έχουν για πάντα παγιδευτεί
ο αρχιτρομοκράτης χρόνος, ωμός εκβιαστής
ανέτρεψε τα πάντα, μου ακύρωσε όνειρα μιας ολόκληρης ζωής
Είναι στιγμές, που η ζωή γίνεται αφόρετα πληκτική
σα ψάχνω διέξοδο και δεν ακούω φωνή
παντού σκοτεινά τούνελ που δε βγάζουν πουθενά
παγιδεύτηκα σε μια ατσάλινη φυλακή που λέγεται μοναξιά
Στη σκόνη της ανυπαρξίας σκόρπισε το παρελθόν μου όλο
συνωμότησαν εναντίον μου, ο πόνος με το χρόνο
η μοίρα καμουφλαρισμένη σκληρός εκδικητής
τσαλάκωσε τη ψυχή μου χωρίς ίχνος ντροπής...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .